با توجه به اینکه زعفران ایران به‌طور انحصاری دارای ویژگیهای منحصر به‌فرد در جهان است و این ذخیره ژنتیکی کشور ما - مانند پسته و سایر ارقام استثنایی خاک ایران - جزو ذخایر ملی به شمار می‌رود، لازم است مسئولین مربوطه ضمن پیگیری حقوقی این موضوع از مجاری بین‌المللی، حق مالکیت و هرگونه تجاری‌سازی آن را براساس قوانین بین‌المللی به نام ایران ثبت کنند.

در همین راستا برای جلوگیری از ثبت ذخایر ژنتیکی کشورها مبارزاتی در سطح بین‌المللی در جریان است؛ برای مثال طی دهه گذشته مسئله مشابهی برای یک درخت هندی رخ داد. استخراج ژنوم این گیاه توسط یک شرکت خارجی، سبب شکایت کشور هند و اخذ خسارت و درج آن محصول به نام هندوستان گردید. گرچه مبارزه و پیگیری حقوقی هند ده سال طول کشید، اما هند نهایتاً در این مبارزه جهت حفاظت از ذخایر ژنتیکی خود در مراجع بین‌المللی پیروز شد.

حال دولت ایران باید در مورد زعفران جدی عمل کند و مانع سرقت زیستی Biopiracy ذخیره ژنتیکی منحصر به فرد زعفران ایران شود.