به گزارش قدس آنلاین، حاتمی کیا با ساخت آثاری مهم و اثرگذار در بیش از سه دهه، از مهمترین فیلمسازان سینمای پس از انقلاب بوده است، اگرچه آثار اخیر او رنگ و بوی سال‌های اوجش را نداشتند اما او همچنان هم یکی از فیلمسازان موثر و وزنه‌ای مهم در سینمای ایران است که همیشه فیلم‌ها و فعالیت‌های تازه‌اش زیر ذره بین رسانه‌هاست.
اغلب آثار حاتمی‌کیا در دهه‌های شصت تا اوایل هشتاد در فضای حماسی جنگ و جبهه و اتفاقات سال‌های پس از آن گذشته است؛ او در این ژانری که زاده انقلاب اسلامی بود به فیلمسازی کارکشته و یکی از قطب‌های اصلی سینمای دفاع مقدس بدل گشت. هرچند بعدها که به سمت سینمای اجتماعی رفت و این چرخش به مذاق خیلی از علاقمندانش خوش نیامد، اظهار کرده بود که دوست ندارد او را صرفاً فیلمساز دفاع مقدسی بدانند و آزاد است هر فیلمی بسازد اما چندین فیلم درخشان و مهمش در این ژانر از «دیده‌بان»، «هویت»، «از کرخه تا راین» گرفته تا «بوی پیراهن یوسف» و «برج مینو»، «آژانس شیشه‌ای» و ... او را در جایگاه فیلمسازی مولف و صاحب سبک قرار داد.
اعتراض، نقد سیاست‌های موجود و قهرمان‌محوری همیشه از اجزای جدایی‌ناپذیر سینمای او بوده و هست. حاتمی‌کیا در اوایل دهه پنجم زندگی خود، فضای فیلمسازی‌اش را تغییر داد و فیلم‌هایش با صراحت بیشتری رنگ بویی آمیخته به سیاست گرفت. شروع این دوره با «ارتفاع پست» آغاز شد. «به رنگ ارغوان» که یکی از مهمترین آثار او که ۵ سال در محاق توقیف بود در سال ۸۳ ساخته شد و برای نخستین بار در سال ۸۸ به عنوان فیلم افتتاحیه بیست‌وهشتمین جشنواره فجر به نمایش درآمد. پس از آن سراغ «به نام پدر» رفت. فیلمی درباره آسیب‌های پس از جنگ که یکی از انتقادی‌ترین آثار ضدجنگ او بود. تغییر در سبک و سیاق فیلمسازی این کارگردان همچنان ادامه داشت. او بعدتر «دعوت» را با تمی زنانه ساخت که در دورترین فاصله از جهان فیلمسازی حاتمی کیا ایستاده بود. «گزارش یک جشن» دیگر فیلم او نیز جنسی از سینمای اعتراضی حاتمی کیا داشت اما در قامتی امروزی و سیاسی؛ یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های او که تا به امروز امکان نمایش پیدا نکرده و همچنان در توقیف است.
او پس از «گزارش یک جشن» سراغ شهید چمران از سرداران جنگ رفت و با ساخت «چ» به جایگاه همیشگی‌اش بازگشت. «چ» یکی از گرانترین آثار حاتمی‌کیا است و دو روز از زندگی مصطفی چمران طی نبرد پاوه در جریان شورش ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردها در ایران را روایت می‌کند؛ فیلمی که با حواشی فراوانی از زمان ساخت تا اکران روبرو بود. «بادیگارد» و «به وقت شام» دو فیلم دیگر او بودند و نظرات متفاوتی دریافت کردند. آخرین حضور حاتمی کیا در جشنواره فجر به سی و هشتمین دوره این رویداد با «خروج» برمی‌گردد، فیلمی که برآیند خروج حاتمی کیا از سبک و سیاق مختص به خودش بود و در آخرین اثرش به اوج خود رسیده بود.
او حالا پس از ۵ سال با «موسی کلیم الله» به جشنواره فجر بازگشته است؛ فیلمی در یک جهان متفاوت که بنا به سوژه داستانی‌اش نه ردی از آثار انتقادی و روایت‌گری‌های او در فضای جبهه و جنگ دارد، نه می‌توان حال و هوای مسائل اجتماعی را در آن پیدا کرد. تازه‌ترین اثر حاتمی کیا که اولین تجربه او در ژانر تاریخی هم محسوب می‌شود روایتی از تولد حضرت موسی(ع) است؛ در واقع سریالی که حاتمی‌کیا از آن یک نسخه سینمایی بیرون آورده، ابتدا قرار بود توسط زنده‌یاد فرج الله سلحشور ساخته شود و فیلمنامه ابتدایی آن را هم نوشته بود اما با درگذشت این فیلمساز، کار در همان مرحله نگارش فیلمنامه متوقف شد. پس از درگذشت سلحشور، جمال شورجه ساخت این سریال را برعهده گرفت و کار تا مراحل پیش تولید هم جلو رفت اما مدتی بعد شورجه بر اثر بیماری از ادامه آن دست کشید تا اینکه آبان ماه سال ۹۹ بود که خبر سپرده شدن این پروژه به ابراهیم حاتمی کیا و اعلام آمادگی او برای ساخت این سریال تیتر اخبار شد. حاتمی‌کیا پژوهش و نگارش مجدد فیلمنامه سریال موسی(ع) را کلید زد و با پایان فیلمبرداری نسخه سینمایی آن که در واقع پیش‌نمایشی از «موسی کلیم‌الله (ع)» است، در جشنواره فجر امسال به نمایش درمی‌آید.
نسخه پیش‌نمایش «موسی کلیم‌الله (ع)» با تکنولوژی نوین تولید مجازی آماده شده که بخشی از تکنولوژی آن توسط جوانان متخصص کشور زیرنظر ابراهیم حاتمی‌کیا بومی شده است. مریلا زارعی، علیرضا کمالی، بهنام تشکر، بهاره کیان افشار، فرهاد آئیش، شکیب شجره، مریم سرمدی، طوفان مهردادیان، مسعود رحیم‌پور، کامبیز امینی، بهار نوحیان و بازیگران کودک گندم شیخی و دلسا محمدی از بازیگران این سریال و فیلم هستند.
قطعاً حضور حاتمی‌کیا یکی از مهمترین اتفاقات این دوره است و کنجکاوی‌های فراوانی برای تماشای جدیدترین ساخته‌اش در میان منتقدان و اهالی رسانه وجود دارد. حالا باید دید حاتمی کیا که در اغلب سال های حضورش در جشنواره فجر دست خالی از آن بازنگشته و تاکنون ۱۰ سیمرغ بلورین و ۳ دیپلم افتخار از این رویداد و در عناوین مختلف به دست آورده، پس از ۵ سال دوری از مهمترین رویداد سینمایی سال می‌تواند به سال‌های اوج خود بازگردد.
نظر شما