۳۰ فروردین ۱۴۰۱ - ۲۰:۵۶
کد خبر: 795013

احمد مسجدجامعی، فعال اصلاح طلب و عضو سابق شورای شهر تهران طی یادداشتی که سایت جماران آنرا منتشر کرد در اشاره به جنگ روسیه و اوکراین به تمجید از اوکراین پرداخته است.

امید نئونازی‌های اوکراین به چپ ایرانی

مسجدجامعی در این یادداشت به حضور چند پزشک اوکراینی در ایران پس از زلزله بم اشاره کرده و در ادامه به مخالفت های مردم اوکراین با نمادهای کمونیسم بولشویکی می پردازد.

او در نوشته خود اوکراینی ها را "جنگجویان وطن‌پرست و جان‌برکف" می نامد که در مقابل روسیه ایستاده اند و سپس به مقاطع تلخ خاطرات مشترک ایران و روسیه در تاریخ روابط فی مابین می پردازد.

در یادداشت مسجدجامعی همچنین می خوانیم: با توجه به همۀ این تجربه‌های تاریخی عجیب نیست که مردم اوکراین در برابر یکی از بزرگترین قدرتهای نظامی جهان ایستاده‌اند و از سرزمین خود دفاع می‌کنند. در حالی که به ذهن اشغالگران روسی چنین می‌رسید که اگر نه در چند ساعت، در چند روز پروندۀ اوکراین را مختومه خواهند کرد. و به قول خودشان، دهها هزار روسی‌تبار ساکن آنجا برای متجاوزان فرش قرمز پهن می‌کنند و روی در روی هموطنان اوکراینی می‌ایستند.

همه ما متوجه علاقه اصلاح طلبان به حکومت جدید اوکراین که پس از انقلاب رنگی ۲۰۱۴ و با حمایت مستقیم آمریکا روی کار آمد هستیم و مردم ایران هنوز نامه سرگشاده صادق زیباکلام به مقامات اوکراینی را فراموش نکرده اند.
فلذا حرجی بر این فدایی نامه آقای مسجدجامعی نیست.

مسئله اما اینست که چرا آقایان واقعیت را به مسلخ کشانده اند؟!
واقعیت هم اینست که حکومت جدید کشور اوکراین به این دلیل وارد چاه ویل جنگ با روسیه شد که اقتضائات همسایگی با یک کشور هژمون (یعنی روسیه) را رعایت نکرد و با نادیده گرفتن دیدگاه های امنیتی روسیه در بحث ناتو ترجیح داد به اتکای آمریکا گزینه جنگ را انتخاب کند.

البته شاید روسیه می توانست انتخاب های دیگری غیر از جنگ در قبال امنیت خود داشته باشد اما در اینکه حکومت جدید اوکراین و متحدان آمریکایی و اروپایی اش آتش بیاران اصلی این جنگ هستند هیچ شکی نیست.

در بحث اوکراینی های جان بر کف(!) نیز لازم به اشاره است که آقای مسجدجامعی یا در جریان نیست یا نخواسته که در جریان باشد که انقلابیون ۲۰۱۴ اوکراین پس از پیروزی، رویکرد نئونازیسم را در دستور کار خود گذاشتند و حتی به مرز سلاخی شهروندان مخالف خود هم رسیدند.

این اوکراین پساانقلاب بود که شاهد بر دار کشیده شدن زنی حامله و همسرش به جرم روس گرایی بود. تاریخ اوکراین به تلخی این صحنه را هم دید که چگونه ده ها عضو یک حزب مخالف دولت جدید در اودسا به آتش کشیده شدند.
و ماجراهای دیگری مثل اجازه ندادن به مردم اوکراین برای عبور از گذرگاه های امن توسط ارتش این کشور...

اینکه آقای مسجدجامعی ترجیح داده است چنین واقعیت ناقص، غلط و دور از منطقی را از وضعیت جنگ در اوکراین به تصویر بکشد؛ محل سوال و ابهام جدی است.

منبع: مشرق

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.