نشستهام گوشه صحن انقلاب، درست روبهروی گنبد طلا. به آدمها فکر میکنم؛ به داستان حضورشان در این مکان و لحظههایشان. به شلوغی و رفتوآمد پیش از غروب و آرامش خاص پس از اذان؛ به داستانهایی که پشت هر یک از این صحنههاست و ما نمیبینیم. پیرمردی رد میشود و با لبخندی که چینهای چهرهاش را عمق بیشتری میدهد، از بسته افطاریاش خرما به من تعارف میکند و با لهجه جنوبیاش میگوید: «دیشب افطار میهمان حضرت بودم. همین خرما، برکت زندگی من است. باشد تبرکی برای تو». لقمه متبرک را از دستش میگیرم و به کلمه صلوات روی بستهبندی نگاه میکنم و به نیت تبرک و درود اول صلواتی میفرستم و سپس از پیرمرد تشکر میکنم. امسال هنوز فرصت نشده در وقت نماز در حرم مطهر باشم و برای همین یکی از این بستههای ساده دوستداشتنی افطاری نصیبم نشده است. بستهای که وقتی سر بر مهر داری، خادمی کنار سجادهات میگذارد و میرود تا بعد از صلات روزهات را به لقمه تبرکی آقا باز کنی. دوست دارم بدانم پشت صحنه آن بستهبندی ساده و آن افطاری حضرتی چیست. کمی از خادمان پرسوجو میکنم و بعد به مهمانسرای حرم مطهر هدایت میشوم. با کنجکاوی به سوی مهمانسرا میروم تا ببینم چه در انتظار من است.
کارگاه خدمت در دل مهمانسرا
وارد مهمانسرا میشوم. سالن بزرگ مهمانسرا با میزهای چیده شده و مرتب که همیشه آماده پذیرایی از زائران بود، امروز در ظهر یکی از روزهای ماه رمضان خالی است. به سمت محل بستهبندی پکها میروم. اولین چیزی که در آنجا توجه من را جلب میکند، حس و حال صمیمانه و معنوی جاری در فضاست. سالن بزرگ مهمانسرا، با میزهای چیده شده با شیر، کیک و خرما، بیشتر شبیه به یک کارگاه خدمترسانی عاشقانه شده است. خادمان، خانمهایی که دستانشان پر از مهربانی است، با نظم و دقت بستههای افطاری را آماده میکنند. در کنار هر میز، بستههای کاملشده روی هم چیده شدهاند و زنجیرهای از کار گروهی در جریان است. برای گفتوگو با خادمان به سمتشان میروم. در ابتدا، خانم خیرخواه، سرکشیک هفتم مهمانسرا، درباره این روزها میگوید: «بستهبندی افطاری سبک، شامل کیک، شیر و خرماست. برای بستهبندی، هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۳ عصر، ۱۰۰ نفر از خواهران خادم گرد هم میآیند و این بستهها را آماده میکنند. کارمان تا پایان ماه مبارک ادامه دارد و همه چیز با ذکر و دعا پیش میرود».
زنجیرهای از مهربانی
در این فضا، هر خادمی بخشی از یک زنجیره است و همه کارها به یک اندازه دارای اهمیت هستند. از آمادهسازی مواد اولیه تا بستهبندی و تحویل، همه با نظم و دقت انجام میشود. نزدیک یک میز، زنانی را میبینم که در حال ذکر گفتن، مشغول آماده کردن بستهها هستند. خانم موسوی، یکی از خادمان میگوید: «کار در مهمانسرا برای من بخشی از زندگیام شده است. حس میکنم خداوند در لحظه لحظه این کار حضور دارد. هر روزی که اینجا میآییم، انگار روحمان تازه میشود. خسته هم میشویم، اما این خستگی را حس نمیکنیم. انگار تمام انرژیمان از همین مکان مقدس میآید».
برکت خدمت، از اولین روز تا امروز
خانم معصومه عرب که حدود ۱۱سال است سابقه خدمت در مهمانسرای حرم را دارد، با افتخار از تجربیاتش میگوید: «ماه رمضان برای من همیشه، علاوه بر عطر معنویتی که به همراه دارد، یادآور شکر یک نعمت بزرگ در زندگیام نیز است. من ۱۱ سال پیش، درست در روز پیشواز ماه مبارک، اولین خدمتم در مهمانسرا را انجام دادم. به خاطر دارم آنقدر برایش ذوق داشتم که خدمتم از ۸ صبح شروع شد و برای افطاری و حتی بعد از افطاری هم ماندم و آخر شب حدود ساعت ۱۱ به خانه رسیدم. از آن روز تا الان، زندگی من با لطف و عنایت امام رضا(ع) پر شده است. از تولد فرزندم بگیر تا هزار و یک لطف دیگر. من و همسرم خدمت را بهطور مشترک در مهمانسرا آغاز کردیم. من شیفت صبح برای خدمت میآمدم و همسرم برای شیفت بعدی، پسرمان را به من تحویل میداد و خودش به مهمانسرا میرفت. همین است که میگویم خدمت به امام رضا(ع) در زندگی من جاری است و این خدمت، به من و خانوادهام برکات زیادی داده است. در ماه رمضان این را بیشتر حس میکنم و حواسم به آن بیشتر است و همین است که هر سال منتظر این فرصت هستم، برای خدمت در ماه مبارک».
از دست دل به دست زائر
در گوشهای دیگر، خانمی که امسال نخستین تجربه حضورش به عنوان خادم را دارد، از حس معنوی این خدمت میگوید: «اول فکر میکردم شاید نتوانم ساعتهای طولانی روزهداری اینجا کار کنم، اما حالا وقتی کنار بقیه خانمهای پرانرژی و مخلص اینجا هستم، میبینم چقدر نیروی معنوی به من منتقل میشود. انگار خدا در کنارمان است و دارد نگاهمان میکند».
دستهای خادمان همراه با ذکر صلوات، بستهها را تکمیل کرده و انگار پیامی از عشق و محبت را برای زائران بستهبندی میکنند. اینگونه زائرانی که شاید هرگز نام این خادمان را ندانند، از برکات خدمت خالصانه آنها در جوار حضرت رضا(ع) بهرهمند میشوند. خادمانی که زندگیهایشان، با نور و برکت این خدمت همراه شده و این تجربه آنقدر برایشان تکرارنشدنی است که جز رضای الهی و احساسی از ارتباط قلبی با امام هشتم(ع) چیزی نمیخواهند. برای این خادمان، هر روز خدمت، آغاز یک کار تکراری نیست؛ بلکه فرصت دوبارهای برای نزدیکی به خداوند و خدمت به زائرانی است که شاید از دورترین نقاط جهان آمدهاند. اینجا اتحاد، ایمان و عشق در کارها جاری است و هر فردی که در این خدمت نقش دارد، بخشی از زنجیرهای است که هدف آن تنها یک چیز است؛ خشنودی پروردگار و خدمتی عاشقانه در جوار امام مهربانیها.
میزبانی شایسته در ماه ضیافت الهی
طرح توزیع بستههای افطاری سبک شامل خرما، شیر و کیک با هدف پذیرایی از روزهداران زائر و مجاور بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) به همت معاونت خدمات زائران از سوم ماه مبارک آغاز و تا پایان ماه رمضان ادامه دارد. وحید شرفا، معاون مهمانسرای حضرت رضا(ع) در این باره میگوید: «روزانه در مهمانسرا بیش از ۲۶هزار بسته افطاری سبک توسط ۱۰۰نفر از خادمیاران خواهر آمادهسازی میشود. این کار با هدف میزبانی شایسته از روزهداران زائر و مجاور انجام میشود». این بستههای افطاری سبک، هر شب پس از اقامه نماز مغرب و عشا میان نمازگزاران توزیع میشود.
خبرنگار: الهه ضمیری
نظر شما