شهرستان مرزی گلشن، به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق ارتباطی ایران و پاکستان، سال‌هاست که با معضل جاده‌های غیراستاندارد و خطرناک دست‌وپنجه نرم می‌کند. مسیرهای ارتباطی سراوان به دهستان ناهوک، سینوکان، شهر جالق و همچنین جالق به بخش کله‌گان و دهستان مکسوخته، همچنان در وضعیت نامناسبی قرار دارند. مردم این منطقه که سال‌هاست خواستار بهبود این مسیرها هستند، همچنان در انتظار اقدام عملی از سوی مسئولان به سر می‌برند.
جاده‌ای که به جای توسعه، مسکّن دریافت کرده است
مسیر ۷۵ کیلومتری سراوان – جالق، یکی از پرخطرترین جاده‌های این منطقه محسوب می‌شود. پیچ‌های خطرناک، زیرساخت‌های فرسوده و آسفالت غیراستاندارد، این مسیر را به کابوسی برای رانندگان و ساکنان تبدیل کرده است. هر ساله، بخشی از این جاده به‌صورت موقتی ترمیم و آسفالت می‌شود، اما این اقدامات مقطعی، تنها حکم مُسکّن را دارد و مشکل اصلی همچنان پابرجاست.
یکی از نقاط بحرانی این مسیر، محدوده کوه خروس ناهوک است که حدود هشت سال پیش عملیات زیرسازی آن برای حذف پیچ‌های خطرناک آغاز شد. اما به دلیل عدم نظارت و عدم تخصیص بودجه کافی، پروژه ناتمام باقی ماند و به مرور زمان بر اثر بارندگی‌ها تخریب شد. حالا نه‌تنها مشکلات جاده رفع نشده، بلکه هزینه‌های صرف‌شده نیز عملاً از بین رفته است.
شاهراه تجاری که فراموش شده است
راه‌های ارتباطی شهرستان گلشن، نه‌تنها برای مردم منطقه حیاتی است، بلکه نقشی کلیدی در اقتصاد استان ایفا می‌کند. وجود گذر مرزی درپان و بازارچه مرزی ایران و پاکستان، این مسیرها را به شاهراهی مهم برای تجارت و بازرگانی تبدیل کرده است. اما شرایط نامطلوب جاده‌ها، نه‌تنها عبور و مرور مردم را دشوار کرده، بلکه رونق تجارت مرزی را نیز با چالش‌های جدی مواجه ساخته است.
بسیاری از رانندگان و تجار، بارها نسبت به خطرات این مسیرها هشدار داده‌اند. آن‌ها معتقدند که اگر این جاده‌ها استانداردسازی شوند، نه‌تنها ایمنی افزایش می‌یابد، بلکه فرصت‌های اقتصادی و تجاری بیشتری نیز برای مردم منطقه ایجاد خواهد شد.
مطالبه مردم برای احداث پل و بهبود زیرساخت‌ها
یکی دیگر از دغدغه‌های جدی مردم بخش کله‌گان و دهستان کله‌دین، احداث پلی بر روی رودخانه کله‌دین است. این رودخانه در فصول بارندگی، مسیرهای ارتباطی منطقه را مسدود کرده و مشکلات فراوانی برای مردم ایجاد می‌کند. نبود پل مناسب، نه‌تنها باعث دشواری تردد شده، بلکه در شرایط بحرانی مانع امدادرسانی سریع به روستاهای اطراف نیز می‌شود.
ساکنان این مناطق، بارها از مسئولان درخواست کرده‌اند که با تخصیص اعتبارات لازم، این مشکل را برطرف کنند، اما تاکنون اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته است. آن‌ها بر این باورند که احداث یک پل استاندارد، می‌تواند بسیاری از مشکلات حمل‌ونقل را کاهش داده و ارتباط دهستان کله‌گان را در مواقع بحرانی حفظ کند.
گلایه‌های مردم جالق از وعده‌های بی‌سرانجام مسئولان
مردم شهر مرزی جالق سال‌هاست که فریاد مطالبه خود را برای احداث یک جاده استاندارد و ایمن به گوش مسئولان می‌رسانند، اما پاسخی جز وعده‌های تکراری دریافت نکرده‌اند. اکنون که استاندار سیستان و بلوچستان و فرماندار شهرستان گلشن از بومیان این استان هستند، مردم انتظار دارند که این مطالبه دیرینه را به سرانجام برسانند و بیش از این، وعده‌های بی‌نتیجه ندهند.
از نخستین روزهای انقلاب تاکنون، این مردم صبور بارها از مسئولان مختلف خواسته‌اند که برای این جاده مرگبار چاره‌ای بیندیشند، اما نتیجه‌ای جز بی‌توجهی و اقدامات مقطعی ندیده‌اند. دیگر فرصتی برای تعلل باقی نمانده است؛ مردم جالق خواهان اقدامی فوری، قاطع و عملی هستند، نه وعده‌هایی که سال‌ها در پیچ‌وخم ادارات خاک بخورد!
مطالبه قاطع مردم گلشن از وزیر راه و شهرسازی
مردم شهرستان گلشن با توجه به وضعیت بحرانی و مخاطرات جدی ناشی از جاده‌های غیر ایمن، به طور قاطع از وزیر راه و شهرسازی خواستار اقدام فوری و عملی برای استانداردسازی جاده‌ها و رفع مشکلات زیرساختی هستند. این مطالبات شامل ساخت جاده‌های مقاوم و ایمن در برابر حوادث طبیعی، بهسازی و ترمیم فوری مسیرهای تجاری و مرزی، و احداث پل‌های ضروری برای تسهیل عبور و مرور در فصول بارندگی است. مردم گلشن دیگر قادر به تحمل وعده‌های بی‌عمل نیستند و خواستار اقداماتی موثر و ملموس در راستای تأمین ایمنی، رفاه و توسعه منطقه خود هستند.
با توجه به موقعیت استراتژیک شهرستان گلشن و اهمیت آن در مبادلات مرزی، مردم این منطقه انتظار دارند که دولت با تخصیص بودجه‌ای ویژه از محل اعتبارات ملی، نسبت به احداث و استانداردسازی راه‌های ارتباطی اقدام کند. جاده‌های ایمن و استاندارد، یک مطالبه لوکس نیست، بلکه یک نیاز حیاتی برای مردم این منطقه محسوب می‌شود.
ساکنان گلشن، دیگر از وعده‌های تکراری خسته شده‌اند و خواستار اقدامی عملی و فوری از سوی دولت هستند. آن‌ها تأکید دارند که بی‌توجهی به زیرساخت‌های جاده‌ای، نه‌تنها توسعه شهرستان را متوقف کرده، بلکه جان بسیاری از مردم را نیز در معرض خطر قرار داده است.
حال که چشم امید مردم به تصمیمات مسئولان دوخته شده است، آیا دولت صدای مردم گلشن را خواهد شنید؟
خبرنگار: حسین سپاهی
نظر شما