قربان عظمتت خدای رحمان با این مخلوقات زیبا و البته کمی خطر ناکت ./ العظمت لله

ای دوست عزیز که اسم علمی این حیوان را می دانی چطور نمی دانی این حیوان زبان بسته تیر پرتاب نمی کند؟ تیرهای این حیوان که عمدتا بر روی پشت او قرار دارند در موقع احساس خطر فقط ول می شوند نه پرتاب اما چطور می شود که در بدن مهاجم فرو می روند؟ این حیوان قدرت مانور عجیبی دارد و موقع فرار یک مرتبه می ایستد و تو دست و پای مهاجم می پیچد، مهاجم یک مرتبه روی این حیوان هل می خورد و تیغ های رها شده توسط فشاری که خود مهاجم به تیغ ها وارد می کند وارد بدنش می شود وگرنه این زبان بسته نه فشنگ دارد نه ماهیچه ای که این قدر قوی باشد . این کشاورز محترم هم احتمالا در پی شکار او بوده و آن را دنبال می کرده است. جوجه تیغی اسم اشتباهی است اما به آن گربه تیغی یا چوله هم می گویند.

زبان ما میگن شبگرد یا چوله

اصلا فکر نمیکردم اینجوری باشه واقعا چه قدرتی داره این حیون تعجب کردم

وااااای جل الخالق

واقعا مگه تفنگ برنو كه تير در كنه؟

به هرحال قبل از انسانها حیوانات بوده اند و ما جای اونا را گرفتیم و بقای انسان به بفای طبیعت وابستست حیوانات اهلی نیستن و در صورت خطر غریزه حمله میکنند و ما نباید به آنها آسیب برسونیم ....

خوب این یک رفلکس دفاعی است. حیوان تا احساس خطر نکند از خود دفاع نمی کند!

اخه یعنی چی این حیوون یعنی این قدر قدرت پرتب داره.باباجون من.این که تشی نیست.حرمله ی لعنتیه که تیر چهار شعبه به پای مرد زده.

آخه اینم شد اسم بیمارستان ؟ بیمارستان باید اسمی داشته باشه که به مریض و اطرافیان بیمار نوید بدهد نه اینکه بشارت نیستی بدهد.

با نظر آقای روستایی کاملا موافقم ولی نمیدونم واقعا چطور این تیغ ها در ÷ای این بنده خدا فرو رفته جالبه که بگم در زبان محلی ما به این حیوان سیغور میکن

من بجای کشاورزه بودم اون جوجه تیغی رو گیرش میووردم مینداختمش تو آب جوش حالش جا بیاد

سلام دوستان من شانسی امدم دیدم بزنقره باپای کشاورز چیکا کرده تا ما انسانها به اینها کوخ نریزیم انها مارور کاری ندارن حتی مار از کنارش رد بشین

در روستای ما اسم این حیوان بزنقره هستش که دشمن سیب زمینی و چغندرقند میباشد.سیخ های پشتی آن در ابتدا همانند موی سر نرم و نازک هستش که به مرور زمان درشت و تیز میشود که وسیله دفاعی این حیوان در برابر مهاجمان میباشد.جالب اینجاست که نقطه ضعف حیوان سر آن است وه کوچکترین ضربه به آن باعث مرگ آن میشود.این حیوان در مواقع خطر با سرعت زیاد فرار کرده و اگر بادفرار نتواند خودش را نجات دهد با باد کردن قسمت سیخ دار به مهاجم حمله کرده و در مواقعی بدلیل باد کردن به پرتاب کردن سیخ هایش منجر شده .یه نکته دیگه اینکه این حیوان آخرین دفاعیه از جانش پرتاب کردن و از دست دادن سیخ هایش میباشد پس اگر مورد آزار و اذیت قرار نگیرد هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد

تشی توانایی پرتاب تیغ هاش رو نداره

چه آشغال هایی با چه افکارهایی داریم خب بی شرافت اینم یه موجوده خداونده و از میلیون سال پیش تا حالا زندگی میکرده داخل این سرزمین بعد چهار تا امثال تو نفهم برا کشت دو کیلو پیاز میخواهید نثل ده حیوان را منقرض کنی و بندازیش تو آب جوش خدا نثلتون را از رو زمین پاک کنه که هر چه به سرتون بیاد حقتونه .خدا جا حق نشسته.لعنت بهتون که چقد ظلم در حق این طبیعت ایران کردید.واسه شکمتون.

آقایی که فکر کنم نفر اول بودند معتقدند که تیغهای جوجه تیغی پرتاب نمی شوند.بلکه از ترس میریزند..که این حرف کُلی خنده داره..تیر اگه بیفته .خوب زیر پای خود حیوان خواهد افتاد نه مثلکمان آرش از بدن انسان عبور کنه..مناهل کوهنوردی هستم چند بار پیش آمده از افراد گروه بدون اطلاع از وجود حیوان ۵متر فاصله تیرخورده.پس نظر این آقا هیچگونه محلی از اعراب ندارد و کاملاًعکس واقعیت..این تیغ صلاح دفاعی حیوان است و وقت خطر استفاده(پرتاب)میکند

لطفاً اگه آگاهی از چیزی ندارید نظر ندید این حیوان تنها صلاح دفاعیش همان تیغهای تیز هستند.که در مواجه.شدن با دشمن به سویش پرتاب میکنند .بدن خود را جوع و یکباره پُف تیر رها میکنند من از فاصله ۶متری دیدم و تیرخوردم

دوست گرامی، این حیوان به هیچ عنوان مهاجم نیست و اصلا و ابدا هم پرتاب تیغ‌پرتاب نمی کند!پایه تیغ های نشی یا به گویش اکثر مناطق غرب ایران، سیخور، درست مثل پر پرندگان داخل پوست حیوان قرار گرفته و نوک آنها نیز است. به محض احساس خطر ، حیوان بصورت غریزی تیغ های خود را بسمت مهاجم میگیرد تا از خود دفاع کند. اگر مورد تعقیب قرار بگیرد با انجام مانور فرار و توقف و تغییرجهت های ناگهانی از خطر خود را دور میکند. همین تغییر جهت های ناگهانی باعث برخورد شکارچی یا مهاجم با تیغ ها شده و تیغی به بدن مهاجم فرو رود از پوست نشی جدا میشود. پرتاب تیغ کاملا نادرست و بهیچ عنوان صحت ندارد. بیاییم قبل از انتشار تفسیرهای نادرست و غیر واقعی، کمی تحقیق کنیم. آن شخص محترم به احتمال بسیار زیاد قصد شکار و آزار آن حیوان بی گناه را داشته که در تاریکی شب با دفاع حیوان از جان خود مواجه شده و این بلا بسرش آمده. احترام به طبیعت و تمام حیوانات نشانه فرهنگ ماست. چراکه حیوانات هم حق زندگی دارند. با درود فراوان به تمامی دوستداران محیط زیست ‌ پیروز و سربلند باشید

نبابا این دنبال این بوده ک شکارش کنه حیونو شب بوده ندیده بادقدرت. افتاده تیغاش رفته تو پاش