این خاطره به اضافه عکس گرفته شده از موجود قنداق پیچ شده و سرخ رنگ و در حال گریه توی یک دفتر سررسید ثبت شده است و کنارش روز و ماه و سال مشخص است، این اولین ثبت خاطره یک مشهدی با امام رضایش (ع) است. اولین خاطره خانوادگی با حرم که بناست در مناسبتها و زمان های دیگر هم تکرار شود و اگر پی اش را بگیری میتوانی یه آلبوم اختصاصی از خودت و خانواده ات به همراه همسایه مهربانت علی ابن موسی الرضا(ع) داشته باشی. مشهدی ها عکس های خانوادگی زیادی در حرم دارند. عکس هایی که به بهانه های کوچکی کلیک خورده و در قاب ثبت شدهاند. بهانههای سادهای مثل اولین برف یا یک باران ناگهانی تابستان؛ یا بهانه های درست و حسابی مثل تولد آقا(ع) یا عزای سیدالشهدا(ع). مشهدی که باشی آلبوم گوشیت یک قسمت حرم بارگاه دارد که مختص امام رضا(ع) ست. این خاصیت برای مشهدی هاست که بیشتر عمرشان را نزدیک ارض اقدس طی می کنند و می توانند کلی عکس خانوادگی با صاحبش بگیرند. اگر دوست داری این آلبوم را برای خودت تکمیل کنی در ادامه با ما همراه شو.
اولین عکس خانوادگی با امام رضا(ع)
فرق می کند کجا ، روی کدام زمین، زیر کدام آسمان به دنیا آمده باشی. متولد مشهد که باشی، یعنی متولد شهر امام رضا (ع) هستی. یعنی یک تکه از بهشت که صدایش میزنند «ارض اقدس» کنار خانهات قرار گرفته و تو با صاحبش همسایه شدهای. حالا خانههایتان دیوار به دیوار شاید نباشد اما دلهایتان حتما به هم نزدیک است. آنقدر نزدیک که بعد از چله، قنداق پیچ در صحن و سرای امام هشتم (ع) اولین زیارت خانوادگیت را تجربه کردهای. هر چند این اولین بارت نیست که به دیدار صاحب خانه آمدهای و مادرت پیش از این لابد شما را که بار شیشه باشی با خودش به حرم آورده و به جایت خدمت آقا سلام داده و کلی برای سلامتی ات دعا کرده است.
عکس دوم جشن تکلیف
دومین عکس خانوادگیت می تواند برای جشن تکلیفت باشد. یا مثلا اولین نماز جمعهات. شاید هم بابت اولین روزه سرگنجشگی به حرم آمده باشی. به هر حال بچه مشهد که باشی وقتی مکلف میشوی بعید نیست که خانواده شال و کلاه کنند و بیاورنت حرم آقا(ع) تا از ایشان برایت طلب دعای خیر کنند و بخواهند بهت همتی بدهند تا در مسیر بندگی پروردگار بهتر قدم برداری.
عکس سوم به وقت دلتنگی
حرم برای مشهدی ها معنی های زیادی دارد که یکی از این معنی ها زیارت است، زیارت یک امام معصوم که میشود کنار معصومیتش از خدا چیزهای زیادی خواست، می شود کنار معصومیتش نشست و این معصومیت را بهانه ارتباط کرد. می شود هم همه دلتنگی هایت را برداری و بروی حرم کنار امام رضا(ع) بنشینی و کلی درد دل کنی و بدانی یک نفر هست که خیلی نزدیک است و صدایت را از پشت پنجره های فولادی می شنود و حرف هایت پیشش امانت می ماند و می توانی مطمئن باشی که حرف زدن با او یعنی سبک شدن، یعنی یک راه حل برای همه مشکلات.
عکس چهارم نماز و دعا به افق حرم
بعضی ها هستند که نماز صبح شان را با صدای اذان حرم میخوانند، ساعت خانهشان با ساعت حرم هماهنگ است و اگر بتوانند نماز ظهر یا مغرب خودشان را به حرم می رسند یا حداقل غروب پنج شنبه دست عهد و عیال را می گیرند و برای شرکت در دعای کمیل خودشان را به حرم مطهر می رسانند. شاید صبح جمعه بیایند تا هم دعای ندبه ای بخوانند و هم گره دلشان با زیارت باز شود و بچه ها هم در حیاط خانه امام رضا(ع) یک دل سیر بازی کنند.
عکس پنجم لحظه تحویل سال
فقط توی مشهد است که می توانی لحظه تحویل سال خودت را به حرم علی ابن موسی الرضا (ع)برسانی . این است که مشهدی ها حتما توی آلبوم خانوادگیشان یک عکس سال تحویل طوری دارند که با حرم گره خورده است. حالا یا لحظه تحویل سال خودشان را به حرم رسانده اند یا بعد از سال نو برای تبریک و عید دیدنی به زیارت رفته اند. دلشان هم خوش است که آقا به وقتش این عید دیدنی را به بهترین شکل پاسخ می دهد .
عکس ششم ، رمضان
هستند اهالی شهرهای دیگر که شب های قدر خودشان را هر طور شده به مشهد و بارگاه امارضا (ع) می رسانند. پس هیچ بعید نیست که مشهدی ها هم یک عکس خانوادگی توی ایام ماه رمضان در حرم داشته باشند. حالا میخواهد دهان روزه باشند و برای دعا و راز و نیاز آمده باشند یا اینکه قرآن برسر مشغول احیاءکردن شب های قدر باشند. جز این یک مشهد است و یک افطاری امام رضا(ع) که همه برایش سر و دست می شکنند و توی ماه رمضان منتظر هستند قرعه به نامشان بیفتد و آقا برای مهمانی خدا دعوتشان کند، حرم.
عکس هفتم: ازدواج زیر سایه آقا
ازدواج در حرم مطهر یعنی اولین عکس دوتاییتان با بگراند گنبد طلایی حرم. یعنی نشستن روی سجاده دو زانو درحالی که می دانی سایه آقا بالای سرت است و با نگاه و دعایش عهد و پیمانت را متبرک می کند. بعید است بچه های مشهد این عکس دوتایی در حرم را توی کارنامه اعمالشان نداشته باشند. به جز این حتما یک دوره ویژه در شب عروسی دور حرم به خودشان وعده داده و حواسشان به سلام خانوادگی آن شب هم هست.
عکس هشتم: وقتی دستت از دنیا کوتاه است
می شود گفت که این عکس آخرت است. عکس آخری که روی شانه های خانواده ات تا حرم آمده ای. درست مثل بار اول قنداق پیچ و بی زبان. کاری ازت ساخته نیست اما حتما روحت آگاه است که برای آخرین بار به زیارت آمده ای و امیدواری که این آخرین زیارت وسیله ای برای آمرزشت باشد. ان شالله .
درست است که در جای جای متن پز مشهدی بودنمان را داده ایم اما تو که زائر امام رضایی (ع) یادت باشد میتوانی تو هم یک آلبوم خانوادگی در همهی آن وقت هایی که شمردهایم، با حضرتش داشته باشی.
فاطمه عامل نیک
نظر شما