در نقد سیاست وارداتی دولت باید گفت واردات خودروی دست دوم زیر ۵سال امکان‌پذیر نیست چون عرضه خودروی کم کارکرد بسیار پایین است و هیچ فرد عاقلی در هیچ جای دنیا خودروی سالم خود را در مدت زمان کوتاه پس از خرید نمی‌فروشد.
به نظر می رسد که واردات خودروی کارکرده پوست موزی برای فشار ارزی به معیشت طبقات پایین، اسقاط خودروهای فرسوده کشورهای همسایه و گرانی خودروی خارجی در کشور به نفع طبقه مرفه است.
حقیقت آن است که در کل بازار خودروی کشورهای همسایه نهایتا ۵۰هزار عدد خودرو وجود دارد که ۹۰درصد آن هم برخلاف تصور، خودروهای لوکس و میلیاردی هستند. در حالیکه حداقل به ۴میلیون خودرو برای تعادل قیمتی در بازار نیاز داریم.
این واردات هم طوری است که پس از واردات به علت عدم قیمت گذاری دولتی با قیمت چندبرابری معامله می شوند. منتفع این سیاست فقط ثروتمندان طبقه مرفه و متضرر این سیاست توده مردم خواهند بود. گرانی ناشی از جهش قیمت ارز، سفره مردم را و گرانی ناشی از تقاضای بیش از عرضه‌ی خودروی وارداتی، بازار خودرو را متورم خواهد کرد.
زیرا حجم خودروی کارکرده در دسترس برای واردات پایین و تقاضا برای آن بسیار بالاست. این امر سبب می شود که قیمت خودروهای صفر وارداتی نیز بالاتر رفته و به دنبالش خودروی داخلی نیز گران می شود.اما اضافه بر آن فشار تقاضا بر بازار ارز باعث تورم، گرانی و بالاتر رفتن قیمت تمام شده خود خودروها خواهد شد. این عوامل باعث می شود که سیاست حمایتی تبدیل به سیاست تورمی و معیشت سوز گردد.
جمع‌بندی آنکه اولا نه ارز کافی برای واردات انبوه خودرو در کشور داریم، نه اولویت ارزی کشور واردات خودرو است و نه اصلا به میزان نیاز ما خودروی قابل واردات در مبداهای اعلامی وجود دارد و نه قیمت آن مناسب نیاز و قدرت خرید بین ۲۰۰ تا ۴۰۰میلیونی مردم است!
راهکارها:
اولا ارزان‌سازی قیمت تمام شده خودرو از محل قیمتگذاری ریالی مواد اولیه
ثانیا آزادسازی تولید خودرو
ثالثا تخصیص این منابع به جهش تولید خودروی ارزان و با کیفیت است.
نظر شما