شاید تا همین چند سال پیش بود که هیئت ناشنوایان مشهد جزو فعال ترین هیئت های کشور بود و همواره در کاروان ها و تیم های مختلف ورزشی کشور نماینده و مدال آور داشت و استان خراسان جزو سرشناس ترین استان ها در زمینه ورزش ناشنوایان بود، ولی اکنون چند سالی است که خبری از فعالیت های گسترده هیئت ناشنوایان مشهد به گوش نمی رسد و در عمل تعطیل است. در همین زمینه روز سه شنبه گذشته چند تن از ورزشکاران مطرح در ورزش ناشنوایان استان میهمان ما در تحریریه قدس آنلاین بودند که دلی پر درد از کم توجهی مسئولان مربوط و مشکلات متعدد خود داشتند که پای درد دل های این عزیزان نشستیم و چکیده آن را در ادامه تقدیمتان می کنیم.
*عملاً هیئت تعطیل است
مرتضی عباسی که هشت سال است عضو تیم ملی فوتبال و فوتسال ناشنوایان کشورمان است با گلایه از بی توجهی اعضای هیئت ناشنوایان مشهد اظهار می دارد: از سال 93 به این طرف هیئت ورزشی ناشنوایان هیچ فعالیتی ندارد و عملاً تعطیل است. متأسفانه بی توجهی به ورزش ناشنوایان سبب شده تا خیلی از ورزشکاران ناشنوا عطایش را به لقایش ببخشند و از فعالیت حرفه ای کناره گیری کنند. خود من به خاطر همین بی توجهی ها و برای اینکه بهتر دیده شوم با هزینه شخصی به اصفهان رفتم ولی به خاطر شغلم و خرج و مخارج زندگی مجبور شدم به مشهد برگردم. وی با اشاره به اینکه اکنون در نیشابور مشغول کار است و عدم اطلاع رسانی دقیق هیئت بابت اردوها باعث شده تا از تیم ملی دور بماند، خاطرنشان کرد: زمانی بنده کارمند ایران خودرو بودم و به خاطر حضور در تیم ملی و اردوهایی که شرکت می کردم از کار بیکار شدم و شاید آن زمان اگر هیئت با شرکت هماهنگی داشت اکنون من مجبور نبودم به خاطر کار به نیشابور بروم و از تیم ملی هم دور شوم. وی ادامه داد: در مشهد ورزشکاران ناشنوای زیادی هست که علاقه مند به فعالیت در فوتبال و فوتسال هستند، ولی متأسفانه هیئت کاری برای آن ها انجام نمی دهد و مدام نبود بودجه را بهانه می کند و این در حالی است که این ها فقط یک سالن و توپ می خواهند که فکر نکنم آن قدر ها هزینه داشته باشد.
*اعضای شنوای هیئت ناشنوایان!
سید محمد وزیری کاپیتان تیم ملی بسکتبال ناشنوایان کشورمان نیز دل پردردی دارد و از عدم توجه به رشته بسکتبال در مشهد و استفاده نکردن از تجربیات وی گله مند است. وی نیز ضمن تأیید صحبت های عباسی از تعطیلی هیئت در مشهد خبر می دهد و می گوید: پس از دورانی که آقای شیخ راده به عنوان رئیس هیئت فعالیت می کردند و واقعاً دوران با شکوهی بود، به ناگاه ورزش ناشنوایان مشهد دچار افت شد و این به خاطر رئیس هیئت جدید که اکنون نیز سرپرست هیئت است، بوده است. وی ادامه داد: نکته جالب این است که رئیس هیئت در این چند سال کارمند بهزیستی بوده و جزو خانواده ناشنوایان نیست و از آن مهم تر این است که سابقه ای در ورزش نیز ندارد. به جز ایشان بقیه اعضای هیئت هم همه شنوا هستند و حتی یک ناشنوا در بین آن ها نمی توانید پیدا کنید. نداشتن مترجم نیز از مشکلات بزرگ هیئت است که همه این ها موجب افت و تعطیلی هیئت نسبت به دوره های گذشته شده است. وزیری تصریح می کند: متأسفانه در استان به شنواها بیشتر توجه می کنند تا ناشنواها و از برخورد سرد مسئولان ورزش ناشنوایان واقعا دلسر شده ایم و دیگر میلی به ادامه فعالیت ندارم و متأسفانه این موارد فقط مختص مشهد است و در شهر های بزرگ دیگر اینگونه نیست.
*حتی توپ برای تمرین نداریم
پرویز نسایی عضو سابق تیم ملی ناشنوایان و مربی موقت تیم ملی از نبود امکانات گله دارد و تصریح می کند: 22 سال است که والیبال کار می کنم با این حال مشکلاتی که در این چند سال با آن مواجه بوده ایم را در هیچ دوره ای ندیدم. این مشکلات تا حدی است که سال پیش من مجبور شدم از تیم ملی کناره گیری کنم. کم توجهی به ورزش ناشنوایان واقعا سبب دلسردی همه شده است. یادم است سال 91 بعد از قهرمانی در المپیک 2013 آقای شیخ زاده رئیس هیئت سابق به استقبال بچه ها به فرودگاه آمد و مراسم مفصلی برایمان ترتیب داد و آن به نوعی آخرین استقبالی بود که از قهرمانان ناشنوا در استان شد. وی در مورد کمبود امکانات نیز گفت: از لحاظ امکانات فقط این را بگم که توپ برای تمرین نداریم و مجبوریم از دوستانمان به امانت بگیریم. اگر این روال ادامه داشته باشد کم کم این رشته ورزشی در مشهد تعطیل می شود.
نظر شما