به گزارش سرویس فرهنگی قدس انلاین یکی از دستورات خداوند متعال ازدواج مردان با زنان، در قالب موازینی می باشد که وضع شده است، اما متاسفانه طی چند سال اخیر شاهد نوعی از ازدواج تحت عنوان همجنسگرایانه می باشیم که گاه از سوی بعضی از دولت ها نیز مورد حمایت قرار گرفته و از طریق مجلسِ آن کشورها تصویب و تایید می گردد، اما آنچه هست، این گونه ازدواج ها (زنان با زنان و مردان با مردان) فعلی حرام و حکم آنان، حکم افراد لواط گر و مساحقه گر می باشد و قطعاً عقوبت آنان نیز چنین می باشد، به نحوی که رسول خدا (ص) فرموده اند: هر کس با پسر (یا مردی) جماع نماید، در قیامت جُنب محشور می شود و تمام آب های دنیا نیز او را پاکیزه نمی گرداند و خداوند بر او غضبناک می شود و او را لعنت می نماید و جهنم را برایش آماده می سازد و نیز فرموده اند: وقتی مردی با مردی دیگر بیامیزد، عَرش خداوند از این عمل زشت به لرزه خواهد افتاد و همچنین در جایی دیگر بیان داشته اند: هر پسر (یا مردی) که خود را در اختیار مردی دیگر قرار دهد که با او عمل لواط را انجام دهد، خداوند متعال در روز قیامت او را بر سر پل جهنم نگه می دارد تا مردم از حساب رسی اعمال خویش فارغ شوند، آن گاه دستور می دهد که او را در آتش دوزخ سرنگون سازند و در تمام طبقات جهنم عذاب می شود تا به پایین ترین درجات سقوط می کند.

علاوه بر این پیامبر (ص) در باب عذاب این گونه از افراد فرموده اند: مَن قبّل غلاماً مِن شَهوَة الجمه الله یَوم القِیامَه بِلِجام مِنَ النّار؛ هر مردی که مرد دیگری یا پسری را از روی شهوت ببوسد، خداوند در قیامت دهانه ای از آتش دوزخ بر دهانش خواهد افکند و نیز می فرمایند: عقوبت چنین عملی این است که خداوند آن مرد را هزار سال در آتش دوزخ عذاب خواهد نمود، و از امام صادق (ع) روایت شده است که خداوند در روز قیامت با سه گروه از مردم سخن نمی گوید، که یکی از آن ها مردی می باشد که خود را در اختیار مردی دیگر قرار داده است.

مساحقه یا همان لفظ ازدواج زنان با زنان در جوامع غربی، یکی دیگر از گناهان بزرگ است که در اسلام نه تنها برای آن «حَد شرعی» در نظر گرفته شده است بلکه در قیامت نیز عذابی سهمگین، چنانچه روایت شده است، زنی به اتفاق کنیز خود خدمت امام صادق (ع) رسید و عرض کرد: حُکم زنانی که با زنان دیگر لذت جویی می نمایند چیست؟
حضرت فرمودند: بی شک جایگاه آنان آتش خواهد بود و چون قیامت برپا شود، آن گروه از زنان را حاضر می سازند و لباسی از آتش بر تنشان می پوشانند و کفش ها و روسری هایی از آتش به آنان می دهند و میله هایی از آتش در بدنشان فرو می نمایند و بدین صورت آنان را در آتش دوزخ می اندازند.

منابع:
1- شیخ حرعامل. وسائل الشیعه، ج18: 263، 249، 252.
2- محدث نوری. مستدرک الوسائل، ج2: 57.
* امینی. جوان و همسرگزینی: 75، 76، 78.