به گزارش قدس آنلاین، سال گذشته، پایگاه خبری «استرالیا فایننشیال ریویو» گزارشی از معاهده جدید میان آمریکا، بریتانیا و استرالیا با عنوان «آکوس» منتشر کرد و نوشت: کانبرا قرارداد ۹۰میلیارد دلاری زیردریایی با پاریس را کنار میگذارد و یک زیردریایی هستهای با فناوری آمریکایی تولید میکند.
در پی آن، بسیاری از تحلیلگران اذعان کردند این مسئله روابط آمریکا با فرانسه را تیره و تار خواهد کرد و همینگونه هم شد. اما خبری که بهتازگی منتشر شد این است که روز پنجشنبه در دیدار مکرون با بایدن قرار است اختلافات حل و فصل شود.
فرصت تاریخی بایدن و مکرون
نشریه فارینافرز در مطلبی با عنوان «فرصت تاریخی بایدن و مکرون» به قلم ماری جوردین و سلیا بلین با اشاره به سفر امروز رئیسجمهور فرانسه به ایالات متحده، این پرسش را مطرح کرد: چگونه فرانسه و ایالات متحده میتوانند اتحاد خود را محکم کنند؟ در ادامه تشریح شده: هنگامی که امانوئل مکرون در سال۲۰۱۸ برای نخستین بار به واشنگتن سفر کرد رئیسجمهور فرانسه که قهرمان چندجانبهگرایی و عملگرایی بود، مأموریت داشت دونالد ترامپ را متقاعد کند در توافق هستهای سال ۲۰۱۵ ایران باقی بماند و حضور نظامی قابل توجه ایالات متحده در شمال شرق سوریه را حفظ کند. اما دومین سفر دولتی مکرون، در اول دسامبر ۲۰۲۲، در زمینه بسیار متفاوتی انجام خواهد شد. در این یک سال، جدالی سخت بین فرانسه و ایالات متحده بر سر شراکت امنیتی جدید فرانسه با استرالیا و بریتانیا، معروف به آکوس رخ داد که به امضای یک قرارداد ارزشمند زیردریایی با کانبرا انجامید.
این نشریه میافزاید: در حمله روسیه به اوکراین، رهبری ایالات متحده در اروپا دوباره تأیید شده در حالی که رهبری فرانسه (و آلمان) زیرسؤال رفته است. مرکز ثقل اروپا به سمت شرق و مرزهای ناتو حرکت کرده و نگرانی اصلی امنیتی فرانسه (تروریسم افراطی از خاورمیانه و منطقه ساحل آفریقا) را از فهرست اولویتها دور کرده است.
ژست لطفآمیز جو بایدن
فارین افرز با بیان اینکه میزبانی از مکرون در کاخ سفید را میتوان به عنوان یک ژست لطفآمیز جو بایدن تعبیر کرد، نوشت: او و رهبر فرانسه پس از بحران آکوس تلاشهایی برای بازسازی اعتماد کردهاند. از زمان آخرین سفر مکرون به واشنگتن، جهان دستخوش تغییرات عمدهای شده است؛ از یک بیماری همهگیر جهانی گرفته تا بازگشت جنگ در اروپا و همگرایی خطرناک روسیه و چین.
این گزارش میافزاید: جنگ در اوکراین خطرات اتکای بیش از حد اروپا به ایالات متحده برای امنیت را آشکار کرده است. اگر فرانسویها به فشار ایالات متحده در دفاع از اروپا امیدوارند، آمریکاییها به همسویی نزدیکتر فرانسه در برابر چین امیدوارند. دولت بایدن در تلاش برای پیشی گرفتن از پکن و ایجاد یک ائتلاف قوی، قصد دارد شکاف بین اولویتهای آمریکا و فراآتلانتیک را کاهش دهد. ایالات متحده نگران تهاجم احتمالی چین به تایوان است – که شاید در اوایل سال۲۰۲۷ اتفاق بیفتد- واشنگتن انتظار ندارد اروپاییها پاسخ نظامی بدهند، اما امیدوار است در صورت حمله به بازداشتن چین با اعمال تحریمها کمک کنند. از این منظر، فرانسه شریک کلیدی ایالات متحده است، هرچند مدیریتش دشوار است.
اتحاد فراآتلانتیک ممکن است طولانی نباشد
در انتهای مطلب یاد شده آمده است: اگرچه فرانسه در بسیاری از نگرانیهای ایالات متحده در مورد چین سهیم است اما قصد دارد یک سیاست ملی و اروپایی متمایز ترسیم کند، سیاستی که از همسویی خودکار با واشنگتن پرهیز کرده و در صورت همسو شدن منافع، امکان همکاری با پکن را باز بگذارد. با افزایش پوپولیسم راست افراطی در هر دو سوی اقیانوس اطلس، مکرون و بایدن هر یک درک دقیقی از خطرات سیاسی پیش روی دیگری دارند.
هر دو در نهایت ممکن است با رهبرانی جایگزین شوند که میتوانند در رقابت مخرب با رقبا شرکت کنند یا شرکای خود را دشمن تلقی کنند؛ درواقع دوران اتحاد فرا آتلانتیک ممکن است طولانی نباشد. به همین دلیل است که هیچکس نمیخواهد اقتصاد جهانی را به عرصه رقابت بیحاصل (مجموع صفر) بین شرکای فراآتلانتیک تبدیل کند، حتی پیش از اینکه رأیدهندگان آمریکایی فرصتی برای بازگرداندن رئیسجمهور ترامپ به قدرت داشته باشند. بنابراین باید گفت بایدن و مکرون فرصتی تاریخی برای ساختن کارها برای آینده دارند.
ترجمه: زینب اصغریان
تبادل نظر