فردای روزی که فرد فوت می کند اقوامش کاهن بودايی را برای انجام امور مذهبی به منزلشان دعوت می کنند و از شب تا صبح هم در بوتسودان عود می سوزانند و از افرادی که در اين مراسم شرکت کرده اند پذيرايی می کنند.

بيشتر خانواده های ژاپنی در منازلشان بوتسودان دارند. بوتسودان اتاقک کوچک چوبي است که معمولا هرروز جلوی آن برای خود و گذشتگانشان دعا می کنند و عود روشن می کنند و غذا و خوراکی به رسم تبرک در آن قرار می دهند.

افرادی که برای شرکت در مراسم حضور دارند به نوبت عودی را روشن و برای ميت دعا می کنند و همزمان هم کاهن مشغول ذکر اوراد مذهبی می باشد. بعد از اينکه اين مراسم تمام شد، اقوام و خويشاوندان ميت به گورستان می روند و خاکستر باقی مانده از فرد مرده را دفن می کنند و باز هم مراسم پذيرايی از شرکت کنندگان و صرف غذا انجام می شود.

معمولا کسانی که در مراسم ختم شرکت می کنند هديه ای نقدی را برای خانواده مرحوم می برند و به کسانی که برای خوش آمد گويی به شرکت کنندگان جلوی در ورودی هستند، تقديم می کنند. اين هديه را در پاکتهای مخصوص اين مراسم می گذارند وتقديم می كنند. در پاسخ به اين هديه نقدی، اقوام مرحوم هم هدايايي را آماده می کنند که به شرکت کنندگان تقديم کنند.

بعضی از اقوام هم با فرستادن تلگرام تسليت می گويند. بعضی ها هم با فرستادن گل داوودی که مخصوص برنامه ختم تزئين شده همدردی خودشان را اعلام می کنند. تعدادي نيز برای ابراز همدردی بيشتر با خانواده مرحوم، زمانی که برای شرکت در مراسم ختم می روند همراه خودشان عود و مواد غذايی برای قرار دادن در بوتسودان می برند.

برای حمل جسد از ماشينهای خاصی استفاده می کنند که تزئين باشکوهی دارد. تزئين به اين صورت است که انگار يک معبد کوچک پشت ماشين قرار دارد. البته ماشينهای ليموزين مخصوص هم برای اين کار مورد استفاده قرار می گيرند. آقايان در طي مراسم کت و شلوار مشکی و پيراهن سفيد می پوشند. خانمها هم کيمونوی ابريشم مشکی، يا کت و دامن و پيراهن مشکی می پوشند. در مراسم ختم تنها جواهر قابل استفاده گردنبند و گوشواره مرواريد می باشد.

بيشتر ژاپنی ها هر از چند گاهی حتما سر مزار رفتگانشان می روند. آنها دست کم 4 بار در سال (هر فصل يک بار) و 2 بار هم در طول دوران اُبُن را به رفتن سر مزار اجدادشان اختصاص می دهند. ژاپنی ها معتقدند که روح گذشتگانشان در طول دوران اُبُن پيش آنها برمی گردند. اين دوران از 13 تا 16 اوت هرسال برگزار می شود . در اين زمان بوتسودانها را برای پذيرايی از رفتگانشان آماده می کنند و هر روز سه وعده غذا در آن می گذارند! همچنين با قرار دادن ميوه و گل هم ابراز احترام می کنند. معمولا در روز اول اُبُن به منظور استقبال از روح آنها سر مزار رفتگانشان می روند و روز آخر اُبُن هم برای بدرقه ارواح سر مزارحاضر مي شوند.

 خانواده هايی که به تازگی يکی از عزيزانشان را از دست داده باشند، بعد از مراسم ختم هر هفته و برای مدت 7 هفته سر مزار مرحوم می روند. روز 49 فوت هم مراسم دعوت و پذيرايی از اقوام و خويشاوندان نزديک برگزار می شود. به محض این که شخص فوت کند ، نماینده ای از مرده شوی خانه خواهد آمد تا ترتيب مراسم را با يكي از اعضاي خانواده كه معمولا پسر بزرگ خانواده است هماهنگ نمايد. اين هماهنگي شامل روز برگزاري مراسم ، نوع محراب  برای تشییع جنازه ، غذا و هديه براي مهمانان و نوع تابوت مي باشد.

حاضرين در مرده شوي خانه مي توانند از جنازه كه با لباس رسمي در يخ خشك و در تابوت قرار گرفته است ديدن كنند. معمولا در مقابل در ورودي خانه ميزي قرار مي دهند كه دو يا سه نفر در كنار آن به كساني كه براي اداي احترام مي آيند خوش آمد مي گويند.

هر يك از افراد پول يا هديه تسليت خود را در داخل پاكتهاي مخصوصي تقديم مي كنند و دفتر قرار داده شده بر روي ميز را امضا مي نمايند. مقدار پول بستگي به ميزان نزديكي و ارتباط فرد با مرحوم دارد.