به گزارش خبرنگار قدس، با وجود شیب تند کوهستانها و وزش بیامان بادها، نیروهای مردمی و امدادی باز هم موفق شدند شعلههای سرکش آتش را در جنگلهای استان کردستان به زانو درآورند.
دستاندازی به طبیعت
دستاندازی به طبیعت
تابستان و فصل گردشگری از یک طرف و افزایش دمای هوا از سوی دیگر دست به دست هم میدهد تا جنگلها را به آتش بکشد.
اگر گرمای هوا را از عوامل ایجاد آتشسوزی در جنگلها فاکتور بگیریم این یک خبر ناخوشایند و نگرانکننده است که بگوییم تقریباً ۹۰ درصد از آتشسوزیها به طور خاص توسط انسانها ایجاد میشوند! هر چند عموم این آتشسوزیها به صورت غیرعمد اتفاق میافتند اما خسارتهای ناشی از آنها، اصلاً کم نیستند.
آتشسوزیها با منشأ انسانی معمولاً ناشی از سوزاندن زبالهها، پختن غذا در طبیعت، انداختن سیگار و رها کردن زبالهها مانند شیشههای نوشیدنی در طبیعت ایجاد میشود و به سرعت گسترش پیدا میکند.
متأسفانه برخی از مسافران یا گردشگرها هنگام مسافرت به دل طبیعت رفته که یا تهسیگار خود را در طبیعت رها و یا آتش روشن میکنند و در آخر یا فراموش کرده و یا به طور کامل آن را خاموش نمیکنند که همین غفلت، به وقوع آتشسوزیهای مهیبی منجر میشود، به عنوان مثال در منطقه «دز» پس از برداشت گندم در مزرعه، محل آن را آتش میزنند و سپس برنج میکارند که در اثر این آتش زدن و همزمان با وزش باد، آتشسوزیهای مهیبی اتفاق میافتد.
ضرورت حمایت قانونی
گزارشی در سال ۱۳۹۹ در مرکز پژوهشهای مجلس منتشر شد که نشان میدهد جنگلهای استانهای گیلان، مازندران و گلستان در شمال کشور و استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام و خوزستان در غرب و جنوب غربی و بوشهر، هرمزگان، فارس و کهگیلویه و بویراحمد نیز در جنوب کشور در وضعیت بحرانی قرار گرفتهاند.
با توجه به گذشت بیش از نیم قرن از تصویب قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع ایران، خلأها و ضعفهای عیان شده از این قانون طی این سالها، پدیدار شدن مسائل نوظهور نظیر تغییر اقلیم، افزایش نگرانیهای محیط زیستی بین مردم و موارد دیگر، ضرورت دارد قانون مستقلی در این زمینه با نام پیشنهادی «قانون آتشسوزی جنگلها و مراتع کشور» به تصویب برسد و یا با الحاق یک فصل مجزا به نام «حمایت در برابر آتشسوزی، آفات، بیماریها و تغییر اقلیم» به قانون فعلی «حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع» کاستیهای قانون یاد شده رفع شود.
وجود امکانات و مهیاکردن تجهیزات لازم برای دفع حریق، موضوعی حیاتی برای حفظ منابع طبیعی به شمار میرود، اما به علت فقدان این موارد، این اهالی بومی هستند که با دستان خالی و با همان امکانات اولیه و شاخ و برگ درختان به جنگل یاری میرسانند.
بالگرد ازجمله امکاناتی است که میتواند از گسترش آتش و ایجاد خسارات به مناطق دیگر جلوگیری کند. این در حالی است که برخی استانها برای مواقع بحرانی بالگرد دراختیار ندارند و یا روند بوروکراتیک درخواست بالگرد و واریز پول بهحساب هوانیروز بهقدری طولانی و زمانبر است که دیگر کار از کار میگذرد.
در اغلب مواقع سازمان جنگلها بودجهای در اختیار ندارد تا هزینه سوخت بالگرد را بپردازد و رسیدگی به این بحران فدای مسائل اعتباری میشود و آتش به نقاط بیشتری از جنگلها سرایت میکند.
آتشسوزیها با منشأ انسانی معمولاً ناشی از سوزاندن زبالهها، پختن غذا در طبیعت، انداختن سیگار و رها کردن زبالهها مانند شیشههای نوشیدنی در طبیعت ایجاد میشود و به سرعت گسترش پیدا میکند.
متأسفانه برخی از مسافران یا گردشگرها هنگام مسافرت به دل طبیعت رفته که یا تهسیگار خود را در طبیعت رها و یا آتش روشن میکنند و در آخر یا فراموش کرده و یا به طور کامل آن را خاموش نمیکنند که همین غفلت، به وقوع آتشسوزیهای مهیبی منجر میشود، به عنوان مثال در منطقه «دز» پس از برداشت گندم در مزرعه، محل آن را آتش میزنند و سپس برنج میکارند که در اثر این آتش زدن و همزمان با وزش باد، آتشسوزیهای مهیبی اتفاق میافتد.
ضرورت حمایت قانونی
گزارشی در سال ۱۳۹۹ در مرکز پژوهشهای مجلس منتشر شد که نشان میدهد جنگلهای استانهای گیلان، مازندران و گلستان در شمال کشور و استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام و خوزستان در غرب و جنوب غربی و بوشهر، هرمزگان، فارس و کهگیلویه و بویراحمد نیز در جنوب کشور در وضعیت بحرانی قرار گرفتهاند.
با توجه به گذشت بیش از نیم قرن از تصویب قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع ایران، خلأها و ضعفهای عیان شده از این قانون طی این سالها، پدیدار شدن مسائل نوظهور نظیر تغییر اقلیم، افزایش نگرانیهای محیط زیستی بین مردم و موارد دیگر، ضرورت دارد قانون مستقلی در این زمینه با نام پیشنهادی «قانون آتشسوزی جنگلها و مراتع کشور» به تصویب برسد و یا با الحاق یک فصل مجزا به نام «حمایت در برابر آتشسوزی، آفات، بیماریها و تغییر اقلیم» به قانون فعلی «حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع» کاستیهای قانون یاد شده رفع شود.
وجود امکانات و مهیاکردن تجهیزات لازم برای دفع حریق، موضوعی حیاتی برای حفظ منابع طبیعی به شمار میرود، اما به علت فقدان این موارد، این اهالی بومی هستند که با دستان خالی و با همان امکانات اولیه و شاخ و برگ درختان به جنگل یاری میرسانند.
بالگرد ازجمله امکاناتی است که میتواند از گسترش آتش و ایجاد خسارات به مناطق دیگر جلوگیری کند. این در حالی است که برخی استانها برای مواقع بحرانی بالگرد دراختیار ندارند و یا روند بوروکراتیک درخواست بالگرد و واریز پول بهحساب هوانیروز بهقدری طولانی و زمانبر است که دیگر کار از کار میگذرد.
در اغلب مواقع سازمان جنگلها بودجهای در اختیار ندارد تا هزینه سوخت بالگرد را بپردازد و رسیدگی به این بحران فدای مسائل اعتباری میشود و آتش به نقاط بیشتری از جنگلها سرایت میکند.
نظر شما