قدس؛ بسیاری از کارشناسان بیطرف حضور حزبالله در لبنان را به دشنهای تشبیه کردهاند که بیروت میتواند به وسیله آن در مقابل دشمنان از خود دفاع کند، اما حالا «جوزف عون» رئیسجمهور جدید لبنان که اتفاقاً خودش هم فرمانده ارتش بوده، پس از دیدار با هیئتی از آمریکا مدعی شد خلع سلاح حزبالله خواسته لبنان، جامعه بینالملل و ایالات متحده است.
ما متعهد هستیم برای دستیابی به آن تلاش کنیم!
این اظهارات عون در حالی مطرح میشود که باوجود اعلام آتشبس میان لبنان و رژیم صهیونیستی اما در مقام عمل به نظر میرسد جنگ اسرائیل علیه لبنان هنوز به پایان نرسیده است. جنوب لبنان، دره بقاع و حومه جنوبی بیروت همچنان به عنوان قلمرو باز برای عملیات ترور کادرهای حزبالله توسط تلآویو در نظر گرفته شده است و به سختی روزی را میتوان پیدا کرد که هواپیماهای بدون سرنشین اسرائیلی اقدام به کشتار یا انفجار هدفمند نکرده باشند؛ پهپادهای اسرائیلی درواقع بهندرت آسمان جنوب لبنان یا دره بقاع را ترک میکنند، چه درگیر جمعآوری اطلاعات باشند و چه برای کشتار دور بزنند.
در کنار این، دیپلماتهای غربی به دولت لبنان هشدار میدهند اسرائیل در حال آمادهسازی برای دور دیگری از اعمال خشونت برای فشار بر حزبالله برای خلع سلاح است، مگر اینکه زمانبندی مشخصی برای تحویل سلاحهای آن به نیروهای مسلح لبنان (ال ای اف) تعیین شود.
تداوم حملات پهپادی با انتظار واکنش حزبالله
مقامات واشنگتن به عنوان حامی اصلی تلآویو در صحنه جهانی بر این باورند که این حملات رژیم صهیونیستی در نهایت با واکنش حزبالله پاسخ داده خواهد شد و شعلهور شدن دوباره جنگ، پایگاه حمایتی مردمی حزبالله را علیه مقاومت خواهد کرد و در عین حال زمانی که سلاحهای مقاومت در بازدارندگی تجاوز اسرائیل بیاثر تلقی شود، فرصت مناسب برای اعمال فشار برای خلع سلاح فراهم خواهد شد.این روایت نه فقط از طریق رسانهها و فعالان فضای مجازی که به دنبال عادیسازی این نتیجه هستند، تبلیغ میشود که حتی برخی از سیاستمداران لبنانی نیز شروع به تکرار این نکات در گفتوگو و اظهاراتشان کردهاند.با این حال مسلم است تشدید تنش نظامی تلآویو برای وادار کردن حزبالله به خلع سلاح با این خطر مواجه است که بهطور کامل نتیجه معکوس داشته باشد و در این میان بزرگترین بازنده، دولت و ارتش لبنان تحت حمایت ایالات متحده خواهد بود و در پی آن، مقاومت لبنان قویتر از گذشته دوباره احیا خواهد شد.
خلع سلاح مقاومت و راهبرد شیر بدون دندان
تلآویو به همراهی واشنگتن دو سناریو را برای تحویل تسلیحات دنبال کردهاند. سناریو نخست بر این باور است که حزبالله بهطور داوطلبانه سلاحهای خود را کنار میگذارد؛ مسئلهای که مقامات حزب، آن را غیرممکن میدانند. درواقع، پایگاه اجتماعی حزبالله در حمایت از تسلیحات مقاومت تثبیت شده است، بهویژه پس از قتلعامهایی که در روستاهای ساحلی علوی سوریه انجام شد، جایی که گروههای افراطی وابسته به هیئت تحریرالشام و نیروهای اطلاعاتی جدید سوریه هزاران غیرنظامی را صرفاً براساس هویت فرقهای قتلعام کردند. اکنون مردم لبنان بهوضوح تهدیدهای وجودی از سوی اسرائیل را درک میکنند؛ تهدیدهایی که نشان میدهد خلع سلاح حزبالله به معنای نابودی مردم لبنان است.
سناریو دوم اما به راهبرد دفاع ملی تحت رهبری ارتش لبنان وابسته است؛ این مفهومی است که جوزف عون، رئیسجمهور لبنان اغلب با صحبت از انتقال زرادخانه حزبالله به ارتش و ادغام جنگجویانش در نهاد نظامی برای تشکیل یک نیروی دفاع ملی متحد مطرح میکند.
با این حال، در اینجا یک واقعیت حیاتی نادیده گرفته شده است؛ ارتش لبنان بهطور مداوم همه موشکهایی را که از مواضع حزبالله در جنوب رودخانه لیتانی ضبط میکند بهویژه سامانههای الماس و کورنت، به جای انتقال به انبارهای ارتش، منهدم میکند. منابع خبری فاش کردهاند ناظران بینالمللی در این فرایندهای تخریب مشارکت فعال دارند و مستندسازی میکنند.به گفته این منابع، ارتش لبنان در حال حاضر از دستورات صریح آمریکا برای از بین بردن قابلیتهای تسلیحاتی مقاومت پیروی میکند. هدف روشن است: ضعیف نگه داشتن ارتش لبنان و ناتوانی در ایجاد هرگونه بازدارندگی واقعی علیه همسایه متجاوز جنوبی خود.
واشنگتن بهوضوح قصد ندارد اجازه دهد داراییهای نظامی حزبالله به ارتش ملی لبنان منتقل شود. تبعیت لبنان از این طرح به معنای مرگ هر راهبرد دفاعی واقعی است و رئیسجمهور جدید این کشور که مورد حمایت ایالات متحده قرار دارد، این را بهخوبی میداند.
درواقع دستورات ایالات متحده فراتر از تخریب تسلیحات است. بیروت همچنین از محکوم کردن نقض مکرر آتشبس توسط اسرائیل خودداری میکند. از زمان امضای آتشبس در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴، رژیم صهیونیستی بیش از هزار تخلف انجام داده و بیش از ۱۰۰غیرنظامی و سرباز لبنانی را کشته است.
بهطور مشخص دیپلماسی نه تنها نتوانسته این تجاوزات را متوقف کرده یا تلآویو را مجبور به عقبنشینی از پنج سایت اشغالی در داخل خاک لبنان کند که حتی رژیم را گستاختر از قبل کرده تا جایی که به درخواست آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد برای توقف استفاده از هواپیماهای جنگی و هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز لبنان بیتوجه است.
در پاسخ به این نقض آتشبس، تنها سه مورد شلیک راکت یا موشک از خاک لبنان به سمت سرزمینهای اشغالی ثبت شده است که با پاسخ تلافیجویانه و وحشیانه تلآویو همراه بوده است؛ چنانکه در پی آخرین شلیک موشک، اسرائیل حومه جنوبی بیروت را بمباران کرد.
بنیامین نتانیاهو تلاش میکند معادله نظامی روشن و جدیدی را بر همسایه شمالی خود تحمیل کند؛ به این معنی که هر موشکی که به سمت اراضی اشغالی پرتاب شود هزینه گزافی برای لبنان به همراه خواهد داشت. درواقع تلآویو از خشونت نامتناسب برای جلوگیری از حملات بیشتر استفاده میکند.
در همین حال، ایالات متحده مسئولیت جلوگیری از پرتاب موشک از خاک لبنان را به عهده ارتش و نهادهای امنیتی لبنان گذاشته است. در پاسخ، سرویسهای امنیتی لبنان چندین بازداشت را انجام دادند و در مجموع ۱۰ مظنون دستگیر شدند؛ هفت نفر توسط اطلاعات ارتش (سه لبنانی، دو سوری و دو فلسطینی) و سه نفر توسط امنیت عمومی؛ با این حال، براساس شواهد فنی هیچ یک از ۱۰ نفر هیچ ارتباط ثابتی با پرتاب موشک ندارند و صرفاً به دلیل حضور در نزدیکی سایتهای پرتاب دستگیر شدند. به عبارت دیگر، احتمالاً همه بازداشتشدگان از شلیک موشک بیخبر هستند.
تداوم تجاوزات، مرگ دیپلماسی و مشروعیت حزبالله
به هر حال، باوجود نابودی تقریباً کامل غزه پس از عملیات طوفانالاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل نتوانسته از شلیک موشک از سوی فلسطینیان که همچنان در برابر قتلعام مقاومت میکنند، جلوگیری کند. در این شرایط، تحولات در جبهه شمالی تهدیدی فزاینده برای اسرائیل است و شهرکنشینان نزدیک به مرزهای شمالی را آسیبپذیر میکند و فشار زیادی را بر رژیم که اکنون در سومین سال جنگ خود قرار دارد و هیچ پیروزی ملموسی بدست نیاورده، وارد میکند. درواقع تلآویو نه تهدید را از بین برده و نه امنیت شهرکنشینان خود را در نزدیکی مناطق مرزی حفظ کرده است و میداند که نمیتواند پرتاب موشکها را متوقف کند.
در همین حال، صبر حزبالله در برابر نقض مکرر آتشبس از سوی اسرائیل به پایان رسیده است و به نظر میرسد مقاومت بهطور پیوسته در حال بازسازی ظرفیت نظامی خود است.
آنچه مشخص است ادامه تعارضات و تجاوزات رژیم صهیونیستی، جامعه لبنان را به این باور خواهد رساند که دیپلماسی مرده است و توانایی دولت و ارتش لبنان که تحت حمایت ایالات متحده قرار دارد برای مقابله با تجاوز صفر است. در عین حال مشروعیت مقاومت لبنان با ادامه اشغال توسط اسرائیل و جنایات روزانه، تجدید میشود و با آماده شدن حزبالله و گروههای مقاومت، تردیدی در پاسخگویی نخواهد ماند. از قضا، تداوم حملات اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده به لبنان شرایط را با شتاب بیشتری به این سمت سوق میدهد.
نظر شما