به یاد شهید سربلند، محسن حججی؛

آقاجان! عاشورا تمام نشده است

رقیه توسلی

آقاجان! آن جوان که پدر و مادرش را پای بوس آورده بود یادتان هست؟ همان که یک جفت چشم عاشق داشت و یا امام رضا از زبانش نمی افتاد؟ همان که غرق لبیک یا خامنه ای بود و بی پایان رو به حرمِ بانو، عرض ادب می کرد؟ رو به عاشورا؟

چند روایت زائرانه از بانوی همیشه خندان ادب فارسی

خاطراتی به شیرینی یک فرنی پس از زیارت سحرگاهی

طیبه مروت

تصور می‌کنم یک سال پیش از درگذشتش بود که برای میلاد امام رضا(علیه‌السلام) با او صحبت کردم. مثل همیشه صدای بانویی آن سوی خط بود که یک دنیا انرژی را به آدم منتقل می‌کرد. قرار بود خوانندگان روزنامه را میهمان شعری کند که برای ثامن الحجج(علیه‌السلام) سروده بود و به قول خودش دست اول بود. قرارمان صبح یک روز تعطیل ساعت ۸ صبح!

بدون دعوت حرم نمی‌آیم

آیت‌الله جوادی آملی که از شاگردان مرحوم الهی بوده است، در خاطرات خود نقل می‌کند: «به یاد دارم روزی در مشهد، حضور مرحوم آقای الهی قمشه‌ای رسیدم و در صحن آزادی و نزدیک مقبره مرحوم شیخ بهایی از ایشان سؤال کردم که حاج آقا! چرا امسال دیر مشرف شدید؟

روایت بانوی تازه مسلمان آمریکایی از زیارت امام رضا(علیه السلام)

پرواز در اتمسفر حرم

زهرا(ایوت) گونزالس، درست از دل آمریکا به ایران آمده، همان جایی که شاید خیلی‌ها آرزوی هجرت به آن سرزمین را داشته باشند.

شبگرد و روزگرد شماییم، حضرت رئوف...!

رقیه توسلی

می خواهیم حالا که روزهای میلاد است و یک پایِ قلبِ شیعه، در توس و یک پایشان در قُم می‌دود؛ از عاشقانه‌های بزرگ دَم بزنیم.

هشت روایت خواندنی از زیارت به سبک علامه طباطبایی(ره)

از پناه امام هشتم(علیه السلام) به جای دیگری نمی‎روم

زیارت یکی از دلپذیرترین اتفاق هایی است که می تواند روح خسته آدمی را در ساحل دریای کرامت و بزرگی یک انسان مافوق بشر، آرامش بخشد. زیارت و توسل به اولیاء الله یک رسم مذهبی است که در بیشتر ادیان مورد پذیرش قرار گرفته، اما گاهی محل پرسش و شبهه برخی افراد قرار می گیرد. سیره بزرگان و علما در زیارت اهل بیت(علیهم السلام) پاسخگوی این پرسش ها و شبهات است.

روایتی خواندنی از زیارت آیت الله العظمی بهجت(ره)

بهجت عارفان در حریم رضوان

روایت یک خادم از زیارت آیت الله بهجت را مرورمی کنیم: «شنیده بودم آیت الله بهجت تابستان‌ها به مشهد می‌آیند و مقیم کوی رضا(علیه‌السلام) می‌شوند.

«چوب پَر» خدمت در دستان یک مرجع تقلید

طیبه مروت

حضرت آیت الله العظمی صافی نیز هر بار که به آستان فرشته پاسبان حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(علیه السلام) مشرف می‌شوند، با چشمانی اشکبار و مشتاق دیدار یار، اذن دخول را قرائت می‌کنند و به پابوسی حضرت می‌رسند. در تمام مسیر از ورودی تا روضه منوره با روی باز و لبخند بر لب پاسخگوی ارادت زائرانی است که به ایشان ابراز علاقه می‌کنند.

احوالِ پای بوس و عاشق، نانوشتنی ست...

رقیه توسلی

هرچه تقلا شود، احوالِ پای بوس و عاشق، نانوشتنی ست... آن دم که رو به گنبد نور، لب می گشاید به سلام... آن دم که از شکم روزگار، دوباره زاییده می شود و دستی بند نافش را از زمین جدا می سازد... آن دم که مطهر می شود برای زیارت... و آن دم که در مهلت دلدادگی فرو می ریزد و باز بنا می شود...

نامه‌ای دخترانه به امام رئوف

ما یک خداحافظی از دنیا طلب داریم

رقیه توسلی

بی شک همه نامه هایی که به امام هشتم(علیه‌السلام) نوشته می‌شود، نامه‌های خاص هستند، نامه‌هایی از سرِ صدق و صفا و دلدادگی...

هست در شهر نگاری که دل ما ببرد

رقیه توسلی

ترک خورده و رنجور می آید... شادمان می آید... آن که قصدِ پیمان دارد، می آید... تهیدست و غنی می آید... روسیاه و امیدوار می آید...

آمده ام اشک ها را رها کنم...

کاش این بار دلآرام تر و عمیق تر از هر بار هروله کنم سمت حرم و دلم غَنج برود و نفس زنان بگویم حضرت آقا! از کوچکی و پابرهنگی ام بیزارم. از گمراهی ام بیزارم. تهیدستی ام را دوست ندارم و از دوست داشتن های سبکسرانه ام خجالت می کشم.

در جوارتان دل نونوار می کنیم

در جوارتان فقط دل، نونوار می کنیم. رختِ کهنه و چرک و بی تابش را در می آوریم. که بوی گلاب بگیرد و عطر درود.

دل، باز هوای پرواز کرده است...

ای دار و ندار عشّاق! دل، باز هوای پرواز کرده است... میزبان بامرام تر از آن است که اشک های مهمانش را ندیده بگیرد...