محمدعلی شفیعی، تحلیلگر مسائل آمریکا در گفت‌وگو با قدس درباره تدابیر ضروری پیرامون گفتگوهای فنی میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا تصریح کرد: باتوجه به تجربه گذشته و رفتارهایی که آمریکایی دارند، نکته‌ای که در متن مذاکرات فنی درباره آن دقت بیشتری صورت بگیرد، این است که ما باید حداقل بتوانیم میزان ذخایر اورانیوم ۳.۶۷ درصدی که در مذاکرات مطرح میشود را افزایش دهیم. زیرا اعداد مطرح شده بسیار ناچیز است و احیاناً بعدها اگر نیاز به افزایش میزان غنی‌سازی داشته باشیم، ذخیره ۱۰۰ یا ۳۰۰ کیلوگرمی نیاز ما را تامین نخواهد کرد و همچنین پروسه زمانبری خواهد بود تا دوباره بتوان میزان ذخایر غنی‌سازی شده را افزایش داد.
شفیعی ادامه داد: همچنین رآکتور تهران که رآکتور تحقیقاتی بوده و نیازمند سوخت ۲۰ درصدی است. به همین خاطر باتوجه به اینکه ما درباره غنی‌سازی سقف ۳.۶۷ درصدی مذاکره میکنیم، بنابراین باید تدبیری اندیشیده شود تا تأمین سوخت رآکتور تهران تضمین گردد. این موضوع باید در مذاکرات مدنظر باشد تا احیاناً اگر سوخت نیاز به تعویض و تهیه داشت، تضمینی برای آن وجود داشته باشد. مورد دیگری که حتما در گفتگوها مورد توجه قرار بگیرد، بحث ذخایر ۶۰ درصد ایران است.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: گمانه‌زنی‌هایی مطرح میشود مبنی بر اینکه ذخایر غنی‌سازی که تولید شده و اکنون در انبارها ذخیره‌سازی و نگهداری میشود، بناست از ایران خارج و به کشور دیگری تحویل و یا در آنجا نگهداری شود. اگر قرار باشد این اتفاق بیفتد باید به صورت فروش باشد، زیرا تجربه نشان داده که این ذخایر دوباره به کشور برنمیگردد و هزینه‌ای که برای غنی‌سازی و تولید صورت گرفته عملاً از دستمان می‌رود. اما اگر این ذخایر را بفروشیم، ذخیره‌سازی آن در یک کشور ثالث چندان کار معناداری نیست. از سوی دیگر، امکان دارد به نقطه‌ای برسیم که مذاکرات و دستیابی به توافق احتمالی با شکست مواجه شود، بنابراین کشورمان در صورت فروش میتواند دوباره غنی‌سازی را انجام دهد و هزینه‌ای که برای تولید و انتقال ذخایر به خارج از کشور صرف شده، پول آن به حساب کشور بازگردد.
شفیعی همچنین افزود: درواقع براساس تجربیات پیشین باید سازوکار درستی درنظر گرفت و در نحوه و کیفیت اخذ تضمینها به پیشینه دولت ترامپ در عهدشکنی توجه داشت. البته به نظرم نمیتوان این تضمین را از آمریکا گرفت، زیرا اگر توافق هم صورت بگیرد صرفاً توافق دوجانبه خواهد بود و ارتباطی به کشورهای اروپایی ندارد. این درحالی است که اروپاییها باید در بخشی از مذاکرات دخیل شوند تا بتوان تضمین مناسبی برای فعال نشدن مکانسیم ماشه داشت.
وی بیان کرد: اروپاییها اگر بخواهند، میتوانند مکانسیم ماشه را فعال کنند و تحریمهای سازمان ملل را برگردانند و در اینصورت، توافق با آمریکا هم عملاً اثربخش نخواهد بود. اگر تحریمهای سازمان ملل بازگردد، همکاری ما با بقیه کشورها تحت تاثیر قرار میگیرد و این موضوعی است که حساسیت آن بر کل مذاکرات سایه انداخته است. بنابراین اقدام حداقلی این است که اروپاییها در مقاطع بعدی مذاکرات حضور داشته باشند. درنتیجه باید برای این موضوع هم مکانیسم درستی لحاظ شده و تضمین مناسب و جدی از طرف آمریکایی گرفته شود.
انتهای پیام/
نظر شما