به گزارش قدس آنلاین، چند سالی است که سبک زندگی مردم دچار تغییراتی شده بطوریکه باعث نگرانی دلسوزان نظام گردیده است. یکی از خطرناکترین آن پدیده افطاریهای پر زرق و برق و گران قیمت است.
افطاری دادن به مؤمنان روزهدار یکی از اعمال مهم در ماه مبارک رمضان است بطوریکه امام صادق(ع) در این رابطه میفرمایند: کسی که مؤمنی را افطار میدهد کفاره یک سال گناه او شمرده میشود و کسی که دو مومن را افطاری دهد بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد(وسائل الشیعه، جلد 7، صفحه 101)
اما متأسفانه مدتی است که در میان بسیاری از افراد حتی مسئولان نهادهای دولتی و خصوصی این سنت حسنه به یک مراسم مجلل و شاهانه تبدیل شده است.این آفت دامنگیر بسیاری از ما شده و برایش توجیههایی مثل احترام به شأن مهمان و اکرامِ روزهداران سر هم میکنیم.
در ادامه نگاهی داریم به حال و هوای یک افطاری پر زرق و برق در یکی از معروفترین هتلهای مشهد که معمولاً از سوی خانوادههای ثروتمند در کل ماه مبارک رمضان رزرو شده و به سختی، جای خالی در جدول زمانبندیشان پیدا میشود.
*منوی ۱۵۰ هزارتومانی در مشهد
مهمانی در یکی از لوکسترین هتلهای مشهد است. مهمانی افطار برای اطعام تعداد زیادی روزهدار از افراد یک فامیل متمول و سرشناس. یک مهمانیِ لوکس با یک منوی پر و پیمان و گران قیمت از انواع پیش غذاها، غذاها، مخلفات، نوشیدنیها و دسرهای ایرانی. روی میزها پر است از دیسهای کباب مثل جوجه کباب، جوجه چینی، کوبیده، برگ، شیشلیک، چنجه ترش و دیسهای پلوی ساده، باقالی پلو، عدس پلو، شیرین پلو، پلومکزیکی و لوبیا پلو. سالادهای متنوع مثل سالاد فصل، سزار، الویه و چیکن پاستا روی میز خودنمایی میکند و انواعِ نوشیدنیهای طبیعی مثل آب پرتقال، آب توت فرنگی، لیمونعناع و انبه و آناناس، در دسترس است. انواع دسر مثل ژله، حلوا، مسقطی، تیرامیسو، ترافل شکلاتی و کارامل، روی میز مجزایی در انتظار مهمانان است و اینها همه غیر از پیش غذاهای متنوعی مثل نان و پنیر و گردو، شله زرد و شیربرنج، سوپ جو و سوپ قارچ، زولبیا و بامیه، رنگینک، آش، حلیم، ماست، زیتون و چای نبات است که لحظه اذان سرو شده و تازه به جز این ها، دو بره بزرگِ بریان هم که با فرمول خاصی طبخ شده، وسط میز میدرخشد.
مهمانان این افطاری که از قبل ماه مبارکِ رمضان با کارتهای زرکوب گران قیمت به این ضیافت پر زرق و برق دعوت شدهاند، به شکلی پیوسته مشغول خوردن، آشامیدن، گفتن و خندیدن هستند و برای افطاریهای فردا شب و شبهای بعد خود در همین هتل و با منوهای مشابه که هزینهاش برای هر فرد، حدودِ 150 هزار تومان در میآید، برنامهریزی میکنند.
با یک حساب سرانگشتی، صاحب مهمانی برای یک مهمانی افطار 100 نفره، فارغ از حواشی، فقط برای غذای مهمانان، 15 میلیون تومان خرج میکند.
چنین تجملاتی دامان سفرههای همه ما را با اندکی کم و زیاد در بر گرفته است و هر چه مردم میشنوند و میبینند و موضعگیری میکنند، اما بازهم هر سال دوباره همان ماجرای سال قبل تکرار میشودو سفرههای پر رنگ و لعاب افطاری رو میشودو ریا کاریهای جدید سر باز میزند.
بجای بوی خوب ماه مهمانی خدا عادت کردهایم بیاخلاقی و بیدینی را سر سفرههایمان بگذاریم، گویی درس رمضان را خوب یاد نگرفتهایم.
سفره افطار فقط برای خوردن رنگ و وارنگ دنیا نیست، رمضان ماه مهربانیهاست ما اولین درس رمضان را خوب یاد نگرفتهایم؛ گرسنگی میکشیم تا یاد بگیریم که گرسنگان چه میکشند؟! و گرسنگی چه مزهای دارد؟! کاش دوباره به هم یاد بدهیم فضیلتهای فراموش شدهای را که مدتی است کم رنگ شده و قصه افطاری ساده حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) را به یاد هم بیاوریم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی سال گذشته در سخنرانییشان در خطبههای نماز عید سعید فطر فرمودند: «بعضىها به بهانه افطار، حركات و عمل مسرفانه انجام میدهند و بهجاى اينكه در ماه مبارک رمضان وسيلهاى بشوند براى نزديكى روحى به فقرا و مستمندان، با اين عمل و با اين حركت، خود را در لذات جسمانى غرق میكنند. نمیخواهيم بگوئيم كه اگر در افطار، كسى غذاى مطبوعى مصرف كرد، اين كار ممنوع است؛ نه، در شرع اينها ممنوع نيست؛ اسراف ممنوع است، زيادهروى ممنوع است، ريختوپاش فراوانى كه گاهى در اينجور مجالس انجام میگيرد، ممنوع است؛ چه بهتر که كسانى كه میخواهند افطارى بدهند، با همين سنتى كه رائج شده است، این افطارى را بدهند؛ كه مردم، رهگذران و كسانى را كه مايلند از افطارى استفاده كنند، در اين سفرههاى رايگان و با بذل و بخشش و گشادهدستى، در كوچهها، در خيابانها، در حسينيهها، افطارى میدهند.»
مراجع عظام تقلید و علما نیز در مورد افطاریهای پر زرق و برق و گرانقیمت نظر مشابه دارند و مخالفت خود را با آن اعلام کردهاند.
هر چه سفره افطار سادهتر باشد به خدا نزدیکتر میشویم و در این میان رسانهها
افطاری دادن به مؤمنان روزهدار یکی از اعمال مهم در ماه مبارک رمضان است بطوریکه امام صادق(ع) در این رابطه میفرمایند: کسی که مؤمنی را افطار میدهد کفاره یک سال گناه او شمرده میشود و کسی که دو مومن را افطاری دهد بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد(وسائل الشیعه، جلد 7، صفحه 101)
اما متأسفانه مدتی است که در میان بسیاری از افراد حتی مسئولان نهادهای دولتی و خصوصی این سنت حسنه به یک مراسم مجلل و شاهانه تبدیل شده است.این آفت دامنگیر بسیاری از ما شده و برایش توجیههایی مثل احترام به شأن مهمان و اکرامِ روزهداران سر هم میکنیم.
در ادامه نگاهی داریم به حال و هوای یک افطاری پر زرق و برق در یکی از معروفترین هتلهای مشهد که معمولاً از سوی خانوادههای ثروتمند در کل ماه مبارک رمضان رزرو شده و به سختی، جای خالی در جدول زمانبندیشان پیدا میشود.
*منوی ۱۵۰ هزارتومانی در مشهد
مهمانی در یکی از لوکسترین هتلهای مشهد است. مهمانی افطار برای اطعام تعداد زیادی روزهدار از افراد یک فامیل متمول و سرشناس. یک مهمانیِ لوکس با یک منوی پر و پیمان و گران قیمت از انواع پیش غذاها، غذاها، مخلفات، نوشیدنیها و دسرهای ایرانی. روی میزها پر است از دیسهای کباب مثل جوجه کباب، جوجه چینی، کوبیده، برگ، شیشلیک، چنجه ترش و دیسهای پلوی ساده، باقالی پلو، عدس پلو، شیرین پلو، پلومکزیکی و لوبیا پلو. سالادهای متنوع مثل سالاد فصل، سزار، الویه و چیکن پاستا روی میز خودنمایی میکند و انواعِ نوشیدنیهای طبیعی مثل آب پرتقال، آب توت فرنگی، لیمونعناع و انبه و آناناس، در دسترس است. انواع دسر مثل ژله، حلوا، مسقطی، تیرامیسو، ترافل شکلاتی و کارامل، روی میز مجزایی در انتظار مهمانان است و اینها همه غیر از پیش غذاهای متنوعی مثل نان و پنیر و گردو، شله زرد و شیربرنج، سوپ جو و سوپ قارچ، زولبیا و بامیه، رنگینک، آش، حلیم، ماست، زیتون و چای نبات است که لحظه اذان سرو شده و تازه به جز این ها، دو بره بزرگِ بریان هم که با فرمول خاصی طبخ شده، وسط میز میدرخشد.
مهمانان این افطاری که از قبل ماه مبارکِ رمضان با کارتهای زرکوب گران قیمت به این ضیافت پر زرق و برق دعوت شدهاند، به شکلی پیوسته مشغول خوردن، آشامیدن، گفتن و خندیدن هستند و برای افطاریهای فردا شب و شبهای بعد خود در همین هتل و با منوهای مشابه که هزینهاش برای هر فرد، حدودِ 150 هزار تومان در میآید، برنامهریزی میکنند.
با یک حساب سرانگشتی، صاحب مهمانی برای یک مهمانی افطار 100 نفره، فارغ از حواشی، فقط برای غذای مهمانان، 15 میلیون تومان خرج میکند.
چنین تجملاتی دامان سفرههای همه ما را با اندکی کم و زیاد در بر گرفته است و هر چه مردم میشنوند و میبینند و موضعگیری میکنند، اما بازهم هر سال دوباره همان ماجرای سال قبل تکرار میشودو سفرههای پر رنگ و لعاب افطاری رو میشودو ریا کاریهای جدید سر باز میزند.
بجای بوی خوب ماه مهمانی خدا عادت کردهایم بیاخلاقی و بیدینی را سر سفرههایمان بگذاریم، گویی درس رمضان را خوب یاد نگرفتهایم.
سفره افطار فقط برای خوردن رنگ و وارنگ دنیا نیست، رمضان ماه مهربانیهاست ما اولین درس رمضان را خوب یاد نگرفتهایم؛ گرسنگی میکشیم تا یاد بگیریم که گرسنگان چه میکشند؟! و گرسنگی چه مزهای دارد؟! کاش دوباره به هم یاد بدهیم فضیلتهای فراموش شدهای را که مدتی است کم رنگ شده و قصه افطاری ساده حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) را به یاد هم بیاوریم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی سال گذشته در سخنرانییشان در خطبههای نماز عید سعید فطر فرمودند: «بعضىها به بهانه افطار، حركات و عمل مسرفانه انجام میدهند و بهجاى اينكه در ماه مبارک رمضان وسيلهاى بشوند براى نزديكى روحى به فقرا و مستمندان، با اين عمل و با اين حركت، خود را در لذات جسمانى غرق میكنند. نمیخواهيم بگوئيم كه اگر در افطار، كسى غذاى مطبوعى مصرف كرد، اين كار ممنوع است؛ نه، در شرع اينها ممنوع نيست؛ اسراف ممنوع است، زيادهروى ممنوع است، ريختوپاش فراوانى كه گاهى در اينجور مجالس انجام میگيرد، ممنوع است؛ چه بهتر که كسانى كه میخواهند افطارى بدهند، با همين سنتى كه رائج شده است، این افطارى را بدهند؛ كه مردم، رهگذران و كسانى را كه مايلند از افطارى استفاده كنند، در اين سفرههاى رايگان و با بذل و بخشش و گشادهدستى، در كوچهها، در خيابانها، در حسينيهها، افطارى میدهند.»
مراجع عظام تقلید و علما نیز در مورد افطاریهای پر زرق و برق و گرانقیمت نظر مشابه دارند و مخالفت خود را با آن اعلام کردهاند.
هر چه سفره افطار سادهتر باشد به خدا نزدیکتر میشویم و در این میان رسانهها
نقش بسیار تعیین کنندهای در این باب دارند مبادا با الگو و آموزش غلط، دیگران را به اشتباه بیاندازند.
نشان دادن سفرههای تشریفاتی دور از مفاهیم ماه مبارک رمضان است و باید میزبانها و مسئولان به این نکته توجه داشته باشند که از فلسفه سادهزیستی در ماه مبارک رمضان دور نشوند و باید به این نکته توجه داشته باشند که سفره افطار و میهمانی ایجاد صفا و صمیمیت و تقویت روحیه اسلامی است.
در مقابل حرکت سفرههای پر زرق و برق، عدهای نیز به افطاریهای ساده گروهی رو آوردهاند و در عین صفا، صمیمیت، همدلی و یکدلی سفرههایی در مساجد، حسینیهها، پارکها و حتی کوچهها گستردهاند تا بگویند هنوز کسانی هستند که عمق کلام رمضان را بفهمند و رساننده این پیام باشند که با چینش سفرههای پر زرق و برق از یاد فقرا و ضعفا غافل نشدند و به تجملگرایی روی نمیآورند و باید بدانند پاداش روزهداری بهشت است نه سفرههای پر زرق و برق!
و کلام آخر اینکه، همه آنهایی که سفرههای رنگارنگ را میگسترانند باید بدانند با دیدن و شنیدن چنین افطاریهای شاهانه اشک در چشمان افرادی جمع میشود که با تکان خوردن قلبشان عرش خدا نیز به لرزه در میآید.
*زهرا عماری
نشان دادن سفرههای تشریفاتی دور از مفاهیم ماه مبارک رمضان است و باید میزبانها و مسئولان به این نکته توجه داشته باشند که از فلسفه سادهزیستی در ماه مبارک رمضان دور نشوند و باید به این نکته توجه داشته باشند که سفره افطار و میهمانی ایجاد صفا و صمیمیت و تقویت روحیه اسلامی است.
در مقابل حرکت سفرههای پر زرق و برق، عدهای نیز به افطاریهای ساده گروهی رو آوردهاند و در عین صفا، صمیمیت، همدلی و یکدلی سفرههایی در مساجد، حسینیهها، پارکها و حتی کوچهها گستردهاند تا بگویند هنوز کسانی هستند که عمق کلام رمضان را بفهمند و رساننده این پیام باشند که با چینش سفرههای پر زرق و برق از یاد فقرا و ضعفا غافل نشدند و به تجملگرایی روی نمیآورند و باید بدانند پاداش روزهداری بهشت است نه سفرههای پر زرق و برق!
و کلام آخر اینکه، همه آنهایی که سفرههای رنگارنگ را میگسترانند باید بدانند با دیدن و شنیدن چنین افطاریهای شاهانه اشک در چشمان افرادی جمع میشود که با تکان خوردن قلبشان عرش خدا نیز به لرزه در میآید.
*زهرا عماری
نظر شما