«عدلو»، «کوهگرد»، «بازمانده تلخ»، «آن پری زاد سبزپوش»، «با پدرم تنها»، «چارپایه حنایی و غُلغُلِ آب»، «کُلاههای برفی و چیز»، «گورکن و هلال سبز» و «تنها به سفر خواهم رفت» داستانهای این مجموعه هستند و اسامی دو نمایشنامه پایانی کتاب نیز عبارتند از: «آنان که بندگی را برگزیدند» و «زندگی».
در بخشی از نوشته پشت جلد این کتاب آمده است: زبان و مصالح هر داستان این کتاب، بهظاهر ساده و فاقد پیچیدگیهای معمول داستان معاصر فارسی است اما در عمق و باطن تکتک داستانها جهانی سرشار از جادو و شیدایی نهفته است. جهانی که هر داستانش را برای خواننده تکاندهندهتر از داستان قبلی جلوه میبخشد. شاید در برخی داستانهای مجموعه حاضر، طاهری از رئالیسم ویژه خود به سمتوسوی نوعی رئالیسم جادویی منحصربهفرد هم حرکت کرده باشد که در نوع خود کمنظیر مینماید.
در پایان کتاب دو نمایشنامه نیز که حاصل کار نویسنده در سالهای دهه شصت شمسی هستند، گنجانده شدهاند.
در بخشی از این کتاب آمده است: فکر میکردی زندگی چیست؟ زندگی یعنی همین. یعنی دوستداشتن و دوستداشتهشدن. در شادی دیگران شادی کردن و از رنج دیگران اندوهگینبودن. چشیدنِ میوههای شیرین و دور افکندنِ میوههای تلخ. دوست داشتنِ راستیها و دشمن داشتنِ پلیدیها ... زندگی همان کاریست که تو نکردهای...»
صمد طاهری پیشتر آثاری را همچون «زخم شیر» و «برگ هیچ درختی» منتشر کرده است.
نظر شما