به گزارش قدس خراسان، «تولید کیف به عنوان یکی از اقلام مورد نیاز در حوزه پوشاک به ویژه در مشهد چالش‌های خود را دارد که بزرگ‌ترین مشکل این صنف مثل سایر اصناف، رکود بازار است به طوری که واحدهای صنفی به ویژه تولیدی‌ها حتی برای پاس کردن چک‌های خود دردسر دارند».
رئیس اتحادیه سراجان مشهد با بیان این موضوع در ادامه گفت: تولیدکننده‌های این صنف برای دو بازار شب‌چله و پیش‌تر از آن روی زمان بازگشایی مدارس حساب کرده بودند که بازار رونق نداشت و چندان در فروش موفق نبودیم.
سید محمد موسوی تأمین مواد اولیه را عمده‌ترین مشکل این صنف دانست و عنوان کرد: مشکل دیگر ما تهیه مواد اولیه است. مواد اولیه در این صنف فراوان نیست، قیمت آن بالاست و موجب می‌شود قیمت تمام‌شده کیف تولیدی افزایش پیدا کند.
وی افزود: مواد اولیه ما در اصفهان تولید می‌شود و به دلیل نبود نظارت بر این کارخانه‌ها، بحث نوسان و افزایش قیمت یا عرضه قطره‌چکانی را شاهد هستیم. همین عوامل سبب می‌شود در فرایند تولید اختلال به وجود بیاید. در این زنجیره ابتدا تولیدکننده، سپس عرضه‌کننده‌های بزرگ و کوچک و در نهایت مصرف‌کننده آسیب می‌بینند که این امر فعالیت تولیدی را سخت‌تر می‌کند. تنها کاری که توانستیم انجام دهیم، بحث نامه‌نگاری با اتاق اصناف و اداره کل صمت برای نظارت بر کارخانه‌های تولید مواد اولیه پارچه و رویه است.
اصفهان تأمین‌کننده مواد مصرفی تولید کیف در مشهد
رئیس اتحادیه سراجان مشهد ضمن اشاره به تولیدات این صنف خاطرنشان کرد: تولید ما شامل تولید صنعتی انواع کیف چرمی، پارچه‌ای، مدارس، چمدان، زنانه و انواع دیگر است و تنها ۱۰ درصد صنف سراجان تولیدات دستی چرمی دارند. به صورت کلی به محصولات تولید چرمی در گذشته سراجی می‌گفتند؛ اما به مرور زمان با توجه به وجوه اشتراک به ویژه در تولید کیف، نام «سراجان» بر تولیدکنندگان انواع کیف باقی ماند.
موسوی عمده‌ترین مواد اولیه مورد نیاز برای تولید کیف را پارچه، رویه، زیپ و آستر عنوان کرد و در ادامه گفت: ۸۰ درصد این مواد اولیه در اصفهان تولید می‌شود و ۲۰ درصد هم وارداتی است و اگر گفته می‌شود مشهد تولیدکننده چرم است، باید گفت کارخانه‌های تولید چرم در مشهد شاید بخشی از مواد اولیه صنف ما را تهیه می‌کنند و عمده نیاز ما باید از خارج از استان تأمین شود.
به گفته وی ۴۰درصد تولیدات کیف در مشهد، کیف زنانه، ۴۰ درصد کیف مدارس و ۲۰ درصد دیگر چمدان و سایر تولیدات است و چرم طبیعی مورد استفاده تعداد اندکی از واحدهای تولیدی را تأمین می‌کند و بقیه واحدهای تولیدی، نیازمند پارچه و چرم مصنوعی برای تولید هستند.
موسوی ضمن اشاره به تعداد اعضای این اتحادیه، درباره اقلام مصرفی این صنف عنوان کرد: در اتحادیه سراجان هزار و ۴۰۰ نفر عضو هستند که از این تعداد ۶۰۰ عضو در بحث تولید فعال و بقیه خرده‌فروش و اجزا فروش‌اند که در مناطقی مانند خیابان مطهری و منطقه مفتح مستقر هستند. یراق‌آلات به عنوان یکی از اقلام مصرفی این صنف۵۰ درصد تولید ایران و ۵۰ درصد تولید خارج است که از یراق‌آلات خارجی با توجه به کیفیت و تنوع استقبال بیشتری می‌شود و در تولیدات کاربرد دارد.
وی به نمایشگاه برگزار شده کیف و چرم تخصصی در چند روز گذشته و تأثیر آن بر فروش تولیدکنندگان این صنف اشاره کرد و گفت: درصد کمی از واحدهای ما به صورت تخصصی محصولات چرمی تولید می‌کنند و این نمایشگاه برای کل صنف سراجان کارایی نداشت و اعضای صنف ما فعالیت چندانی نداشتند؛ اما خوبی نمایشگاه‌های بهاره و بازگشایی مدارس این است که نقدینگی واحدهای تولیدی را فراهم می‌کند و به تولیدکنندگان فرصت تأمین نقدینگی برای تولیدات بعدی را می‌دهد.
سهم ۲۵ درصدی کیف‌های وارداتی در بازار مشهد
رئیس اتحادیه سراجان مشهد، عمده صادرات در این صنف را به صورت چمدانی و همراه مسافر دانست و اظهار کرد: صادرات قابل توجهی که در مبادی خروجی و مشخص ثبت شود، نداریم؛ اما بخشی از واحدهای تولیدی ممکن است سالانه ۱۰ یا ۲۰ درصد تولیدات خود را به کشورهایی مانند افغانستان و عراق صادر کنند. آن‌گونه نیست که همه واحدها از یک مبدأ خاص صادرات انجام دهند و ۲۵درصد اجناس داخل بازار مشهد وارداتی و بیشتر چینی است که حدود ۱۵درصد این مقدار از تهران و ۱۰ درصد توسط واردکنندگان به صورت مستقیم از چین وارد مشهد می‌شود.
موسوی تشریح کرد: میزان تولید کیف مدارس واحدهای تولیدی در مشهد حدود ۷۰۰ یا ۸۰۰ هزار عدد است که بخشی از آن‌ها مصرف داخل استان و برخی دیگر نیاز سایر استان‌ها از جمله اصفهان، شیراز و... را تأمین می‌کند.
وی بزرگ‌ترین چالش و موضوع خاص صنف سراجان مشهد را وجود تولیدات زیرپله‌ای دانست و عنوان کرد: اتباع اگر مدارک اقامت نداشته باشند، نمی‌توانند جواز کسب تهیه کنند؛ اما در برخی کارگاه‌ها فقط مجوز توسط یک ایرانی دریافت شده و مدیریت و تولیدات آن واحد در دست اتباع است که اعضای اتحادیه سراجان درباره این موضوع از اتحادیه گلایه‌مند هستند.
موسوی مهم‌ترین اعتراض و گلایه را به دلیل قیمت تمام شده محصول و سود عنوان کرد و گفت: چون این قبیل کارگاه‌ها هزینه‌هایی مانند بیمه و مالیات را ندارند، قدرت تولید بیشتری در مقایسه با کارگاه‌های مجوزدار دارند ضمن اینکه تولید در این کارگاه‌ها به صورت خانوادگی است و یک رقابت منفی ایجاد می‌شود.
به گفته وی ۸۵ درصد واحدهای این صنف مشمول ماده ۱۰۰ قانون مالیات هستند که نشان از گردش مالی پایین این صنف دارد.
رئیس اتحادیه سراجان مشهد به مقوله آموزش در این صنف اشاره و اظهار کرد: جلساتی داشته‌ایم که بتوانیم از طراحی خاص استفاده و به اعضا هم معرفی کنیم تا تولیدات خاص باشد و بتوانیم با کالاهای خارجی هم رقابت کنیم؛ اما بیشتر واحدهای صنفی تولید سنتی دارند که سبب می‌شود تولیدات در بحث طراحی ضعیف شود.
خبرنگار: طاهره فجر داودلی
نظر شما