آقا خربزه مشهدی چند؟
۷۵ هزار تومان
شلیل چند؟
۱۵۰ تومان
سیب چند؟ ۱۱۰ تومان
گلابی چند؟
۹۰ تومان
پیرمرد قیمت همه میوه‌ها را پرسید، تماشا کرد و چیزی نخرید و رفت؛ اتفاقی که شاید شما هم این روزها در بازار میوه مشهد دیده باشید.
باورش سخت است، سیاه‌بازار میوه آن هم در آخر تابستان؟
بازاری‌ها می‌گویند سیاه‌بازار میوه معمولاً آخرهای زمستان و فروردین و آن هم زمانی که ذخیره سردخانه کم‌کم خالی می‌شود و فصل برداشت مرکبات به پایان می‌رسد، به وجود می‌آید؛ اما گویا امسال سر و کله سیاه‌بازار زود پیدا شده و قیمت انواع میوه از مسابقه گرانی عقب نیفتاده که هیچ؛ بلکه حسابی جلو زده است! غافل از اینکه قدرت خرید مردم به میوه ۱۰۰ هزار تومانی نمی‌رسد .
در این میان جالب است بدانید سود اصلی این بازار پر منفعت به جیب باغدار و کشاورز نمی‌رود؛ بلکه به جیب واسطه‌های بازار واریز می‌شود .
به هر حال این روزها قیمت انواع میوه ساعت می‌زند! مثل دلار و سکه؛ اما آنچه مردم را رنج می‌دهد، قیمت متفاوت یک نوع میوه از آن مغازه تا مغازه دیگر است که گاه سر به فلک می‌کشد. فکرش را بکنید آلوی درشت را کیلویی ۱۳۰ هزار تومان پول بدهید؛ اما چند مغازه آن طرف‌تر همان آلو را با همان کیفیت ۸۰هزار تومان بخرید.
این داستان برای اغلب میوه‌های دیگر اتفاق می‌افتد و این مردم هستند که باید تاوان نبود نظارت بر بازار میوه را آن هم در قطب تولید آن بدهند .
رعایت نکردن نرخ‌نامه، تفاوت شدید قیمت آن از یک مغازه تا مغازه دیگر، دلال‌بازی و ‌نبود مراکز عرضه مستقیم میوه در سطح شهر از جمله معضلاتی هستند که متولیان باید برای آن‌ها چاره‌اندیشی کنند.