به گزارش قدس آنلاین، ترک متعصب در جست‌وجوی چراغی روشن، ۹۰ دقیقه چهار گوشه آزادی را گشت، اما سرانجام دست خالی به رختکن رفت و مفتون رؤیاهای سرخ، برای آرزوهای مدفون مرثیه خواند. با لژیونر سی‌وسه ساله پرسپولیس پیش از سوار شدن بر خودرو فونیکس لحظاتی حرف زدیم.
*سه هفته است که قفل دروازه‌ها را باز نمی‌کنی. چه اتفاقی رخ داد که موتور گلزنی قرمزها خاموش شد؟
-اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که کمتر در موقعیت گلزنی قرار گرفتم. من در بازی با سپاهان، بارها از باکس حریف دور شدم و برای تصاحب توپ عقب‌نشینی کردم و این کار را سخت کرد. شک نکنید اگر اسباب گلزنی مهیا باشد، لحظه‌ای تعلل نخواهم کرد.
*چرا آمال تیمی که قرار بود برای قهرمانی بجنگد بر باد رفت؟
-شما در ورزشگاه حاضر بودید و دیدید چه غروب تلخی را سپری کردیم. دو گل ابتدای بازی کاری کرد شیرازه تیم پاشیده شود و نتوانیم کامبک بزنیم. گاهی کابوس چنان سراغ یک تیم را می‌گیرد که راه‌ها بسته می‌شود و رؤیاها بر باد می‌رود.
*آن شب بانوان پرسپولیسی از فرط اندوه تاب ترک سکوها را نداشتند!
-شرمنده شدیم. پرسپولیسی‌ها ۹۰ دقیقه تیم را حمایت کردند اما نشد. باور کنید حرف زدن در این هوای احساسی و پرفشار برایم سخت است. امیدوارم در بازی‌های باقیمانده تا سرحد امکان جبران کنیم و فصل بعد از همان هفته نخست برای قهرمانی خیز برداریم.
*راستی چقدر پسرت از این شکست غمگین بود!
-بله «ایمن» بازی را تماشا کرد و وقتی فهمید چه اتفاقی افتاده اشک ریخت تا دنیا روی سرم خراب شود. پسرم آمده بود ورزشگاه تا پیروزی تیم پدرش را ببیند اما سرنوشت به گونه‌ای دیگر رقم خورد. امان از این فوتبال.
*خیلی‌ها امیدوار بودند با آمدن کارتال به پرسپولیس، ورق‌ها برگردند اما...
-آقای کارتال مربی بزرگی است و در فوتبال ترکیه و اروپا جایگاه ویژه‌ای دارد و در فنرباغچه روزهای سخت‌تر از این را گذرانده است. او از روزی که به تهران آمده تمرکزش را روی پرسپولیس گذاشته و تمام وقت در خدمت تیم بوده است. تردید نکنید اگر پرسپولیس با ذائقه کارتال شکل بگیرد، قهرمانی دور از دسترس نخواهد بود.
*اینجا راحتی سردار؟
-فرهنگ ترکیه و ایران قرابت زیادی با هم دارد و خیابان‌های شلوغ تهران مرا یاد استانبول می‌اندازد. مردم هم لطف دارند و حسابی تحویلم می‌گیرند. ایران سرزمین مهربانی‌هاست.
نظر شما