دستاوردی که پشتوانه صیانت از ایران و نظام سیاسی‌اش شد و پیش از این در «بیمه جمهوری با پیروزی جمهور» به آن پرداخته بودیم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته هم از فرصت دیدار با مسئولان قضایی کشور برای تجلیل از این دستاورد و تحلیل مکانیسم حفظ این «اتحاد عظیم ملی برای دفاع از ایران عزیز که مانع تحقق نقشه دشمن شد» استفاده کردند؛ یعنی «بروز امر ملی» که «ایرانیان را سربلند می‌کند و به آرزوهای بزرگ خود می‌رساند». اتفاقی برخلاف همه تحلیل‌ها و در عین ناباوری روی داد و حتی رهبر معظم انقلاب هم تأکید می‌کنند که «کسی باور نمی‌کرد، ولی شد و اتفاق افتاد»، معجزه‌ای بود که دست خدا را به‌وضوح می‌شود پشتش دید: «نقشه دشمن را خدای متعال باطل کرد و مردم را وارد میدان کرد تا برخلاف تصور دشمن به حمایت و پشتیبانی از نظام برخیزند». حالا استمرار مقاومت و تاب‌آوری در مقابل تجاوزها و توطئه‌های دشمن هم در گرو صیانت از این وحدت و تمرکز بر «امر ملی» است و وظیفه‌اش بر عهده همگان؛ از خبرنگار و فعال رسانه‌ای تا قاضی دادگستری و مسئول دولتی و امام جمعه شهر. اما مکانیسم حفظ وحدت ملی از مسیر نادیده گرفتن تفاوت‌ها و هضم همه تفکرات و دیدگاه‌ها در یک نگاه رسمی واحد و چشم بستن بر اشکالات جامعه نمی‌گذرد. چنین مسیری نه ‌تنها به وحدت پایدار نمی‌انجامد، بلکه خود به زمینه‌ای برای انشقاق و چنددستگی تبدیل خواهد شد. اتحاد ملی پایدار تنها با حفظ هویت‌های متکثر در لایه‌های مختلف اجتماعی و به رسمیت شناختن آن‌ها تحقق می‌یابد و منافع ملی را در عین این کثرت باید در کانون وحدت قرار داد. «سخن گفتن و کنار هم ایستادن افرادی با وزن مذهبی کاملاً متفاوت و جهت‌گیری‌های سیاسی گوناگون و حتی متضاد» است که به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب موجب ایجاد اتحاد عظیم ملی شد؛ چراکه «اختلاف سلیقه سیاسی و وزن متفاوت مذهبی منافی کنار هم ایستادن برای دفاع از حقیقت مشترک دفاع از ایران عزیز و نظام اسلامی» نیست.
رهبر معظم انقلاب حتی حفظ این وحدت را به معنای دست کشیدن از تبیین و رفع شبهه‌ها و ابطال مغالطات و تلاش برای اصلاح جامعه نمی‌دانند؛ اما ملاحظاتی مثل به‌کارگیری زبان مناسب و پرهیز از جنجال بر سر مسائل فرعی و جناحی نشدن اختلافات را لازمه آن برمی‌شمارند. این امر نیازمند تمرین تحمل نظرات مختلف و اولویت‌بندی مسائل و پررنگ کردن منافع ملی به‌جای منفعت فردی و جناحی و اجماع بر مسئله حیاتی «امر ملی» در عین حفظ اعتقادات و مواضع و تلاش برای اصلاح جامعه است.
بعد دیگری از این اتحاد ملی و موتور محرک آن، «شور و هیجان عمومی مردم به‌خصوص جوانان» است که در مطالبات مردم و خواسته‌های آنان برای انتقام و تنبیه متجاوز متجلی شد و به عنوان امری لازم مورد توجه رهبر فرزانه انقلاب قرار گرفت. امری که پیش از این هم با تعبیر «سوخت موشک‌های ایرانی» برای درهم کوبیدن دشمن مورد تأکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته بود که البته لازم است عاری از «بی‌صبری و پا به زمین کوبیدن و اعتراض» باشد.