نکته مهمی که علی اکبر هاشمی جواهری به آن اشاره کرد، موضوع تغییرات گسترده در هیئت‌های ورزشی استان بوده است. هرچند توصیف آقای سرپرست درباره برخی هیئت‌ها کاملاً درست است که ماه ها درب برخی از آن‌ها باز نشده اما برخی هیئت‌های ورزشی که جزو پرکارترین‌های ورزشی استان نیز قرار گرفته بودند نیز دستخوش تغییر و تحولات قرار گرفتند، به شکلی که برای خیلی‌ها این تغییر، اصول و قاعده‌ای نداشت، اما از آنجا که میل و سلیقه آقای جواهری بر انجام آن بود، بدون فوت وقت عزل و نصب‌ها عملیاتی شد تا تغییرات اتوبوسی کاملاً در بدنه ورزش استان شکل گیرد. حالا باید از آقای جواهری پرسید متر و معیار برای تشخیص هیئت‌های فعال و غیر فعال چه بود است؟
دومین مسئله تأکید ویژه سرپرست اداره کل به حضور تمام وقت مدیران جدید است؛ نکته‌ای که ابهامات بسیار زیادی را در دل خود جای داده است! اینکه چنین تفکری در ساختار کلان و مدیریت حاکم در اداره کل ورزش و جوانان وجود داشته، اتفاق خوشایندی است اما آیا این موضوع شامل شخص هاشمی جواهری نیز خواهد شد یا اینکه آقای رئیس خود را از این قانون جدا می‌داند و می‌خواهد همچنان مدیریت کلینیک ویژه ، تدریس در دانشگاه و حضور در هیئت علمی را در موازات اداره ورزش خراسان رضوی ادامه دهد!
از طرفی اعضای شورای شهر و مدیران شهری که مسئولیت نظارت و قانون‌گذاری را در خصوص رفاه حال مردم بر عهده دارند آیا واقعاً می‌توانند به صورت تمام وقت در هیئت فعالیت کنند یا صرفاً بیان این مسئله کاربرد تبلیغاتی و نمایشی دارد تا افراد بدون سابقه در اداره کل پست بگیرند.
مسئله دیگر اینکه علی اکبر هاشمی جواهری مدعی شده برای سامان بخشیدن به وضعیت بغرنج ورزش خراسان وارد صحنه شده  و می‌خواهد این فضا را به کلی اصلاح کند! برای اثبات این ادعا چه ضمانتی وجود دارد تا اهالی ورزش خراسان مطمئن شوند اشتباهات دوره مدیریتی هاشمی جواهری برای دومین بار تکرار نمی‌شود؟ قاعده مدیریتی ایجاب می‌کند هر مدیری خود را منجی معرفی کند، اما وقتی می‌توان درباره آن‌ها قضاوت مطلوبی داشت که عملکرد روشنی از آن مدیر رویت شود، در غیر این صورت در حوزه شعار و وعده این توانایی نزد تمام مدیران وجود دارد که خود را منجی حوزه منصوب شده، بدانند.
 و اما مسئله مهم دیگر اینکه تا به امروز کارگروه‌های بسیار زیادی در ورزش خراسان راه‌اندازی شده تا شاید به واسطه فعالیت آن‌ها ورزش استان از این حالت رنجور و بیمارگونه فاصله بگیرد، اما نه تنها شکل گیری این کارگروه‌ها  مفید به فایده نبوده، بلکه گاهی هزینه‌های سنگین مالی و اعتباری روی دست ورزش گذاشته است. به همین دلیل لازم است به سرپرست اداره کل هشدار دهیم این روش و شیوه مدیریتی از هم اکنون محکوم به شکست خواهد بود.