رسول صادقی، دانشیار جمعیت‌ شناسی دانشگاه تهران و رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور با اشاره به چالش‌ها و پاسخ‌های سیاستی به سالمندی جمعیت در نشست‌ «سالمندی در ایران: فرصت‌ها و چالش‌های پیش‌رو» گفت: یکی از کلان روندها و پیشران‌های ساختاری در کنار موضوعاتی از قبیل جهانی شدن، بحران محیط زیست، فردگرایی و کثرت گرایی ارزشی، عصر دیجیتال و فناوری‌ها بحث تغییرات جمعیتی است. از این جهت که سالمندی جمعیت دیگر فقط یک پیش‌بینی و برآورد جمعیتی نیست، بلکه آن ویژگی قابل لمس و مسلط در قرن بیست و یکم است.

صادقی اظهار داشت: از منظر دموگرافیک، جهان در حال تحولات بی‌سابقه و عمیقی است که با افزایش چشمگیر و سریع جمعیت سالمندان همراه است. تقریباً هر کشوری در جهان در حال تجربه رشد هم در اندازه و هم در نسبت افراد سالمند در جمعیت است و یک سوم دولت‌ها در حال حاضر سالمندی جمعیت را به عنوان یک موضوع مهم سیاستی می‌دانند و دو سوم آن را به عنوان یک موضوع برای دهه‌های آینده خود متصور هستند.

دانشیار جمعیت‌شناسی دانشگاه تهران توضیح داد: شیب تند سالمندی جمعیت در ایران نیز در حال طی شدن است. ایران در حال سالخوردگی(Ageing Society) از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۲۰ صورت خواهد گرفت که در این بازه زمانی بین ۷ تا ۱۴ درصد سهم سالمندان ۶۵ ساله و بیشتر است. ایران به عنوان جامعه سالخورده ( Aged Society) بین ۱۴۲۰ تا ۱۴۳۵ صورت خواهد گرفت که در این بازه زمانی بین ۱۵ تا ۲۱ درصد سهم سالمندان ۶۵ ساله و بیشتر خواهد بود و ایران به عنوان جامعه فرا سالخورده( Hyper aged Society) که از سال ۱۴۳۵ به بعد محقق خواهد شد و در این بازه زمانی بیشتر از ۲۱ درصد از جمعیت سهم سالمندان ۶۵ ساله و بیشتر خواهد بود.