محمود ملکی، عضو هیئت‌علمی و سرپرست پژوهشکده علوم اسلامی رضوی، در این نشست که صبح امروز، 26 اسفندماه در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، برگزار شد، کتاب صلح الحسن(ع) از عبدالرحمان بن کثیر را بازیابی و بازسازی کرد و پس از بحث درباره اسناد آن درباره انتساب متن، شواهدی ارائه داد.

وی با بیان اینکه عبدالرحمان بن کثیر از اصحاب امام صادق (ع) است، گفت: روش بازیابی این اثر بر اساس روش تحلیل اسنادی است که قواعد آن ناظر به اسناد روایات و طرق کتابه هاست و آن دسته از راه‌هایی را پیگیری می‌کند که به واسطه سند و طریق به نتیجه برسد.

این پژوهشگر، خاطرنشان کرد: در طریقی از نجاشی به کتاب «صلح الحسن (ع)» عبدالرحمن کثیر هاشمی اشاره شده ا که با سند شیخ طوسی در امالی هم، هم‌پوشانی دارد.

این پژوهشگر، خاطرنشان کرد: در این کتاب، به خطبه امام حسن مجتبی (ع) اشاره شده است، در واقع این خطبه شامل دو بخش، استناد به آیات قرآن و روایات نبوی است.

وی تصریح کرد: همچنین در این خطبه، به آیه تطهیر اشاره شده است، نخست در آغاز خطبه پس از بیان اینکه، اهل‌بیت (ع) مختار و مجتبا و مصطفای خداوند هستند، بیان می‌کنند که خداوند رجس را از آنان دور کرده و آن گونه که بایدوشاید، تطهیر کرده است، همچنین در ادامه خطبه امام، متعلق تطهیر در سه جمله پاک بودن از پلیدی، مخلص بودن تا آدم (ع) و بودن همیشگی در میان بهترین‌ها، ذکر شده است.

ملکی، خاطرنشان کرد: نکته دیگر اینکه پایان این خطبه، ناظر به شرک ابوطالب است که هوادارن بنی‌امیه و یا بنی‌عباس به این خطبه اضافه کرده اند و این متن را در کنار خطبه امام حسن (ع)، گذاشته‌اند.

این پژوهشگر در این نشست اثبات کرد، روایتی که شیخ طوسی در باره کتاب صلح الحسن در اثر خود «امالی» آورده است، برگرفته از همین کتاب است.