طی سال‌های اخیر، خصوصا در جریان وقوع اعتراضات گسترده مردمی در آمریکا در ماجرای قتل «جورج فلوید» در مینیاپولیس در سال ۲۰۲۰، بسیاری از تحلیل‌گران و جامعه‌شناسان آمریکایی از حلول نژادپرستی ساختاری در این کشور سخن به میان آوردند.
این نژادپرستی ساختارمند، هم در سطح تصمیم‌سازان و سیاست‌گذاران آمریکایی و هم در سطح مسئولین اجرایی این کشور نمود ویژه‌ای پیدا کرده است.
چنانچه رویترز در گزارشی تحقیقی منتشر کرده؛ بیش از ۱۰۰ نفر از رهبران و سیاست‌مداران ارشد آمریکا، از جمله ۵ رییس جمهور زنده، ۲ قاضی دادگاه عالی و ۱۱ فرماندار و قانون‌گذار، اجدادی داشته‌اند که سیاه‌پوستان را به بردگی می‌گرفته‌اند!
رویترز از میان ۵۳۶ عضو آخرین کنگره آمریکا، دستِ‌کم ۱۰۰ نفر را از نسل برده‌داران شناسایی کرده است که از این تعداد، حدود ۲۸ نفر، دستِ‌کم یک برده در خانواده خود داشته‌اند.
در میان سناتورهای جمهوری‌خواه نام افرادی از جمله «میچ مک‌کانل»، «لیندسی گراهام»، «تام کاتن» و «جیمز لنکفورد» دیده می‌شود.
علاوه بر این، «جو بایدن» و برخی رؤسای جمهور دیگر آمریکا همگی از نوادگان مستقیم برده‌داری بوده‌اند. «جیمی کارتر»، «جورج دبلیو بوش»، «بیل کلینتون» و حتی «باراک اوباما» از طرف خانواده مادر سفید پوستش، برده‌دار بوده‌اند.
البته مستثنی شدن ترامپ از این لیست، دلیل ویژه‌ای دارد؛ اینکه اجداد ترامپ پس از لغو برده‌داری به آمریکا رفته‌اند.
همچنین دو نفر از ۹ قاضی دادگاه عالی آمریکا، «امی کونی برت» و «نیل گورسوچ» اجدادی برده‌دار داشته‌اند. فراتر از آن، فرمانداران ۱۱ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا از نوادگان برده‌داران هستند.
در چنین ساختاری مشخص است که چرا برده‌داری نوین نه تنها به مثابه یک ضد ارزش اجتماعی و انسانی مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بلکه در محاسبات ذهنی غیر اعلامی و رویکرد محسوس مقامات آمریکایی تبدیل به نوعی مطلوبیت می‌شود.
بی‌دلیل نیست که سخنان نژادپرستانه افرادی مانند ترامپ هیچ‌گاه تبدیل به مدرک و مستندی برای اعلام جرم علیه او نشده است.
همچنین سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان آمریکا که قاعدتا جهت زدودن انگاره‌های نژادپرستانه در کشورشان باید مسئولانه عمل می‌کردند نیز علقه خاصی نسبت به اذیت و آزار اقلیت‌های نژادی و اعمال ظلم مضاعف علیه آنها دارند.
حداقل ۸ درصد از دموکرات‌ها در کنگره گذشته و ۲۸ درصد از جمهوری‌خواهان دارای اجداد نژادپرست بوده‌اند.
اگرچه سفیدپوستان در اوایل، سیاه‌پوستان را در سراسر ایالات شمالی به بردگی می‌کشیدند، اما در آستانه جنگ داخلی، برده‌داری تقریبا در جنوب این کشور متمرکز بوده است.
اکنون وارثان برده‌داری، یکی پس از دیگری در کنگره و کاخ سفید مشغول نطق و سیاست‌گذاری‌های نمایشی علیه نژادپرستی هستند اما در عمل برای تثبیت الگوواره‌های نژادپرستانه و تحقیر اقلیت‌های نژادی در ایالات متحده آمریکا با یکدیگر هم‌پیمان شده‌اند و در این تراژدی تفاوتی میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان وجود ندارد.
نظر شما