مهر امسال احمد احمدی صدر، مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران  از کودکانی گفته بود که سرچهارراه‌ها کار می‌کنند و کف درآمد روزانه شان بین ۴۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان در روز است.

اعتبار طرح ساماندهی را به ما بدهید

حالا پس از ۵ ماه بار احمدی صدر از ارائه نامه ای به رئیس جمهور برای دریافت متولی گری کودکان کار خبر داده است.

او می گوید: برای اجرای طرح ساماندهی کودکان کار پیشنهاد ما به دولت این بود که مسئله کودکان کار را که شامل اعتبار و ساختار آن است کامل از دیگر دستگاه‌ها بگیرد و به شهرداری واگذار کنند ما نیز کار را انجام می‌دهیم.

البته این واگذاری، مستلزم این است که هم ساختار و هم اعتبار به ما داده شود و اینگونه نباشد که بگویند شهرداری تهران گفته کودکان کار با ما و بقیه کنار بروند در واقع دولت ساختار و اعتباری را که در حوزه کودکان کار به دیگر نهادها داده است از آن‌ها پس گرفته و به ما واگذار کند.

به گفته مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، دولت باید مدیریت یکپارچه شهری را در این خصوص رعایت و مدیریت این موضوع را به ما واگذار کند و دستگاه‌های دیگر نیز در این حوزه تمکین کنند یعنی در این ساختار قرار بگیرند و اعتبار لازم را به ما بدهند و ما هم صفر تا صد این کار را کمتر از یکسال انجام خواهیم داد.

اگر دولت این موضوع را بپذیرد ما آمادگی۱۰۰ درصد برای پذیرش مسئولیت کودکان کار به شرط ارائه ساختار و اعتبار آن را داریم.

اما سازمان بهزیستی به عنوان سازمانی که به موضوع آسیب دیدگان اجتماعی و کودکان کار رسیدگی می کند، این درخواست شهرداری تهران را به حساب شناخت ناکافی آن ها از وضعیت آن ها گذاشته است.

شاید شناخت کافی ندارند

مرتضی حیدرهایی، سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به ایلنا، می گوید: اینکه مدعی شده‌اند که به صورت یکساله مشکلات کودک کار و خیابان را حل کنند به نظرم شاید شناخت کافی از علل و عوامل بروز و ظهور کودکان کار و خیابان نداشته‌اند که این گونه مطرح کرده‌اند.

موضوع دیگری که در خصوص کودکان کار و خیابان وجود دارد، این است که بیش از ۸۰ درصد از ۱۴ هزار و ۵۰۰ کودک کار و خیابان که شناسایی شده‌اند از اتباع دیگر کشورها هستند و بیش از ۶۰ درصد از این ۸۰ درصد غیرمجاز هستند و بنابراین به سادگی و صرفاً با همت یک دستگاه یا نهاد قطعاً نمی‌توان مشکل کودکان کار و خیابان را حل کرد.

من معتقدم اگر دستگاه‌ها و نهادهای مختلف قصد دارند موضوع کودکان کار و خیابان حل شود باید به فکر هم‌افزایی باشند یعنی هر دستگاه و نهاد به وظیفه‌ای که قانون برای آن‌ها تعیین کرده است عمل کند. به طور مثال شهرداری طبق قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و همچنین آیین‌نامه ساماندهی کودکان وظیفه دارد درخصوص تامین فضا برای سازمان بهزیستی در جهت نگهداری و ساماندهی کودکان کار و خیابان اقدام کند.

اگر سازمان شهرداری‌ها در کل کشور به ما کمک کنند و فضای مناسب را در اختیار سازمان بهزیستی به عنوان یک نهاد حمایتی قرار دهند قطعاً کمتر شاهد حضور کودکان در خیابان خواهیم بود.

شهرداری متولی زباله گردها باشد

سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی از کودکان زباله گردی هم می گوید که کمتر از ۱۸ سال سن دارند و نباید کار کنند. به گفته وی متولی زباله در تهران و دیگر شهرهای کشور شهرداری‌ها هستند و اگر شهرداری به این موضوع توجه کند و اجازه ندهند تا پیمانکاران از کودکان استفاده کند قطعاً ما در خصوص کاهش کودکان کار و خیابان در عرصه‌های مختلف به ویژه در حرفه زباله‌گردی موفق‌تر خواهیم بود.

محمدرضا حیدرهایی بیست و ششم مهر امسال نیز در گفت و گو با خبرگزاری ایلنا از اختصاص اعتبار به برخی دستگاه‌ها در خصوص جمع‌آوری کودکان کار و خیابان گلایه کرده و گفته بود: حدود ۱۳ دستگاه در موضوع ساماندهی کودکان کار و خیابان همکار بهزیستی هستند، اما متاسفانه شاهد هستیم که بخشی از این اعتبارات که در زمینه ساماندهی کودکان کار و خیابان هزینه می‌شود به دیگر دستگاه‌ها سوق داده می‌شود. هم شهرداری تهران و هم دستگاه‌های دیگری که باید با بهزیستی همکاری کنند مبلغی را برای اعتبارات ساماندهی کودکان کار و خیابان دریافت می‌کنند. پیشنهاد ما به عنوان سازمان بهزیستی این است که همه اعتبارات در یک سازمان متمرکز شود چراکه با این کار هم سازمان پاسخگو مشخص می‌شود و همچنین همسویی بین دستگاه‌ها ایجاد می‌شود و همچنین موازی کاری بین دستگاه‌ها کمتر شده و می‌توانیم نتیجه بهتری را در ساماندهی کودکان کار و خیابان داشته باشیم.