روزنامه همشهری در سرمقاله خود به قلم محسن مهدیان نوشت: زلینسکی پس از تحقیر شدن در کاخ سفید و بیرون انداخته شدن در حالی که هنوز سخنانش تمام نشده بود، ۲ تشکر کرد. اول، در پیامی خطاب به ترامپ نوشت: «از تو سپاس، آمریکا، بابت حمایتت، بابت این دیدار. از تو سپاس، آقای ترامپ.» همچنین در جریان مذاکره، وقتی معاون ترامپ با طعنه از او پرسید آیا تابه‌حال شده یک‌بار از آمریکا تشکر کنی؟ زلینسکی پاسخ داد که بله، بارها. دوم، بعد از اینکه کشورهای اروپایی شروع به حمایت از او در مقابل ترامپ کردند، از این دولت‌ها نیز تشکر کرد.

این ۲ تشکر نشان می‌دهد که زلینسکی همچنان در سراب عزت غربی‌ها گرفتار است و از تحقیر خود درسی نمی‌گیرد. داستان زلینسکی از جایی شروع شد که اروپایی‌ها وعده دادند اوکراین را به عضویت ناتو و اتحادیه اروپا دربیاورند و حمایت کنند. زلینسکی نیز وارد چالش با روسیه شد اما از نظر نظامی توان مقابله نداشت و به آمریکا و غرب متوسل شد. در ابتدا غربی‌ها هیچ کمکی نکردند و زلینسکی بارها از خلف‌وعده‌های آن‌ها انتقاد کرد تا اینکه کمک‌هایی از راه رسید. مجموعاً ۱۵۰ میلیارد دلار از اروپا و ۲۰۰ میلیارد دلار از آمریکا کمک نظامی شد، اما تسلیحاتی که نیویورک تایمز آن‌ها را «فرسوده و مناسب قطعات یدکی» توصیف کرد. در نهایت، این کمک‌ها بهانه‌ای شد تا آمریکا به نام جبران هزینه‌ها، معادن اوکراین را تحت کنترل خود بگیرد.

زلینسکی برای امضای قرارداد به کاخ سفید رفت اما آنجا تحقیر شد و برگشت. در این میان، تحولات مهمی رخ داد. نظرسنجی مؤسسه بین‌المللی کی‌یف نشان داد که مخالفان جنگ در اوکراین ۲۰ درصد افزایش یافته و به ۶۰ درصد رسیده‌اند. حدود ۶ میلیون نفر از اوکراین مهاجرت کرده‌اند و بیش از یک میلیون نفر کشته یا زخمی شده‌اند. در این میان، روسیه موفق شد ۴ منطقه شرق اوکراین، یعنی حدود ۱۸ درصد خاک این کشور را تصرف و به خاک خود ملحق کند، مسئله‌ای که ترامپ نیز آن را تأیید کرد.

حجم ویرانی‌ها آن‌قدر گسترده بود که بانک جهانی اعلام کرد برای بازسازی اوکراین حداقل ۴۱۱ میلیارد دلار نیاز است. این هزینه عامل مهمی شد که عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا را منتفی کند، زیرا اروپایی‌ها حاضر نیستند بار یک کشور جنگ‌زده را بر دوش بکشند. درباره پیوستن اوکراین به ناتو نیز، وال استریت ژورنال گزارش داد که ترامپ قصد دارد آتش‌بسی به کی‌یف تحمیل کند که برای دو دهه مانع از عضویت این کشور در ناتو شود، خبری که معاون ترامپ نیز تأیید کرد.

اکنون، زلینسکی در حالی که هم مردم، هم خاک و هم اقتصاد کشورش را از دست داده، همچنان به سراب غربی‌ها امید دارد و تحقیرها را نادیده می‌گیرد. چرا؟ چون هیچ راه دیگری ندارد. کسی که به توان داخلی و مردمش تکیه نکند، میان ذلت و سراب عزت گرفتار می‌شود. اینجاست که می‌توان درک کرد چرا رهبر انقلاب فرمودند این راه، راه شرافتمندانه‌ای نیست.