۷ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۳۸
کد خبر: 989772

یادداشت شفاهی

خدمت به مردم، نردبانی برای شهادت

حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی، استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم

از نظر اجتماعی و فردی اگر بخواهیم از شهدا و کسانی که در راه خدا به شهادت رسیدند بهره مند باشیم باید نسبت و نزدیکی با آنها پیدا کرده و دنباله رو آنان محسوب شویم. «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم» باشیم.

حدود یک هفته است که ملت ایران در سوگ خادمان با اخلاص خود و رئیس جمهور شهید وفادار به راه امام و رهبری عزادار و در ماتم غرق شده است. عالم مجاهد شهیدی را از دست داده‌ایم که برای خدمت به مردم سر از پا نمی‌شناخت و شب و روز نداشت و البته که شهادت پاداش الهی و نشان قبول مجاهدت شبانه‌روزی آیت‌الله رئیسی است.

از منظر قرآنی با توجه به این آیه شریفه ادای دین می‌کنیم. خداوند در آیه 169 سوره آل عمران فرموده است شهید همواره زنده است و حیات و ممات او همواره صفتی است برای حیات طیبه و به مصداق آیه شریفه که می‌فرماید «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون». شهیدان واسطه فیض رحمانی هستند که توسل به مکتب آنها سعادت را در پی دارد.

اما چه عاملی باعث می‌شود برای شهدا مودت و محبت جهانی ایجاد شود؟ و شهادت چگونه موجب می‌شود رتبه فرد برای خدمت رسانی بالاتر رود؟ شرط بهره مندی از هدایت شهدا چیست؟

عزت جهانی شهید رئیسی

در آیه نورانی 8 سوره صف خداوند فرموده است «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُون» یعنی کافران می‌خواهند تا نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت. این بیان حکایت از این دارد همانطور که برادران حضرت یوسف(ع) او را به چاه انداختند تا ایشان را سر به نیست کنند و یادش را از بین ببرند اما خدای سبحان او را از چاه به عزت رساند و و بر صدر نشاند و سبب شد سبطیان و قبطیان بر او سجده کنند. یوسف(ع) عزت‌مند شد زیرا خداوند اراده کرده بود. همانطور که در آیه 96 سوره مریم آمده است «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا» یعنی «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند خداوند رحمن محبت آنها را در دلها می‌افکند». ود محبتی است که اظهار و آشکار می‌شود، نه محبت قلبی. محبت تا وقتی در قلب است، حب است اما وقتی که این به بیرون کشیده شده و عمومیت پیدا می‌کند، ود و مودت می شود لذا خداوند می‌فرماید کسی که ایمان و عمل صالح داشته باشد، اگر در نظام فردی یا در نظام اجتماعی باشد و ایمان و عمل صالح او در راستای ایجاد حاکمیت الهی و خدمت به مردم باشد آنگاه «سیجعل لهم الرحمن ودا» خداوند رحمن محبت آنها را در دلها می‌افکند.

عزت جهانی و عمومی و مودت و محبتی که خداوند از آن تعبیر کرده است، غیر قابل تصور بوده و با هیچ مقیاسی قابل اندازه‌گیری نیست همانطور که خدای سبحان این ود را برای حضرت آیت‌الله رئیسی و دوستانشان ایجاد کرد. این محبت امری عادی نبود، بلکه اراده الهی بود که در مقابل توطئه دشمنان و عداوت و دشمنی و بدخواهی آنان، خدای سبحان عزت مندی را به دنبال آورد، همانگونه که برای حضرت یوسف(ع) ایجاد کرد.

شهادت، توفیق خدمت رسانی بالاتر

در آیه 169 سوره آل عمران خدای سبحان در مورد کسانی که در راه او به شهادت رسیده‌اند فرموده است «وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون» به این معنا که «ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﺒﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺯﻧﺪﻩ‌ﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ». شهدا حیات دارند. این حیات داشتن نزد رب با اینکه همه بعد از این عالم دنیا زنده هستند و زندگی برزخی دارند، نشان می‌دهد که حیات ویژه‌ای است. این حیات فعال بودن و تاثیر در این عالم است که آنها مؤثرات در این عالم هستند. به بیانی دیگر افرادی که با شهادت از دنیا رفته‌اند در این عالم تاثیر ویژه دارند.

حیات ویژه عند رب تأثیر ویژه است. این شهدا از آنجایی که در عالم کارشان، فکرشان و دغدغه‌هایشان خدمت به مردم بود، با شهادت به مقام بالاتر و حیات ویژه نزد رب رسیده‌اند. مانند کسی که در مسند وزارت باشد، حیطه خدمت رسانی‌اش محدود است. اگر رئیس جمهور شد، حیطه او وسیع‌تر می‌شود. در این نگاه هم کسی که در مرتبه‌ای از خدمت رسانی بود، اگر خدای سبحان او را انتخاب کرد و او را پیش خود برد، این نحوه‌ای از بالاتر رفتن برای خدمت رسانی است. همانطوری که ملائک الهی مدبرات امر هستند، احیاء عند رب بودن و رزق عند رب بودن شهدا تاثیرگذاری ویژه‌ای در عالم است. منتها اگر تا کنون با فکر و خطور و اراده خودشان در راه خدا این کار را می کردند، از این به بعد با اراده، قدرت و توجه و تدبیر رب به این کار مشغول می‌شوند.

شهدا واسطه‌های فیض الهی

اما شرط بهره مندی از هدایت شهدا چیست؟ بر اساس آیه 170 سوره آل عمران شرط این است که «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم» به بیانی آنهایی از این هدایت‌ها و ارتباطات بهره‌مند می شوند که در دنیا رابطه خود را با شهید حفظ کرده باشند. یعنی دنبال رو او باشند و خط او را ادامه دهند. از نظر اجتماعی و فردی اگر بخواهیم از شهدا و کسانی که در راه خدا به شهادت رسیدند بهره مند باشیم باید نسبت و نزدیکی با آنها پیدا کرده و دنباله رو آنان محسوب شویم. «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم» باشیم.

اگر فرهنگ شهادت و شهید و تبعیت از آنان را در جامعه نهادینه کنیم درمی‌یابیم که آنها انتخاب خدا هستند. شهید اگر رئیس جمهور بوده، بهترین بوده است؛ اگر استاندار بوده، بهترین بوده، اگر امام جمعه بوده، بهترین بوده و و اگر وزیر بوده، بهترین بوده است. این انتخاب ویژۀ الهی، مهر تاییدی است بر نظام کاری آنها که باید آن را بعنوان الگو و راهنما قرار دهیم و بتوانیم آن ویژگی را تعمیم داده و از برکات آنان در نظام فردی و اجتماعی بهره‌مند شویم. این نگاه ویژه به شهید را در مورد سردار سلیمانی نیز داشتیم و از آن برکات در جامعه بهره بردیم. در نظام اجتماعی نیز از شهید آیت‌الله رئیسی و از شهدایی که قبل از ایشان بودند و این دغدغه را داشتند حتی شهدای اول انقلاب، می‌توانیم بهره‌مند شویم، چرا که آنان وسایط فیض الهی هستند.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.