در شرایطی که دست شبکه‌های تلویزیونی از سریال جدید خالی است و بازپخش سریال‌های خاطره‌ساز و قدیمی تماشاگر بیشتری در تلوبیون دارد، دور تولید سریال در شبکه‌های نمایش خانگی تند شده و آثاری که به دلایلی در سال‌های گذشته شرایط یا اجازه پخش نداشتند، به پخش رسیدند.

ترکیب سریال‌های شبکه نمایش خانگی چه شمایلی دارد؟/ رقابت پایاپای درام و کمدی

به گزارش قدس آنلاین، تنوع محصولات شبکه‌های نمایش خانگی سبب شده دنبال‌کنندگان سریال‌های ایرانی که از کمبود تولیدات تلویزیون دلسرد شده‌اند به تماشای تولیدات پلتفرم‌ها روی بیاورند و خوراک مرتبط با ذائقه‌شان را در این شبکه‌های خصوصی بیابند. در حال‌ حاضر ۱۳سریال به صورت هفتگی در شبکه‌های نمایش خانگی عرضه می‌شوند که پنج سریال کمدی، ۶ سریال درام‌هایی با موضوعات اجتماعی، جنایی و پلیسی، یک سریال کودک و نوجوان و یک رئالیتی‌شو را تشکیل می‌دهند. در ادامه نگاهی به وضعیت سریال‌های شبکه نمایش خانگی و ترکیب محتوایی و ساختاری تولیدات پلتفرم‌ها داریم.

ترافیک پخش در روزهای آخر هفته
در ترکیب جدول پخش سریال‌های پاییزی شبکه‌های نمایش خانگی یک سریال برای کودکان و نوجوانان دیده می‌شود و ترکیب سریال‌های کمدی و درام تقریباً با هم برابر است اگرچه کفه آثار اجتماعی با یک سریال بیشتر، کمی سنگین‌تر شده است. مجموعه‌های «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟»، «دفتر یادداشت»، «داوینچیز»، «شبکه مخفی زنان» و «نیسان آبی۲» سریال‌های کمدی هستند و در شرایطی که تلویزیون، کمدی جدیدی روی آنتن ندارد، شبکه نمایش خانگی گوی سبقت را از ناظر خود ربوده است. 
سریال‌های «شریک جرم»، «هفت»، «سایه باز»، «مرداب»، «سرزمین مادری» و «پدر گواردیولا» هم درام‌هایی با قصه‌های اجتماعی و موضوعات جنایی و معمایی هستند که به جز سرزمین مادری که روایتی از تاریخ معاصر دارد در بسیاری از آن‌ها قتل و جنایت رخ می‌دهد و پای پلیس به ماجرا باز می‌شود. 
پس از استقبال مخاطبان از سریال «پوست شیر» به نظر می‌رسد گونه جنایی و پلیسی به یکی از گونه‌های مورد علاقه مخاطبان تبدیل شده و صاحبان شبکه‌های خصوصی هم به این نیاز مخاطب توجه داشته‌اند. اگرچه ادامه این رویه در تولیدات بعدی شبکه‌های نمایش خانگی می‌تواند منجر به تک‌گونه‌ای شدن آثار و بی‌توجهی به دیگر گونه‌های جهان تصویر شود و این ذهنیت را در مخاطب به وجود آورد که سازندگان از یک فرمول نخ‌نما برای جذب تماشاگر استفاده می‌کنند. 
نکته دیگر اینکه زمان پخش این سریال‌ها هم معطوف به پایان هفته است یعنی ۱۰ سریال بین روزهای سه‌شنبه تا جمعه پخش می‌شوند و سه سریال هم در روزهای شنبه، یکشنبه و دوشنبه. در واقع جدول پخش در روزهای پایانی هفته، پرترافیک است به طوری که چهارشنبه هر هفته، چهار سریال مرداب، سرزمین مادری، سایه باز و نیسان آبی۲ پخش می‌شوند، این در حالی است که سه روز اول هفته یعنی شنبه تا دوشنبه، روزی یک سریال پخش می‌شود که سهم دوشنبه‌ها، پخش یک رئالیتی‌شو است. 
بهتر است مدیران پلتفرم‌ها برای توزیع بهتر سریال‌هایشان تدبیر کنند تا زمان پخش سریال‌ها با هم تداخل پیدا نکند و از بار ترافیک پخش در روزهای آخر هفته کم شود. 

 پرکارترین‌های شبکه نمایش خانگی
تأخیر یا توقف در پخش برخی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی موجب همزمانی پخش دو سریال از یک کارگردان شده است. کیارش اسدی‌زاده و افشین‌ هاشمی دو فیلمسازی هستند که این روزها دو سریال از آن‌ها پخش می‌شود. اسدی‌زاده کمدی «دفتر یادداشت» را با بازی رضا عطاران روی «فیلم‌نت» و سریال جنایی «هفت» را روی پلتفرم «تماشاخونه» دارد. سریال «هفت» دو سال پیش ساخته شده و مدتی در انتظار نمایش بود که پاییز امسال مجوز نمایش گرفت.  
افشین‌ هاشمی هم با دو کمدی از پرکارترین کارگردان‌های شبکه نمایش خانگی است. سریال‌های «داوینچیز» و «شبکه مخفی زنان» از او در شبکه «نماوا» پخش می‌شود. «داوینچیز» اثر جدید او است ولی «شبکه مخفی زنان» که زمستان سال گذشته پخش شد، مدتی در توقیف به سر برد و پس از دو مرحله توقیف، پخش آن از ماه گذشته ادامه یافت. 
در میان بازیگران اما تعداد کسانی که همزمان دو سریال از آن‌ها پخش می‌شود، کم نیست. امیر جعفری در «مرداب» و «هفت» حضور دارد که هر دو تم جنایی دارند و در هر دو سریال هم نقش منفی را بازی می‌کند. مینا ساداتی هم جزو بازیگران ثابت دو سریال کیارش اسدی‌زاده است و در «هفت» و «دفتر یادداشت» نقش‌آفرینی‌های متفاوتی دارد. کاظم سیاحی در دو کمدی «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» و «دفتر یادداشت» شخصیت‌های متضادی را بازی می‌کند. وحید آقایی نیز کمدی «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» و سریال «شریک جرم» را در فهرست پخش دارد که دو فضای متفاوت را در آن‌ها تجربه می‌کند. بیژن بنفشه‌خواه اما همزمان سه سریال در حال پخش دارد که همه کمدی هستند؛ «دفتر یادداشت»، «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» و «نیسان آبی ۲». او در هر کدام از این سریال‌ها، نقش‌های متفاوتی را ایفا کرده است.

 دلخوشی تلویزیون به نیمکت ذخیره
مقایسه تکثر و تنوع سریال‌های شبکه‌های نمایش خانگی با سریال‌های شبکه‌های تلویزیونی نشان از دست پر رقیب رسانه ملی دارد. این شب‌ها که تلویزیون در بیشتر شبکه‌های خود به بازپخش سریال‌های قدیمی اکتفا کرده و آمار بالای مخاطبان را به خاطر مجموعه‌های خاطره‌انگیز و ماندگار دهه‌های گذشته دارد و آثار تولیدی آن محدود به پخش چند سریال مانند «رحیل»، «سرزمین مادری» و «رعد و برق» از شبکه سه و یک شده است، پلتفرم‌ها در حال رایزنی و برنامه‌ریزی برای توسعه تولیداتشان در مدیوم‌های سریال و رئالیتی‌شو هستند. حتی هنوز بحث‌ها درباره پایان یک سریال به پایان نرسیده، اخباری از تولید فصل‌های بعدی آن سریال به گوش می‌رسد تا تب تماشای سریال‌های شبکه نمایش خانگی در میان مخاطبان سرد نشود.
نگاهی به فهرست سازندگان آثار پلتفرم‌ها نشان می‌دهد چه آنالیز درستی از وضعیت بازار و ذائقه مخاطبان داشته‌اند و با جذب فیلمسازان خوش‌فکر سینما و تلویزیون و گرفتن ستاره‌های جهان تصویر، برنده رقابتی هستند که شرایط بازی را به نفع آن‌ها تغییر داده است؛ چراکه طرف مقابل با از دست دادن ستاره‌هایش، متکی به نیمکت ذخیره‌ها شده که بازیکنانی جوان و کم‌تجربه دارد و در جدول پخش هم دست پری ندارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.