در شب بارانی قزوین نه هوس چتر کرد و نه بارش ابرهای ناشناس را به خاطر سپرد. سرمربی پنجاهوسه ساله آنقدر غرق در نمایش پسرانش بود که سر انگشتان باران را بر کلاه لبهدارش حس نکرد و ۹۰ دقیقه کنار نیمکت فریاد کشید و فرمان جنگ را صادر کرد. مهدی تارتار در پایان دوئلی نفسگیر حرفهایی زد که به خواندن میارزید.
در قزوین از پس شمسآذر برنیامدید!
کار در قزوین زمانی سخت شد که یک بازیکن تیم حریف اخراج شد و بازیکنان ما تصور کردند راه برای برنده شدن هموار شده است. این در حالی بود که شمسآذریها پس از آن اتفاق فضاها را از گلگهر سلب کردند و با بازی پرفشار و حضور در زمین خودی اجازه ندادند پلنهای هجومی ما به سرانجام برسد.
با این تساوی در کمرکش جدول باقی ماندید. رسیدن به بالای جدول سخت نشد؟
نه، فاصله ما با تیم سوم جدول سه امتیاز بیشتر نیست و اگر در هفتههای پیش رو نتایج بهتری بگیریم دوباره به بالای جدول برمیگردیم.
در کنفرانس پس از بازی از داوری انتقاد کردید. ماجرا چه بود؟
حرف ما این است که برخی تیمها به بازیکنانشان آموزش میدهند وقت تلف کنند. این طوری است که با هر برخورد ساده بازیکنان زمین میافتند و وقت بازی را میگیرند. اینکه با هر نسیم بازیکن غش کند و جان فوتبال را بگیرد اصلاً خوب نیست. این وسط یک اتفاق بدتر هم میافتد. داوران وقتهای تلف شده و پِرت شده را دقیق محاسبه نمیکنند و نتیجه این میشود که ۱۰ دقیقه وقت اضافه را پنج دقیقه میگیرند و سوت آخر را میزنند. هیچ کجای دنیا اینطوری نیست و بازی اگر ۲۰ دقیقه هم وقت اضافه داشته باشد، در پایان کار محاسبه خواهد شد. وقتی تیمها هزینه سنگین میکنند و فشار زیادی را متحمل میشوند، زیبنده است داوران التفات بیشتری به این موضوع داشته باشند.
چه کارنامهای برای تیم ملی متصور هستید؟
در اینکه در گروه سادهتری نسبت به دیگر گروهها برخوردار هستیم تردیدی نیست، اما یادتان باشد هیچ تیمی برای بدل شدن به زنگ تفریح در جام جهانی حاضر نمیشود. ما اگر دنبال این هستیم از گروه خود بالا بیاییم، باید کار را دوچندان جدی بگیریم.
نظر شما