آیت الله هاشمی علیا استاد اخلاق و مؤسس حوزه علمیه قائم(عج) چیذر، جلسه‌ای دیگر از سلسله جلسات اخلاق عمومی با عنوان «شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه» را در مسجد این حوزه برگزار کرد و به ادامه شرح فراز «وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ... یَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ» پرداخت.

ایشان با یادآوری نکبت ظلم و ذلت ظالم در دنیا و آخرت، به روایاتی در این باره اشاره کرد. وی در ابتدا با تأکید بر اینکه شیعیان باید پیروان راستین ائمه (علیهم السلام) بوده، در فکر و عمل به ایشان تشبه پیدا کنند، به حدیث معروف امیرمؤمنان(ع) در خطبه 224 نهج‌البلاغه در شدت پرهیز از ظلم اشاره کرد و افزود: اینکه حضرت می‌فرماید: «دنیای شما نزد من از برگ درختی که در دهان ملخی در حال جویدن باشد، پست‌تر است؛ علی(ع) را با نعمت‌های فانی دنیا و لذت‌های ناپایدار آن چه کار؟»، نشان می‌دهد تمام بدبختی‌های انسان در هواهای نفسانی و لذت‌های دنیوی است و همین‌هاست که انسان را به سمت ظلم می‌کشاند. بنابراین ظلم، جامع تمام گناهان است، چه ظلم به خود و چه ظلم به دیگران.

وی با بیان روایاتی دیگر، این نکته بسیار مهم را متذکر شد که انسان نباید از طریق ظلم به دنبال نیل به اهداف خود باشد، حتی اگر خود مورد ظلم دیگران واقع شده باشد؛ پس اگر نتوانست حقّ خویش از ظالم بگیرد، باید سعی کند در مسیری قرار نگیرد که مرتکب قهر و غیبت و ناسزا و... شود که همگی از مصادیق ظلمند. در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: «ما یَأخُذُ المَظلومُ مِن دِینِ الظَّالِمِ أکثَرُ ممّا یَأخُذُ الظَّالِمُ مِن دُنیا المَظلومِ». بر اساس این روایت، هرچقدر ظالم از مظلوم بگیرد، مظلوم بالاتر از آن را از ظالم خواهد گرفت؛ چراکه ظالم مال و دنیای مظلوم را گرفته، ولی مظلوم دین و آخرت ظالم را از او می‌گیرد؛ درنتیجه ظالم همواره بازنده خواهد بود.

این استاد اخلاق در جهت تبیین و تأکید نقش باور به قیامت در پرهیز از ستم به دیگران گفت: سخت‌ترین عقبه در قیامت، آنجایی است که عده‌ای مظلوم به‌دنبال ظالمند تا حق خویش را از او بستانند؛ مثلا کسی که به یک مملکت خیانت می‌کند، به این صورت که مسئولیتی بزرگ را که قابلیت آن را نداشته انتخاب کرده، مرتکب ظلم‌های بی‌شماری می‌شود؛ از جمله اینکه حق مظلوم را به ظالم می‌دهد. چنین کسی باید تمام حسنات خود را بدهد تا کسانی را که در ظلم به آنها شریک است راضی کند و از عقبه بگذرد. اگر مظلومین تمام نشده باشند، گناهانشان به گناهان او اضافه می‌شود و همین طور ادامه پیدا می‌کند تا بار گناه و عذاب چند میلیون نفر را با خود به آتش ببرد. لذا اگر انسان مرتکب ظلمی شد، باید سعی کند از دیگران عذرخواهی و دلجویی کند، حتی شده دستشان را ببوسد و التماس کند تا او را ببخشند. همچنین برای کسانی که از دنیا رفته‌اند و به آنها دسترسی ندارد، خیرات بدهد و از خدا بخواهد آن مظلومان را از او عفو کند.