روزنامه هم‌میهن در سرمقاله خود به تحلیل مواضع احتمالی روسیه پرداخت و نوشت: شاید آیندگان این سال‌ها را به‌عنوان دوره‌ای گذر به دنیای جدید معرفی کنند، زمانی که تحولات و رویدادهای مهمی برای بشر در حال وقوع بوده است. این تحولات عمدتاً ریشه‌های فن‌آورانه و اقتصادی دارند و سپس در سیاست داخلی و بین‌الملل بازتاب می‌یابند. از جمله این تغییرات می‌توان به اقتصاد دیجیتال، رمزارزها، شبکه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی، فن‌آوری‌های نظامی، جنگ سایبری، انرژی‌های سبز، پیشرفت‌های ژنتیک، و تحولات مهم در رسانه‌ها اشاره کرد اما متاسفانه جامعه ایران هنوز نتواسته است نگاهی متوازن و عینی به این تحولات داشته باشد. این نگاه اغلب متاثر از آموزه‌های گذشته و پیش‌داوری‌های تاریخی است. در حالی که سیاست خارجی واقعی کشورها تابع منافع ملی آنهاست، این منافع به‌دلیل تغییرات جهانی دچار تحول شده‌اند.

نمونه‌ای از این تحولات، تغییرات روابط بین‌المللی است. به‌طور مثال، با آمدن ترامپ، روابط اروپا و آمریکا تغییرات بزرگی را تجربه کرد. چنین تحولی پیش‌بینی نشده بود. به همین دلیل، باید تمرکز را بر حال و آینده گذاشت و از تحلیل‌های مبتنی بر گذشته پرهیز کرد. برای برخورد با تحولات جهانی، باید انعطاف‌پذیری فکری داشت و سناریوهای مختلف را بررسی کرد. به‌عنوان مثال، مذاکرات میان روسیه و آمریکا نتایج غیرمنتظره‌ای داشته است و ممکن است روسیه نقش میانجی در مسائل ایران و آمریکا ایفا کند، برخلاف آنچه که به‌طور رایج تصور می‌شود. برخی تحلیلگران معتقدند که روسیه ممکن است برای کاهش تنش‌ها میان ایران و آمریکا وارد عمل شود. این احتمال باید جدی گرفته شود، زیرا شاهد تحولات امنیتی و راهبردی جدید در عرصه بین‌الملل هستیم. بحران اوکراین یکی از عواملی است که نشان‌دهنده تغییر در ترتیبات امنیتی است. در گذشته، تقابل‌های امنیتی 2 کشور ممکن است مؤثر بوده باشد، اما اکنون شرایط متفاوت است و به نظر می‌رسد که روسیه ابزار و قدرت لازم برای ایفای نقش در میانجیگری ایران و آمریکا را دارد.

در این چارچوب، همه گروه‌ها باید در رویکردهای خود تجدیدنظر کنند و از هرگونه میانجی‌گری برای کاهش تنش ایران و آمریکا استقبال کنند، به‌ویژه در شرایطی که این میانجیگری می‌تواند به نفع صلح و کاهش تنش‌ها باشد.