رهبر معظم انقلاب روز گذشته در بخشی از بیاناتشان در دیدار با زنان کشور، رسانه‌ها را از ترویج تفکر غلط سرمایه‌داری غرب درباره زن برحذر داشتند: «وقتی درباره حجاب و پوشش زنان و همکاری زن و مرد بحث می‌شود، نباید رسانه داخل کشور، حرف غربی‌ها را تکرار و برجسته کند؛ بلکه باید نگاه عمیق و کارساز اسلام، در داخل و مجامع جهانی مطرح و بزرگ شود که این بهترین راه ترویج اسلام است و باعث گرایش بسیاری از مردم دنیا، به‌خصوص زنان به آن خواهد شد». رهبر فرزانه انقلاب در جای دیگری هم از دست بالای اسلام نسبت به غرب در مسئله زن گفته بودند: «در مقابل آنچه غربی‌ها درباره مسئله زن در کشور می‌گویند، ما دفاع نداریم، ما هجوم داریم! ما در مسئله زن، از غرب طلبکاریم و مدعی هستیم؛ آن‌ها هستند که دارند به زن ظلم می‌کنند، زن را تحقیر می‌کنند، جایگاه زن را پایین می‌آورند... آن‌ها باید جواب بدهند».
اما آیا این سخنان، صرفاً یک توصیه مذهبی و ادعای سیاسی است یا ریشه در واقعیت هم دارد؟ آیا با وجود این حجم از فشارها و تهاجمات رسانه‌ای نسبت به نگاه اسلام به زن و ادعاهای نادیده گرفته شدن حقوق زن در اسلام، ما در موضع مدعی هستیم و تبیین نگاه اسلام به زن نه‌تنها دافعه ندارد، بلکه عامل گرایش زنان به اسلام است؟
شاید نگاهی به آمارها و واقعیت‌های گرایش به اسلام و روند انتخاب آگاهانه زنان در جهان غرب که خود را مدعی شماره یک برابری و حقوق زن در جهان می‌داند و با همه ابزارهای فرهنگی، سیاسی و حتی قوه قاهره سعی در دیکته کردن نظام اخلاقی خود به زنان دارد، پاسخ روشنی به این پرسش بدهد.
گسترش اسلام در جهان و حتی خود غرب طی قرن اخیر، جهان را در آستانه تغییر ترکیب جمعیتی قرار داده است. سهم مسلمانان از جمعیت جهان طی قرن اخیر دو برابر شده و از ۱۲درصد به ۲۴درصد رسیده است؛ در حالی ‌که سهم مسیحیت و عمده ادیان رو به کاهش بوده و یا بعضاً رشد اندکی را تجربه کرده‌اند.
پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ این نسبت به ۳۰ درصد خواهد رسید تا از نیمه دوم قرن حاضر به دین اول جهان و در پایان همین قرن به دین اول اروپا تبدیل شود. همچنین برخلاف تصور رایج، بی‌دینی و خداناباوری در جهان که در دهه ۷۰ میلادی رشد عجیبی را تجربه کرده بود، از آن تاریخ تاکنون رو به کاهش بوده و پیش‌بینی‌ها نیز تداوم این روند را نشان می‌دهد.
رشد روزافزون گرایش به اسلام در جوامع غربی امر پوشیده‌ای نیست، اما چیزی که نادیده گرفته می‌شود، ترکیب جنسیتی اعجاب‌انگیز نومسلمانان در جوامع غربی است. با وجود تردیدهای جدی نسبت به حقوق زن در اسلام و صورت‌بندی مظلومانه از زن مسلمان و تحت همه هجمه‌ها و محدودیت‌هایش در کشورهای غربی، ۷۰درصد از تازه‌مسلمانان کشورهای غربی را زنان تشکیل می‌دهند و به عبارتی بیش از دو سوم افرادی که در غرب به اسلام گرایش پیدا کرده و مسلمان شده‌اند، «زن» هستند!پژوهش‌ها نشان می‌دهد «حجاب» مهم‌ترین عامل کنجکاوی زنان غربی نسبت به اسلام بوده و کسانی که ورای زرق ‌و برق و ولنگاری زندگی غربی به دنبال هویت و معنا در زندگی بوده‌اند، تمایلی فطری به تحقیق درباره اسلام نشان داده‌اند و جالب اینکه در این میان، دختران جوان و تحصیلکرده سهم بیشتری داشته‌اند.
این قشر که محققانه و پس از بررسی سایر ادیان، اسلام را پذیرفته‌اند، عموماً گفته‌اند آرامش را تنها در اسلام تجربه کرده‌اند و گمشده خود را در این دین یافته‌اند. اما پرتکرارترین عامل گرایش آن‌ها، ارزش و کرامتی بوده که اسلام برای زن قائل شده و او را نه به‌عنوان کالای جنسی، بلکه به‌عنوان شخصیتی انسانی به‌ رسمیت شناخته و به آن‌ها کمک کرده از زیر بار نگاه کالایی رها شوند و طعم متفاوتی از آزادی و هویت انسانی را بچشند.شاید با وجود این آمارها بتوان دلیل هجمه‌ها به جایگاه زن در اسلام و محدودیت‌های روزافزون برای زنان محجبه توسط برخی دولتمردان اسلام‌ستیز اروپایی را درک کرد. به همین نسبت در این سوی میدان هم دست ‌بالای نگرش اسلامی روشن می‌شود.
این واقعیت‌ها نشان می‌دهد علاوه بر جاذبه فطری اسلام برای همه مردم، این جاذبه در میان زنان پررنگ‌تر و قوی‌تر است و عرصه مساعدتری را پیش ‌روی جبهه تمدنی ما می‌گشاید. جاذبه‌ای که اثرگذاری میدانی آن به اذعان همه پژوهش‌ها در خود غرب به اثبات رسیده و کارایی خود را نشان داده است. هر چند همه آنچه در جامعه ما نسبت به حقوق زنان جاری است را نمی‌توان مطابق با اسلام اصیل دانست و در بسیاری مسائل نیاز به بازنگری و احقاق حقوق زنان وجود دارد، اما این نقد و اصلاحات درونی نباید به‌معنای پذیرش نگاه غربی و مادی‌انگارانه باشد، مشروط بر آنکه نگاه‌های خودتحقیرانه نسبت به نگرش پرجاذبه اسلام به زن و انفعال نسبت به نگاه بهره‌کشانه سرمایه‌داری غرب، به‌ویژه در میان اهل اندیشه و رسانه اصلاح شود.