بر اساس این طرح، همکاری‌ها با آژانس تا گرفتن تضمین‌های عینی متوقف خواهد شد. این تصمیم، واکنش سیاسی کشور به حمله نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای است. منطق جمهوری اسلامی برای تعلیق همکاری با آژانس روشن است. آژانس از کارکرد حرفه‌ای خود فاصله عمیقی گرفته و در واقع به بازوی فنی کشورهای متخاصم تبدیل شده است. دو رژیم دارنده بمب اتمی یعنی آمریکا و رژیم صهیونیستی، در وضعیتی به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کرده‌اند که آژانس نه تنها اقدامی برای ممانعت از این تجاوز انجام نداده بلکه قرائن موجود حاکی است برای انجام حملات هدفمند به تأسیسات اصفهان، نطنز و فردو از اطلاعات آژانس بهره‌برداری شده است.
مسئله قابل توجه دیگر که توجیهی برای ادامه همکاری با آژانس باقی نمی‌گذارد، گزارش گروسی، مدیرکل آژانس به شورای حکام است که بر مبنای این گزارش، قطعنامه شورای حکام علیه ایران در روز پنجشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۴ صادر شد. گزارش گروسی بدترین و سوگیرانه‌ترین گزارش آژانس در دو دهه گذشته بود و با وجود بسته شدن پرونده مطالعات ادعایی در برجام، در اقدامی که نامی جز پیمانکاری برای صهیونیست‌ها بر آن نمی‌توان گذاشت، گروسی ادعای پنهان‌کاری ایران در برنامه هسته‌ای خود را مجدداً وارد گزارش‌های آژانس کرد. این گزارش مخرب در واقع نقش زیرساخت سیاسی تجاوز به ایران را داشت به طوری که ساعاتی پس از تصویب قطعنامه شورای حکام، رژیم صهیونیستی به کشورمان حمله کرد و نخست‌وزیر جنایتکار اسرائیل نیز در اظهارات خود به آن استناد کرد.
به هر ترتیب، توقف همکاری با آژانس اقدامی ضروری است. همکاری با آژانس نه تنها نفعی برای ما نداشته است و این نهاد نتوانسته از حق عضو خود برای در اختیار داشتن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای صیانت کند بلکه این همکاری‌ها، زمینه و ابزار جاسوسی و بهانه دادن برای حمله به کشور شده است.
روز یکشنبه و پس از حمله آمریکا به فردو، نطنز و اصفهان، گروسی در اظهاراتی خواستار دسترسی به سایت‌ها شد و گفت آژانس باید بتواند ۴۰۹ کیلوگرم مواد ۶۰ درصد غنی ‌شده ایران را مورد بررسی قرار دهد. این اظهارات به غایت وقیحانه است. در واقع مدیرکل آژانس که شغل اصلی آن جاسوسی برای رژیم صهیونیستی شده، در پی آن است که با شناسایی محل نگهداری مواد ۶۰ درصد و گرا دادن به آمریکا و رژیم صهیونیستی، نگرانی آن‌ها در این مورد را برطرف و زمینه حمله جدید به محل حفاظت از مواد را فراهم کند.
نگارنده اطلاعی از محل نگهداری مواد ندارد؛ چه بسا این مواد در داخل سایت‌های مورد هجوم قرار گرفته، دفن شده باشند. هیچ دلیلی ندارد که ما در خصوص وضعیت مواد با شفافیت برخورد کنیم. حمله نظامی به تأسیسات ما جایی برای همکاری و شفافیت باقی نگذاشته است. رژیم صهیونیستی عضو ان‌پی‌تی نیست و در حالی که همه اتفاق ‌نظر دارند که این رژیم از سلاح اتمی برخوردار است اما با استنکاف از دسترسی دادن به آژانس، برنامه اتمی خود را در سایه سیاست ابهام کامل دنبال می‌کند. با تصویب طرح جدید مجلس مبنی بر تعلیق همکاری با آژانس، به نظر می‌رسد فصل جدیدی از فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان در چارچوب «سیاست ابهام» آغاز خواهد شد که وضعیت زیرساخت‌های هسته‌ای و مواد غنی‌ شده نیز جزئی از این چارچوب جدید است.