به گزارش قدس آنلاین، خیلی‌ها تصور می کردند با خروج سیدرضا صالحی امیری از کمیته ملی المپیک و انتخاب محمود خسروی وفا به عنوان رئیس جدید این کمیته ، تجربه موفق مرد کهنه کار ورزش جانبازان و معلولان به کمک ورزش خواهد آمد و رشته های المپیکی ایران اوضاع و احوال بهتری پیدا خواهند کرد اما حالا با گذشت مدتی طولانی از حضور وی در سمت ریاست کمیته ملی المپیک بسیاری از حامیان وی به این نتیجه رسیدند که او نه تنها موفق عمل نکرده بلکه کارنامه پر فراز و نشیب مدیریتی او تهدیدی جدی برای آینده رشته های المپیک خواهد بود.
انفعال آقای رئیس در قامت رئیس کمیته ملی المپیک در قبال مسائل مهم،بزرگترین چالش پیش روی او در مقطع کنونی است که منتقدان را به شدت عصبانی کرده در حالی که در ادوار گذشته روسای کمیته به راحتی مقابل مسائل کلان که سرنوشت تیم‌های المپیکی را به مخاطره می انداخت کوتاه نمی‌آمدند اما محمود خسروی وفا بدون کوچکترین واکنشی مقابل دخالت‌ها، کم کاری‌ها کوتاه می آید تا دچار تنش مدیریتی نشود!
ماجرای انتخاب کادر فنی تیم فوتبال المپیک نمونه‌ای کوچک از این رفتار بود، در شرایطی که قرار بود حبیب کاشانی به عنوان نماینده کمیته ملی المپیک امور مرتبط با این تیم را زیر نظر بگیرد، به واسطه مخالفت مهدی تاج عملا انتخاب حبیب کاشانی زیر سوال رفت و در نهایت نه تنها حمایتی از مدیر پیشنهادی کمیته صورت نگرفت بلکه خیلی راحت و شیک مسوولان فدراسیون فوتبال او را قیچی کردند تا این حقیقت برملا شود که کمیته ملی المپیک کوچکترین تاثیری در تصمیم گیری‌های مدیریتی ندارد!
البته که این نخستین پروژه شکست خورده تیم مدیریتی کمیته ملی المپیک نبود اما به واسطه پوشش خبری گسترده اخبار مرتبط تیم المپیک این پروسه بازتاب گسترده‌ای در جامعه ورزشی داشت تا آنهایی که در جریان مواضع ضعیف خسروی وفا نبودند نیز از این حقیقت مطلع شوند، در حالی که مدیران کمیته ملی المپیک پیش از انتخاب سرمربی تیم بارها برای مدیران فدراسیون فوتبال خط و نشان کشیدند اما وقتی پای عمل رسید آنها خیلی زود و بدون کوچکترین مقاومتی دست های خود را به نشانه تسلیم بالا بردند تا همه چیز به کام مهدی تاج و فدراسیون فوتبال تمام شود.
در سایر موارد نیز داستان به همین منوال است، ضعف مدیریت کمیته ملی المپیک در حوزه دیپلماسی، لغو اردوهای آماده سازی تیم های المپیکی، عدم تزریق بودجه مناسب و یکسان میان فدراسیون های المپیکی میزان نارضایتی ورزشکاران و مدیران فدراسیون های ورزشی را افزایش داده اما دریغ از یک موضع گیری رسمی و روشن از سوی آقای رئیس!
انگار دل مشغولی‌های آقای رئیس به اندازه ای زیاد است که او حتی فرصت نمی‌کند به اصلی‌ترین مسوولیت خود رسیدگی کند با این وجود امروز او در این بلبشوی مدیریتی یک سمت جدید دیگر هم از رئیس جمهور دریافت کرد تا برای جا به جایی سمت های مدیریتی او یک تریلی هم قدرت لازم را نداشته باشد.
حالا پرسش مهم و کلیدی اینجاست آیا کاروان اعزامی ایران به بازی های آسیایی و المپیک با این سبک مدیریت قادر است با کشورهای صاحب سبک به رقابت بپردازد یا صرفا مدیران کمیته ملی المپیک از این دو رویداد مهم بین المللی پیش رو به عنوان فرصتی برای سفری توریستی و تفریحی یاد می کنند تا مهر دیگری در پاسپورت آنها ثبت شود!
نظر شما