به گزارش سرویس فرهنگی قدس انلاین، علامه ‌مجلسی در کتاب ارزشمند بحارالانوار بر استحباب زیارت امام رضا (ع) در روزهای خاصی تأکید بیشتری داشته‌ اند که از آنجمله روز تولد آن حضرت، یازدهم ذی‌القعده. روز شهادت حضرت آخرین روز یا هفدهم ماه صفر یا بیست ‌و چهارم ماه رمضان، روز بیعت مردم با ایشان یعنی روز اول یا ششم ماه رمضان. روز بیست ‌و ‌سوم ذی‌ القعده که بنابر قولی در چنین روزی آن حضرت به شهادت رسیده‌اند. روز بیست ‌و ‌پنجم ماه ذی ‌القعده، معروف ‌به روز «دحوالارض» روزی که خدای متعال زمین را گسترانید، عبادت در آن روز آثار و برکت ‌های عظیم و بی ‌مانندی دارد و زیارت امام رضا (ع) در آن روز افضل اعمال دانسته شده است. روز چهارشنبه؛ چنانکه این روز به نام امامان موسی‌بن‌جعفر(ع)، علی‌بن‌موسی(ع)، محمدبن‌علی(ع) و علی ‌بن‌ محمد(ع) است. در روز جمعه نیز زیارت چهارده معصوم و ازجمله حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) مستحب است.

در زیارت آن بزرگواران و حضرت رضا (ع) آمده است که زائر باید بگو: السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَوْلِیَاءَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا حُجَجَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَی آلِ بَیْتِکُمْ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللَّهَ مُخْلِصِینَ وَ جَاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّی أَتَاکُمُ الْیَقِینُ فَلَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَجْمَعِینَ وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا إِبْرَاهِیمَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی یَا مَوْلایَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَنَا مَوْلًی لَکُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَ جَهْرِکُمْ مُتَضَیِّفٌ بِکُمْ فِی یَوْمِکُمْ هَذَا وَ هُوَ یَوْمُ الْأَرْبِعَاءِ وَ مُسْتَجِیرٌ بِکُمْ فَأَضِیفُونِی وَ أَجِیرُونِی بِآلِ بَیْتِکُمُ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَن؛ سلام بر شما ای دوستان خدا، سلام بر شما ای حجتّ های خدا. سلام بر شما ای نور خدا در تاریکی های زمین. سلام بر شما، درودهای خدا بر شما و بر خاندان پاکیزه‏ و پاکتان. پدر و مادرم فدایتان، به راستی خدا را خالصانه پرستیدید و در راه خدا آنچنان‏که شایسته بود جهاد نمودید تا مرگ شما را دربر گرفت. لعنت خدا بر دشمنانتان از تمام پریان و آدمیان، من به سوی خدا و به سوی شما از دشمنانتان بیزاری میجویم. ای سرور من یا ابا ابراهیم موسی بن جعفر، ای سرور من یا ابا الحسن علی بن موسی، ای سرور من یا ابا جعفر محمّد بن علی، ای سرور من یا ابا الحسن علی بن محمّد، من دل ‏بسته شما هستم، ایمان دارم به نهان و آشکار شما، در این روز شما که روز چهارشنبه است از شما درخواست پذیرایی دارم و به بارگاه شما پناه میجویم، پس مرا پذیرا باشید و پناهم دهید، به حقّ خاندان پاکیزه و پاکتان.

با این حال باید دانست چنانکه زیارت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) با معرفت قلبی و خلوص نیت صورت پذیرد ثواب بی مانندی به همراه دارد. در این باره روایت شده است که مردی از اهل خراسان به خدمت امام رضا (ع) آمده و عرض کرد: حضرت محمد (ص) را در خواب دیدم که به من فرمودند: چگونه خواهد بود حال شما اهل خراسان در وقتی که در زمین شما پاره ‌ای از تن مرا مدفون سازند و امانت مرا به شما بسپارند و در زمین شما ستاره‌ من پنهان گردد؟ پس حضرت رضا (ع) بیان داشتند: منم آنکه در زمین شما مدفون می‌شود، منم پاره‌ تن پیامبر شما، منم امانت آن حضرت و ستاره‌ فلک امامت و هدایت، هر کس مرا زیارت کند و حق مرا بشناسد و اطاعت مرا بر خود لازم بداند، من و پدران من در روز قیامت شفیع او خواهیم بود و هر کس که ما شفیع او باشیم، البته نجات می ‌یابد، هر چند بر او گناه جن و انس بوده باشد.
در روایت دیگری از آن حضرت آمده است که فرمودند: به خدا سوگند که هیچ یک از ما از اهل بیت نیست، مگر آنکه کشته می‌گردد و شهید می‌شود. عرض کردند: یابن رسول الله، چه کسی شما را شهید می‌کند؟ بیان داشتند: بدترین خلق خداوند در زمان من، مرا به زهر و دور از یار و دیار شهید خواهد کرد و در زمین غربت مدفون خواهد ساخت، پس هر کس مرا در آن دیار غربت زیارت کند، خداوند متعال مزد صد هزار شهید، صد هزار صدیق، صد هزار حج کننده و عمره کننده و صد هزار جهاد کننده برای او بنویسد و در زمره‌ ما محشور شود و در درجات عالیه‌ بهشت رفیق ما باشد.
علاوه بر این از حضرت صادق (ع) روایت شده است که حضرت محمد (ص) فرمودند: پاره‌ ای از تن من در زمین خراسان مدفون خواهد شد، هر مؤمنی که او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود و بدنش بر آتش جهنم حرام می‌گردد. نیز این امام همام بیان داشته اند: از پسر من موسی (ع)، پسری به وجود خواهد آمد که هم نام امیرالمؤمنین علی (ع) باشد و او را به سوی خراسان برند و به زهر شهید کنند و در غربت او را دفن کنند، هر کس او را زیارت کند و به حق او عارف باشد، خداوند متعال مزد آن کسانی را که پیش از فتح مکه در راه خدا جان و مال خود را بذل کردند به او عطا می‌کند.
همچنین از حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) منقول است که بیان داشتند: مردی از فرزندان من در زمین خراسان به زهر ستم و دشمنی شهید خواهد شد، که نام او موافق نام من و نام پدرش موافق نام موسی بن عمران باشد، هر کس او را در آن غربت زیارت کند، خداوند متعال گناهان گذشته و آینده‌ او را بیامرزد، اگر چه به عدد ستاره‌های آسمان و قطره‌های باران و برگ درختان باشد.
نیز از حضرت رضا (ع) روایت شده که بیان داشتند: زود باشد که به زهر با ظلم و ستم کشته شوم و خدا تربت مرا محل تردد و رفت و آمد شیعیان و دوستان من بگرداند، پس هر کس مرا در این غربت زیارت کند، لازم شود که من او را در روز قیامت زیارت کنم؛ به خدایی که محمد (ص) به پیامبری گرامی داشته و او را بر جمیع خلایق برگزیده است، هر کس از شما شیعیان نزد قبر من دو رکعت نماز بخواند، البته آمرزش گناهان را از خداوند عالمیان در روز قیامت مستحق شود و به حق آن خداوندی که ما را بعد از محمد (ص) به امامت گرامی داشته و به وصیت آن حضرت مخصوص گردانیده است، سوگند می‌خورم که زیارت کنندگان قبر من گرامی تر از هر گروهی نزد خداوند در روز قیامت هستند و هر مؤمنی که مرا زیارت کند و بر روی او قطره‌ای از باران برسد، خداوند متعال بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.

منابع:

۱-شیخ صدوق، امالی: ۶۰-۶۱، ۱۰۳-۱۰۴.
۲-علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۰۲: ۳۶.