این تصمیم ریشه‌ای مستقیم در نمایش ضعیف هر دو بازیکن در دربی داشت؛ جایی که هم مرتضی و هم اوریه بارها در مصاف‌های تک‌به‌تک مغلوب شدند، دریبل خوردند و به‌سختی از پس سرعت و تحرک مهاجمان استقلال برآمدند. آن نمایش نشان داد هر دو نفر از نظر بدنی فاصله زیادی با آمادگی مطلوب دارند و نمی‌توان روی آن‌ها در بازی‌های بزرگ حساب باز کرد.

نیمکت‌نشینی مقابل پیکان، هشدار اول بود؛ هشداری که اگر جدی گرفته نشود، احتمالاً ادامه‌دار خواهد شد.اما در میان این دو بازیکن، اوضاع سرژ اوریه بسیار پیچیده‌تر به نظر می‌رسد. مدافعی که با قرارداد سنگین و کارنامه‌ای شامل بازی در پاریسن‌ژرمن و چلسی به تهران آمد، هرگز نزدیک به استانداردهای مورد انتظار ظاهر نشد. اگرچه مشکلات مربوط به ماجرای هپاتیت و دوری اولیه از تمرینات می‌توانست توجیهی موقت باشد، اما حتی پس از حل این ماجرا و بازگشت کاملش، اوریه آن بازیکنی نبود که تصور می‌شد.نمایش‌های او معمولاً نه‌تنها در سطح یک ستاره سابق لیگ‌های معتبر اروپا نبود، بلکه در بسیاری موارد حتی به سطح یک مدافع معمولی لیگ برتر ایران هم نمی‌رسید.

او به‌راحتی جا می‌ماند، در دوئل‌ها تمرکز لازم را نداشت، هم در فاز دفاعی کم‌اثر بود و هم در حمله؛ نه نفوذهای موفق داشت، نه ارسال‌های کارساز و نه بازی ترکیبی قابل اتکا.به‌جز عملکرد ضعیف، رفتارهای عجیب و تنش‌های درون تیم نیز به پرونده او اضافه شده است. گزارش‌هایی از درگیری‌های لفظی و رفتاری او در تمرینات وجود دارد. نقطه اوج این رفتارها در دربی دیده شد؛ زمانی که در کنار زمین با سحرخیزان و حتی کنعانی درگیری فیزیکی مختصری پیدا کرد. چنین رفتاری از یک بازیکن باتجربه، نه‌تنها قابل توجیه نیست، بلکه زنگ خطری جدی برای فضای رختکن است.به همین دلیل است که اوسمار ویرا ترجیح داد یک مدافع جوان و پراشتباه را به اوریه باتجربه اما غیرقابل‌اعتماد ترجیح دهد؛ تصمیمی که به‌خوبی نشان می‌دهد اوریه دیگر جایگاه تثبیت‌شده‌ای در تفکرات فنی سرمربی ندارد.تمام این عوامل، عملکرد ضعیف، فاصله با آمادگی، رفتارهای نامناسب و هزینه سنگین قرارداد یک گمانه مهم را تقویت می‌کند:سرژ اوریه احتمالاً در نیم‌فصل به شکل مسالمت‌آمیز از پرسپولیس جدا خواهد شد.باشگاه نیز بی‌تردید نمی‌تواند با چنین کیفیتی و چنین هزینه‌ای کنار بیاید و به‌نظر می‌رسد سرخ‌ها از همین حالا در پی جذب یک مدافع مطمئن‌تر و کم‌حاشیه‌تر برای ادامه فصل باشند.
پرسپولیس تیمی است که برای رقابت در سطح قهرمانی، نیازمند ستون‌هایی محکم در خط دفاع است؛ ستون‌هایی که بجای عنوان و رزومه، در زمین ارزش خود را ثابت کنند. سرژ اوریه اما تاکنون تنها «نام بزرگی» بوده که «به کار پرسپولیس نیامده»و این در فوتبال، بدترین ترکیب ممکن است.