در این بیانیه آمده است: بر اساس توافق بین روسای جمهور روسیه و آمریکا، هر دو طرف متعهد به اجرای ابتکار دریای سیاه هستند. این ابتکار شامل تضمین ناوبری ایمن در دریای سیاه، خودداری از توسل به زور و ممنوعیت استفاده از کشتی های تجاری برای مقاصد نظامی و ایجاد اقدامات کنترلی مناسب از طریق بازرسی از این کشتی ها است.

ابتکار دریای سیاه مشهور به توافق غلات که ۳۱ تیرماه ۱۴۰۱ (۲۲ جولای ۲۰۲۲) توسط نمایندگان روسیه، ترکیه، اوکراین و سازمان ملل متحد امضا شد، در سایه تنش و جنگ میان دو طرف اصلی این قرارداد، عمری کمتر از یکسال داشت.

این توافق برای تسهیل صادرات محصولات کشاورزی از روسیه و اوکراین که به طور مشترک بیش از یک سوم صادرات جهانی غلات را به خود اختصاص می‌دهند، شکل گرفته بود.

در بخش نخست این توافقنامه، یک کریدور امن از طریق مناطق دریایی تحت کنترل نیروی دریایی روسیه در زمان عملیات نظامی این کشور در اوکراین مشخص شد. این بخش با انتقال ده‌ها میلیون تن غلات از جمله ذرت، گندم، جو و آفتابگردان اجرا شد. نفت نیز به ارزش بیش از ۵.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ میلادی از طریق کریدورهای امن صادر شده است.

بخش دوم این توافقنامه به صادرات مواد غذایی و کود روسیه اشاره دارد که مسکو اعتقاد دارد این بخش اجرایی نشده است و متأثر از اقدامات آمریکا و اروپا، بانک‌ها از اعطای وام برای خرید غلات روسیه خودداری و شرکت‌های بیمه نیز از ترس تحریم‌ها از ارائه بیمه‌نامه برای محموله‌ها و کشتی‌های روسیه خودداری کرده‌اند.

در چنین شرایطی، بانک کشاورزی «روس سیلخوزبانک» روسیه که در بخش کشاورزی متمرکز است، از سامانه پیام رسان بانکی بین المللی موسوم به سوئیفت جدا ماند که منجر به مشکلاتی در پرداخت‌های بین‌المللی مسکو شد.

قرارداد غلات در (۲۶ تیر ۱۴۰۲) منقضی شد.