این کاروان عظیم، متشکل از بیش از ۷۰ کشتی و قایق غیرنظامی حامل بیش از ۵۰۰ فعال، سیاستمدار، پزشک و روزنامه‌نگار از دست‌کم ۴۴ کشور جهان با هدف شکستن محاصره غیرقانونی دریایی توسط اسرائیل و رساندن کمک‌های فوری غذایی، پزشکی و ساختمانی به غزه، از بنادر مختلف مدیترانه شرقی به راه افتاده است.

تنها ۱۰۰ مایل دریایی باقی مانده

براساس آخرین به‌روزرسانی‌های سازمان‌دهندگان در یکم اکتبر ۲۰۲۵، کاروان صمود حدود ۱۰۰ مایل دریایی (۲۲۲ کیلومتر) از سواحل غزه فاصله دارد و انتظار می‌رود در ۲۴ ساعت آینده به منطقه خطر -جایی که رژیم صهیونیستی قبلاً شناورهای مشابه را در آب‌های بین‌المللی رهگیری کرده - برسد. فعالان گزارش داده‌اند کشتی‌های پیشرو مانند «آلما» و «یولارا» با سرعت کامل پیش می‌روند، اما ارتباطات رادیویی و ماهواره‌ای‌شان مدام مختل می‌شود. این فاصله که تنها چند ساعت دریانوردی است، نمادی از امید است؛ اما رژیم صهیونیستی با سابقه‌ای خونین در سرکوب چنین تلاش‌هایی، تهدیدی جدی برای آن به شمار می‌رود.
رژیم صهیونیستی که خود را مدافع حقوق بشر جا زده، بار دیگر چهره واقعی‌اش را نشان داد. در ۲۴ ساعت گذشته، حداقل دو کشتی جنگی اسرائیلی بدون روشن کردن چراغ‌ها به کاروان نزدیک شده و با مانورهای تهدیدآمیز، موتور دو کشتی پیشرو را موقتاً غیرفعال و ارتباطات را مختل کرده‌اند. این دومین حادثه در کمتر از ۲۴ ساعت است؛ پیش از این، در هفته گذشته، پهپادهای اسرائیلی به کاروان حمله کرده و مواد شیمیایی سمی روی عرشه‌ها ریختند؛ اقدامی که سازمان‌دهندگان، آن را «تروریسم دولتی» خواندند. این تاکتیک‌های کثیف، یادآور حمله خونین ۲۰۱۰ به کشتی ماوی مرمره است که ۱۰ فعال را به قتل رساند و زخمی‌های بی‌شماری برجا گذاشت. رژیم صهیونیستی با ادعاهای بی‌اساس مبنی بر ارتباط با حماس، تلاش می‌کند جنایاتش را توجیه کند، در حالی که اسناد جعلی‌اش تنها نشان‌دهنده وحشت از افشای محاصره غیرانسانی غزه است. این اقدامات در آب‌های بین‌المللی، نقض صریح کنوانسیون ژنو و حقوق دریانوردی است و می‌تواند به عنوان «عمل جنگی» محکوم شود.

عدم حمایت از تجاوزهای صهیونیستی

هرچند اسپانیا، ایتالیا و فرانسه تأکید کرده‌اند در صورت اقدام نظامی اسرائیل علیه کاروان، از این قایق‌ها حمایت نخواهند کرد اما انزوای رژیم صهیونیستی روزبه‌روز بیشتر می‌شود. ایتالیا و یونان در بیانیه‌ای مشترک، به‌صراحت از اسرائیل خواسته‌اند هیچ آسیبی به فعالان نرساند و هشدار داده‌اند هرگونه حمله می‌تواند روابط دیپلماتیک را به خطر بیندازد. رئیس‌جمهور کلمبیا، گوستاوو پترو و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر، فرانچسکا آلبانزه، تأکید کرده‌اند رهگیری در آب‌های آزاد «جنایت جنگی» است و دولت‌های غربی نباید از آن حمایت کنند. حتی ترکیه که ابتدا هواپیمای نظارتی فرستاده بود، اعلام کرده در صورت حمله «حمایت نظامی نخواهد کرد» تا از «حادثه دیپلماتیک» جلوگیری شود، هرچند این عقب‌نشینی، انتقادهایی را برانگیخته است. این مواضع که از سوی بیش از ۲۰ کشور اروپایی و عربی تکرار شده، نشان‌دهنده شکاف رو به رشد در ائتلاف غربی با تل‌آویو است؛ جایی که حتی متحدان سنتی مانند واشنگتن، تحت فشار افکار عمومی سکوت کرده‌اند. با وجود این تهدیدها، کاروان صمود با عزم راسخ به پیش می‌رود و سازمان‌دهندگان تأکید دارند: «ما عقب‌نشینی نمی‌کنیم؛ غزه منتظر ماست». فعالان، از جمله دیوید آدلر از جنبش بین‌المللی پیشرو، در نامه‌های احساسی از عرشه، از احتمال «آخرین پیام» سخن گفته‌اند، اما روحیه‌شان شکسته نشده است. با این حال، احتمال حملات خشن‌تر رژیم صهیونیستی، از جمله توقیف کشتی‌ها، بازداشت فعالان یا حتی غرق کردن قایق‌ها بسیار بالاست. نیروی دریایی اسرائیل در حال بسیج ۶۰۰ نیروی پلیس برای عملیات پیچیده رهگیری است و هشدار داده هیچ کشتی‌ای اجازه ورود نخواهد داشت. این تهدیدها، نه تنها جان صدها انسان بی‌گناه را به خطر می‌اندازد، بلکه چهره کریه رژیم صهیونیستی را بیش از پیش برملا می‌کند: رژیمی که به جای صلح، با ترور و محاصره پاسخ می‌دهد.