از مسائلی که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی نوروزی خودشان به آن پرداختند، اشاره به این نکته بود که سیاست‌مداران آمریکایی و اروپایی با نیروی نیابتی خواندن مراکز مقاومت در منطقه، به آن‌ها اهانت می‌کنند و از آن به یک اشتباه بزرگ تعبیر کردند.

اتهام «وابستگی به ایران»؛ سلاحی برای خاموش کردن مقاومت و توجیه عادی‌سازی روابط با اشغالگران
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

از مسائلی که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی نوروزی خودشان در اولین روز سال ۱۴۰۴ به آن پرداختند، اشاره به این نکته بود که سیاست‌مداران آمریکایی و اروپایی با نیروی نیابتی خواندن مراکز مقاومت در منطقه، به آن‌ها اهانت می‌کنند و از آن به یک اشتباه بزرگ تعبیر کردند:« یک اشتباه بزرگی را سیاست‌مداران آمریکایی و اروپایی و امثال اینها میکنند و آن اینکه اسم مراکز مقاومت در منطقه را میگذارند نیروهای نیابتی ایران؛ به آنها اهانت میکنند! نیابتی یعنی چه؟ ملّت یمن انگیزه دارد، مراکز مقاومت در کشورهای منطقه انگیزه دارند؛ جمهوری اسلامی ایران نایب لازم ندارد؛ نیابتی یعنی چه؟ خودشان هستند....اینها با این دشمنی‌ها، با این خباثتها، با این ظلمهایی که رژیم صهیونیِ غاصبِ خبیث، امروز و دیروز نسبت به مردم انجام میدهد مخالفند، اعتراض دارند، ایستادگی میکنند، مقاومت میکنند؛ اینجا بحث نیابت نیست.»

شاهر احمد عمیر از تحلیل‌گران یمنی در یادداشتی در روزنامه «المسیرة» از زاویه دیگری به این موضوع پرداخته که چگونه دشمنان از اتهام «وابستگی به ایران» به عنوان سلاحی برای خاموش کردن مقاومت و توجیه عادی سازی روابط با اشغالگران استفاده می‌کند. او در این یادداشت می‌نویسد:

در سالهای اخیر، گفتمان رسانه‌ای شکل گرفته است که می‌کوشد مفاهیم اساسی در جهان عرب را بازتعریف کند؛ جایی که «مقاومت» به یک اتهام تبدیل شده و تعلق به مسائل امت اسلامی مورد تردید قرار می‌گیرد. یکی از ابزارهای اصلی این گفتمان، متهم کردن هرکسی است که از مسئله فلسطین دفاع میکند یا در کنار مقاومت لبنان و یمن می‌ایستد، به «وابستگی به ایران» است. این اتهام زنی، تلاشی برای خاموش کردن صداهای آزاد و توجیه همکاری با پروژه صهیونیستی تحت پوشش «عربیت جدید» صورت می گیرد.

اتهامی ازپیشساخته؛ سلاحی برای خاموش کردن صدای آزادگان

ترویج این ایده که حمایت از مقاومت به معنای «تبعیت از ایران» است، تصادفی نیست. این بخشی از یک پروژه کامل برای بازتعریف دشمن در ذهنیت عرب‌هاست؛ جایی که رژیم صهیونیستی از یک موجودیت اشغالگر به «متحد استراتژیک» تبدیل می‌شود و حامیان مقاومت به‌ عنوان «عناصری خارج از صفوف عرب» معرفی میشوند. هدف از این فریب، وادار کردن جامعه عرب به پذیرش عادی‌سازی روابط و وابستگی به پروژه آمریکایی-صهیونیستی بدون هیچ مقاومتی است.

این سیاست بر ترساندن مردم از «خطر ایران» تکیه دارد تا آنها را از مسئله فلسطین منحرف کند و هرکس که مخالف عادی‌سازی است را تخریب و بدنام کند. این اتهامات از طریق رسانه‌های تأمین‌ مالی شده خلیجی تبلیغ می‌شود؛ رسانه‌هایی که شخصیت‌هایی را میزبانی می‌کنند که ادعای دفاع از «عروبت»(هویت عربی) را دارند اما همزمان اتحاد با اشغالگر صهیونیستی را توجیه و گروههای مقاومت را هدف حمله قرار می‌دهند.

سید عبدالملک الحوثی: هویت عربی واقعی در مقاومت است

در این زمینه، سید عبدالملک بدرالدین الحوثی (حفظه الله) موضعی روشن داشته است. او تأکید کرد که عروبت با میزان وفاداری به آمریکا و اسرائیل سنجیده نمی‌شود، بلکه با موضع‌گیری در قالب مسئله فلسطین و پایبندی به حقوق، حاکمیت و کرامت تعیین میشود. عروبت تنها یک هویت فرهنگی نیست، بلکه موضعی عملی در برابر اشغال و استعمار است. کسی که از امت اسلامی دفاع می‌کند، عرب اصیل است ما کسی که با صهیونیست‌ها هم‌پیمان می‌شود، هرچقدر هم ادعای عروبت داشته باشد، چیزی جز یک خائن نیست.

بازتعریف عروبت برای خدمت به عادی‌سازی

تبلیغاتی که مقاومت را به‌عنوان یک حرکت و جنبش «ایرانی» تصویر می‌کند، صرفاً یک کنش تهاجمی سیاسی نیست، بلکه پروژه‌ای برای تخریب هویت عربی و اسلامی است. این تبلیغات می‌کوشد عادی‌سازی با اسرائیل را بخشی از «گشودگی» و مقابله با اشغالگر را «خیانت» جلوه دهد. این استراتژی، با هدف تغییر تدریجی آگاهی جوامع به نحوی دنبال می‌شود که آنها به پذیرش هم‌پیمانی با دشمن سوق داده شوند و هر کسی که آن را رد کند، به‌عنوان یک فرد افراطی یا بیگانه معرفی گردد.

اما با وجود همه این تلاش‌ها، ملت‌های عربی فریب این تبلیغات را نخورده‌اند. امروز میلیون‌ها نفر در پایتخت‌های عربی به نفع فلسطین و مقاومت شعار می‌دهند، علی‌رغم همه تلاش‌ها برای تخریب چهره این جریان. موضع‌گیری در برابر دشمن صهیونیستی، محک واقعی عروبت است و هر کسی که بخواهد عروبت را جدا از فلسطین تعریف کند، چیزی جز ابزاری بی‌ارزش در دست اشغالگر نیست.

تاریخ به خائنان رحم نمی‌کند

علی‌رغم کمپین‌های رسان‌های و سیاسی، حقایق همچنان روشن است: عروبت و هویت عربی واقعی در کنار مقاومت می‌ایستد و هرگز نمی‌تواند توجیه‌گر ائتلاف با اشغالگران باشد. کسانی که در پی تحریف این مفاهیم هستند، در آینده جایی نخواهند داشت، زیرا ملت‌ها فراموش نمی‌کنند که چه کسی در کنار آنها ایستاد و چه کسی به آنها خیانت کرد. همان‌طور که مزدوران و خائنان در زباله‌دان تاریخ سقوط کردند، کسانی که اشغالگران را به‌عنوان متحد معرفی می‌کنند نیز به همان سرنوشت دچار خواهند شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha