به گزارش قدس آنلاین، مصطفی کیایی در توضیح پیامدها و آثار دوسال پاندمی کرونا، بیان کرد: کرونا در شغل ما هم مانند بسیاری از مشاغل تاثیری بسیار منفی گذاشت اما از جایی به بعد به دلیل این که سینما و سالن سینما محل امنی برای تجمع نبود، شبکه نمایش خانگی قدرت بیشتری پیدا کرد و توانست که در این مدت تولیدات متعددی را ارائه کند.
نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم سینمایی چهارراه استانبول (۱۳۹۶) اظهار داشت: به هرحال هنوز عوارض کرونا بر پیکره سینمای ایران وجود دارد و سالن سینما و سینما در معنای عام دو، سه سالی از جریان جذب مخاطب عقب افتاده است.
کیایی در پاسخ به این پرسش که چرا به رغم پایان پاندمی و بهبود شرایط و بازگشایی صددرصدی سالن ها سینما همچنان فروش بلیت وضعیت خوبی ندارد و سینمای ایران همچنان دچار رکود است، خاطرنشان کرد: این اتفاق کاملا طبیعی است که در صورت تغییر شرایط، مخاطب تغییر رفتار می دهد؛ به ویژه پس از دوران پاندمی کرونا و قرنطینه کاملا طبیعی بود که مخاطب عادت کند محتوا را با راحتی بیشتر در خانه خودش ببیند.
وی افزود: در نتیجۀ این اتفاقات، عادت سینمارفتن به نوعی دچار فراموشی شده است و این فراموشی با توجه به تغییر سبک تماشای فیلم گسترۀ وی. او. دی‌ها بیشتر هم می شود.
نمایش خانگی صنعتی نوپایی است
کارگردان و تهیه‌کننده فیلم سینمایی بارکد (۱۳۹۴) با اشاره به موقعیت سینما در دنیای امروز تاکید کرد: البته که امروز در تمام دنیا سینما تبدیل به یک صنعت وی. آی. پی شده است و این گونه نیست که عادت رفتن به سالن سینما و تماشای فیلم در سینما در زندگی همه مردم وجود داشته باشد. اما عقیده دارم که اگر بازهم در سالن های سینمای ما فیلم های خوبی اکران شود، مردم مجددا به سینما بازخواهند گشت.
وی افزود: نمایش خانگی صنعتی نوپایی است و در صورتی که بهایی به آن داده شود (هم چنان که در این مدت داده شده)، کم کم جای خودش را پیدا کرده و در چند سال آینده بخش عمده ای از زندگی ما را درگیر خودش خواهد کرد.
مشکل اصلی از سوی تهیه‌کنندگان است
کیایی در پاسخ به این پرسش که چرا دستمزدهای نجومی در تولیدات شبکه نمایش خانگی وجود دارد و این دستمزدها توقعات را بسیار بالا برده است، اظهار داشت: این مشکل پلتفرم ها نیست و مشکل اصلی از سوی تهیه کنندگان است؛ البته که پروژه هایی هم داریم که با دستمزدهای منطقی و درست در حال تولید است اما عقیده دارم که این موضوع اساسا معضل تهیه کنندگی است و ریشه آن را باید در این حیطه بررسی کرد.
نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی خط ویژه (۱۳۹۲) خاطرنشان کرد: وقتی فیلمنامه و متن خوب ندارید و با ۵ قسمت می خواهید کار را شروع کنید و حتما می خواهید در کار، بازیگر چهره داشته باشید، مجبورید و باید پول بدهید تا آن ها را بیاورید؛ در نتیجه نوع سیستم تولید باید تغییر کند.
منبع: ایرنا
انتهای خبر/
نظر شما