برای درک بهتر این ادعا اجازه بدهید برگردیم به حدود یک سال قبل و سه فاکتور مهم را با امروز مقایسه کنیم:
 

۱- نگاه ملت‌های جهان به ماجرای فلسطین: یک سال پیش ماجرای فلسطین در دست فراموشی بود. کشورهای عربی صف کشیده بودند تا با رژیم اسرائیل از در سازش درآیند و معاهده ابراهیم را امضا کنند. حتی در اواخر تابستان بن‌سلمان که تا آن زمان شرم می‌کرد صحبت از سازش به میان آورد هم «همه چیز را برای برقراری روابط با اسرائیل» مهیا دید. فضای غرب آسیا کاملاً به نفع جریان سازش بود و ایران هم اگر بنا بود سخنی مطرح کند، در مارپیچ سکوت رسانه‌های نزدیک به جریان سلطه گم می‌شد. اما امروز ماجرای فلسطین یک بار دیگر به مسئله اول جهان اسلام و حتی غیر مسلمانان تبدیل شده است. برای مثال «تایم» در گزارشی نوشت: «از زمان آغاز جنگ غزه، حمایت از اسرائیل در سراسر جهان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است». مؤسسه انگلیسی «یوگاو» هم در نظرسنجی که از اهالی انگلیس گرفته نتایج جالبی بدست آورده است. این مرکز گزارش داده است: «وقتی از مردم بریتانیا پرسیده می‌شود با کدام طرف بیشتر همدردی می‌کنند، ۲۸ درصد می‌گویند با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند، در مقایسه با ۲۳ درصد که اسرائیل را انتخاب می‌کنند». 
 

۲- ارتقای جایگاه و محبوبیت عمومی ایران در جهان عرب: تا پیش از ماجراهای اخیر جایگاه ایران در میان ملت‌های خاورمیانه متأثر از سم‌پاشی‌های رسانه‌ای بود، اما حالا ماجرا متفاوت شده است.

مرکز عربی واشنگتن که معتبرترین نظرسنجی‌های حضوری از جهان عرب را برگزار می‌کند، گزارش داده است: وقتی از بازیگران بین‌المللی در قبال ماجرای غزه پرسیده می‌شود، ۹۴ درصد ملت‌های عرب موضع آمریکا را بد ارزیابی می‌کنند. ۷۹ درصد از 
پاسخ دهندگان، موقعیت فرانسه را بد یا خیلی بد می‌دانند. ۷۵ درصد موقعیت آلمان را بد یا بسیار بد توصیف می‌کنند و ۷۸ درصد مواضع بریتانیا را بد و بسیار بد گزارش می‌کنند. در مقابل حدود ۵۰ درصد از پاسخ دهندگان دیدگاه مثبتی نسبت به مواضع ایران دارند و ۳۷ درصد دیدگاه منفی. این در حالی‌است که نظرسنجی‌های همین مؤسسه نشان می‌دهد تا پیش از ماجراهای اخیر بیش از ۵۰درصد جهان عرب مواضع ایران در قبال فلسطین را منفی ارزیابی می‌کرده‌اند. نکته جالب دیگر در این نظرسنجی‌ها اینکه تا پیش از عملیات طوفان‌الاقصی، نگاه جهان عرب نسبت به ترکیه مثبت‌تر بود، اما پس از این عملیات ایران توانسته است جایگاه ترکیه را از آن خود کند و به محبوب‌ترین کشور تبدیل شود.
 

۳- بازگشت فلسطینیان به مقاومت: اما کاهش محبوبیت جریان غربی و افزایش محبوبیت ایران همه ماجرا نیست. واقعیت دیگر آن است که در درون فلسطین هم گرایش‌ها به حماس بیشتر از پیش شده است. یک نظرسنجی که آسوشیتدپرس آن را برگزار کرده، نشان می‌دهد «حمایت‌ها از حماس حتی در نوار ویران غزه نیز افزایش یافته و محمود عباس مورد حمایت غرب، منفور شده است. نزدیک به ۹۰ درصد از فلسطینی‌ها اکنون معتقدند محمود عباس باید استعفا دهد». همچنین بنیاد آمریکایی دفاع از دموکراسی در گزارشی تازه گفته است: «۷۱ درصد از کل فلسطینی‌ها از تصمیم حماس برای حمله به اسرائیل در ۷ اکتبر حمایت می‌کنند. ۵۹ درصد از کل فلسطینی‌ها فکر ‌می‌کنند حماس باید بر غزه حکومت کند و ۷۰ درصد از نقشی که حماس در طول جنگ ایفا کرده، راضی‌اند».

مجموع این فاکتورها نشان می‌دهد، نگاه عمومی در منطقه نسبت به مقاومت و حمایت از آن یا بهتر بگوییم مقابله با رژیم اشغالگرصهیونیستی مثبت است و انجام یک عملیات مستقیم و محدود از سوی ایران می‌تواند این گرایش به مقاومت را هم بیشتر کند.