به گزارش قدس آنلاین، اما کاری که نوبل با تغییر کارخانه ذوب‌آهن به یک توپخانه‌سازی انجام داد، همچنان ادامه دارد. این هم که می‌گویند نوبل با دیدن آگهی مرگ خود به عنوان یک انسان آدم‌کش متنبه شد و اموال خود را وقف بنیاد علمی نوبل کرد، هیچ‌گاه در عمل دیده نشده است.
هرچند برخی افراد مانند ژان پل سارتر هیچ‌وقت حاضر نشدند این جایزه را بپذیرند اما در نگاهی کلی به فهرست افراد منتخب می‌توان گفت این جایزه‌ها در راستای همان راهبرد اصلی آلفرد نوبل اعطا شده است.
رویکرد کنونی جایزه به اصطلاح صلح با سیاست‌گذاری نوبل همخوانی کامل دارد و عملاً در بسیاری از موارد به کسانی تعلق گرفته که در خلاف جهت صلح حرکت کرده‌اند. نمونه بارز آن دریافت جایزه به‌صورت مشترک توسط یاسرعرفات و شیمون پرز برای تلاش به منظور برقراری صلح درخاورمیانه! است و امروزه می‌بینیم باوجود مرگ هردو نفر هنوز هم صلحی برقرار نشده است.
مشابه آن نیز زیاد است. چند سال پیش‌تر این جایزه به مناخیم بگین جنایتکار (نخست وزیررژیم صهیونیستی) و انورسادات (رئیس جمهوری مصر) به‌صورت مشترک اعطا شد. این دونفر پس از امضای پیمان کمپ دیوید عملاً اشغال فلسطین را به رسمیت شناختند.
همچنین بارها و بارها این جایزه به رؤسای جمهور و مسئولان وزارت خارجه و وزارت دفاع آمریکا اعطا شده است.
در سال ۱۹۷۳هنری کسینجر که او را به دلیل نقش‌آفرینی در جنگ ویتنام یک «جنایتکار جنگی» می‌نامند، این عنوان را از آن خود کرد. در سال ۲۰۰۲ هم جیمی کارتر رئیس جمهور اسبق آمریکا این جایزه را دریافت کرد. کارتر، افسر نیروی دریایی آمریکا بود و حتی مدال پیروزی جنگ جهانی دوم را هم داراست. الگور و اوباما نیز در این فهرست قرار دارند. وودرو ویلسون، تئودور روزولت، جرج کتلت مارشال، از مسئولان سیاسی آمریکا نیز در لیست دریافت‌کنندگان جایزه صلح نوبل قرار دارند.
از همه جالب‌تر آنجاست که برخی جنایتکاران جنگی نیز مانند خانم آنگ سان سوچی که او را با نسل‌کشی گسترده در میانمار می‌شناسیم، این جایزه را دریافت کرده‌اند.
البته در معدود مواردی برخی افراد صلح‌جو مانند نلسون ماندلا و مارتین لوترکینگ رهبر سیاهپوستان آمریکا نیز به این جایزه دست یافته‌اند.
به‌راستی این جایزه چه میزان در راستای صلح است؟ داوران آن کیستند و چرا افرادی مانند زلنسکی شایسته دریافت آن می‌شوند؟ یا مثلاً چرا یک ایرانی مجهول الهویه که حتی همه اغتشاشگران هم او را نمی‌شناسند، این جایزه را دریافت می‌کند؟
سال۲۰۰۳ بود که شیرین عبادی به عنوان نخستین ایرانی این جایزه را کسب کرد و اکنون پس از گذشت دو دهه این جایزه به نرگس محمدی از همکاران وی در کانون مدافعان حقوق بشر رسیده است.
او که از هواداران تحریم ایران است در ارتباط با فتنه ۸۸ دستگیر شد و در خرداد ۱۴۰۰ نیز به اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «تحصن در دفتر زندان»، «تمرد از ریاست و مقامات زندان» و «تخریب شیشه‌ها» و «افترا» دوباره دستگیر شد. تقی رحمانی همسر نرگس محمدی در اظهاراتی گفته که «خانواده مادری نرگس اکثراً از مجاهدین بودند ....».
حالا باید پرسید علت انتخاب نرگس محمدی چیست؟ حتی اگر با استانداردهایی که جایزه صلح نوبل تاکنون داشته و شاخص‌های نژادپرستانه و ضد بشری‌اش، مسیح علینژاد نسبت به نرگس محمدی مستحق‌تر نیست؟
نظر شما