«برادران لیلا» سومین فیلم سعید روستایی از نخستین اکران خود در جشنواره کن وارد حاشیه‌های بسیاری شد.

فیلم غیر از ژست، نیاز به پروانه نمایش هم دارد

گرچه در آستانه برگزاری کن نیز رئیس سازمان سینمایی به صراحت اعلام کرد هر گونه حضور فیلم سینمایی در مجامع و جشنواره‌های خارجی مستلزم دریافت پروانه نمایش است، اما «برادران لیلا» در حالی که  فرصت کافی برای طی کردن رویه‌های قانونی در داخل کشور را داشت، بدون پروانه نمایش در این رویداد بین‌المللی حاضر شد. 

پس از بازگشت عوامل از کن زمزمه توقیف فیلم مطرح شد و حتی یکی از مقامات سازمان سینمایی اعلام کرد شورای پروانه نمایش تمایلی به دیدن فیلمی که پیشتر در یک جشنواره به نمایش درآمده، 
ندارد.
هنوز از ماجرای کن نگذشته بود که با وجود تذکرات اداره کل نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی حضور این فیلم در جشنواره مونیخ باز هم خبرساز شد. تا اینکه شامگاه دوشنبه گذشته سازمان سینمایی خبر از توقیف «برادران لیلا» داد و با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد پروانه نمایش این فیلم به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات از سوی تهیه‌کننده و کارگردان آن صادر نمی‌شود. سعید روستایی لحظاتی بعد در صفحه شخصی‌اش به این تصمیم واکنش نشان داد و نوشت: «برادران لیلا را با خون دل ساختم، با جگر سوخته، برای ساختنش تمام روحم زخمی شد. لطفاً بیش از این نسوزانیدم». 
واکنشی که چندان با نوع عملکرد آگاهانه صاحبان فیلم همخوانی ندارد و طبیعتاً فیلمسازی که اثرش را با سختی و خون دل ساخته در حفظ و حمایت از آن کوتاهی نمی‌کند و خود را ملزم به رعایت قوانین می‌داند. قطعاً توقیف یک فیلم و ناراحتی فیلمساز از سرنوشت اثرش خوشایند نیست اما روستایی در کنفرانس خبری فیلمش در کن هم اعلام کرده بود نمی‌تواند اجازه دهد فیلمش از سانسور آسیب ببیند و این بار بین توقیف و سانسور، شاید توقیف را ترجیح بدهد! به نظر می‌آید برخی از فیلمسازان به قدری از موفقیت‌های پیشین خود غره‌اند که شأن خود را اجل بر رعایت قوانین می‌دانند و آگاهانه هزینه قانون‌شکنی را به جان می‌خرند و طبق عادت مألوف انگشت اتهام باز هم به سوی مسئولان است.

افتخار و غرور کاذب در کن
البته واکنش هومن بهمنش هم قابل تأمل است و توقیف این فیلم را نتیجه فعالیت دست‌اندرکاران توقیف، کارزار سایبری و برخی از «هموطنان عزیز» دانسته که از روز اول نمایش در کن آب در آسیاب این جریان خاص ریختند. 
اما ای کاش عوامل این فیلم زمانی که در کن مشغول ژست‌های غیرعرف جلو دوربین رسانه‌ها بودند و با سرافکنده کردن ایران، افتخار و غرور کاذب در کن را به جان خریدند می‌دانستند فیلم برای نمایش در مجامع بین‌المللی پروانه نمایش هم می‌خواهد و نتیجه تخطی خودشان از قوانین را دست‌کم به پای مردمی ننویسند که دل در گرو سرزمینشان دارند.

خبرنگار: مریم ستوده

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.