مهدی پناهی، کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی در سرمقاله روزنامه قدس نوشت: بر هیچ‌کس پوشیده نیست حجاب (نوع پوشش) به عنوان یک مسئله فرهنگی و اجتماعی خیلی راحت‌تر و متفاوت‌تر قابل گفت‌وگو و سیاست‌گذاری در بین عوام و نخبگان است، در واقع می‌توان از جنس یک مسئله تربیتی با آن برخورد کرد، اما وقتی براندازان و مخالفان سیاسی حجاب را اولین سنگر حکومت دینی می‌دانند که باید فتح  شود، دیگر نمی‌توان از دریچه فرهنگ به آن نگاه کرد. شاهد این ادعا هم موج برهنگی است که به اسم شعار «زن، زندگی، آزادی» راه افتاد تا آنجا که موجب ناراحتی خود زنان ولو ضعیف الحجاب‌ها شده است. تعبیری که رهبر معظم انقلاب به عنوان مصداق شکست دشمنان دانستند و تأکید کردند دشمن تمام توان خود را پای کار آورد تا قاطبه زنان ایرانی را با مسئله بی‌حجابی همراه کند اما باوجود همه تلاش‌ها اکثریت بسیار بالایی با آن همراهی نکردند.
اتفاقات بعد از فوت مهسا امینی نقاط ضعف و قوت جبهه داخلی و هدف شوم خارجی را روشن‌تر از گذشته کرد. مدعیان شعار «زن، زندگی، آزادی» همواره منتقدان را مسخره می‌کردند که شما با تهمت برهنگی می‌خواهید اصل مسئله حقوق و مطالبات زنان را زیر سؤال ببرید اما با نگاهی به فضای مجازی و ویدئوهای منتشر شده نمی‌توان انکار کرد که برهنگی یک مسئله بسیار جدی پس از اتفاقات اخیر است و چیزی که مطالبات زنان را زیر سؤال می‌برد همین برهنگی و سوء‌استفاده برخی افراد است. هرچند تعداد برهنگی بسیار کم است، اما در جامعه ایرانی یک مورد آن هم به عنوان یک تابو است و تابو باقی خواهد ماند. حتی ضعیف‌الحجاب‌ها هم نمی‌توانند بپذیرند زنان و دخترانی در سواحل خلیج‌فارس یا دریای خزر همانند کشورهای غیراسلامی لباس شنا بپوشند و تصاویر آن را در شبکه‌های اجتماعی منتشر بکنند، به طور علنی احکام و مفاهیم دینی را به تمسخر بگیرند و به مرور این نوع برهنگی را در سطح معابر و خیابان‌ها هم بروز بدهند. متأسفانه انتشار فیلم و تصاویر چنین رفتاری در شبکه‌های اجتماعی موجب خشم بخشی از جامعه می‌شود، خشمی که احتمال بروز رفتار خارج از شرع و قانون را بیشتر از گذشته می‌کند.
علاوه بر این، هتاکی دو جوان نسبت به دختر جوان ایرانی در سبزوار و قتل بی‌رحمانه جوان غیرتمند سبزواری چه تصویری در ذهن بدنه مذهبی و سنتی جامعه به وجود می‌آورد؟ احتمالاً تصور اینکه مسئله حجاب و عفاف آن قدر رها شده است که به برهنگی رسیده و در روز روشن برخی به خود اجازه می‌دهند اعمال منافی عفت انجام بدهند. در نتیجه فکر می‌کنند مستقیم باید خودشان ورود کنند! در چنین شرایطی احتمال دارد مرز بین ضعیف‌الحجاب و بی‌حجاب یا تعمدی یا غیرتعمدی یا عناد و ناآگاهی کمرنگ و درگیری‌های سطح جامعه بیشتر شود. موضوعی که رهبر معظم انقلاب هم به‌تازگی هشدار دادند و تأکید کردند مردم متوجه توطئه دشمن برای اختلاف‌افکنی در جامعه باشند.با این توصیف می‌توان ورود فراجا برای اجرای طرح عفاف و حجاب با عنوان ناظر که در سطح خودرو، صنوف، معابر و فضای مجازی اجرا می‌شود را یک اقدام مناسب دانست. اقدامی که اگر در سطح کلان بنگریم شاید نباید صرفاً بر دوش نیروهای انتظامی قرار بگیرد. البته تأکید می‌کنم اجرای طرح موسوم به ناظر اصلاً موضوع جدیدی نیست و سال‌های قبل هم با فراز و نشیب‌های مختلف اجرا می‌شده است.
به عنوان نکته پایانی باید اذعان کرد می‌توان این شیوه ورود فراجا را انتخاب بین بد و بدتر دانست که برای بازه کوتاه ضروری است تا تلاش دشمن برای ایجاد موج برهنگی خنثی شود، اما قطعاً باید یقه بسیاری از دستگاه‌های متولی از مجلس تا دولت را گرفت؛ مثلاً چرا بسیاری از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه عفاف و حجاب اجرایی نشده است؟ یا اینکه چرا چهره‌های مؤثر جامعه از وزیر و وکیل و صاحب اندیشه یا مقام سابق و مقام فعلی در زمینه حجاب گفت‌وگو و گفتمان‌سازی نمی‌کنند و خودشان را به بیراهه زده‌اند؟  چرا به جای اظهار بی‌زاری از بی‌حجاب‌ها مسئله برهنگی و خطرات آن را با زبان مهربانانه و عالمانه تبیین نمی‌کنند؟