اثری که به همت مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی تولید شده و روایتی متفاوت از گنجینه هنری سترگ حرم مطهر رضوی، معنویت بی‌پایان و خدمت خادمان هنرمند این آستان مقدس بود.

همه مسئولانی که در این مراسم حضور داشتند، این مستند را اثری با فضای کاملاً معنوی و تأثیرگذار دانستند. این مستند همچنان در آرشیو تلوبیون قرار دارد، کافی است اسم مستند را همراه با تلوبیون در گوگل سرچ کرده تا آن را تماشا کنید. «در این بهشت بی پایان» به گفته کارگردانش بیشتر از آنکه نشان‌دهنده تصاویری از معماری حرم مطهر رضوی باشد، دلدادگی، ارادت و خلوص نیت آدم‌ها را روایت کرده است؛ در آستانه فرا رسیدن ۲۳ ذی‌القعده روز زیارتی امام رضا(ع) به سراغ محمدصادق رمضانی مقدم، کارگردان مستند «در این بهشت بی‌پایان» رفتیم تا از جزئیات این مستند و حال و هوای تصویربرداری این اثر در حرم امام رئوف بیشتر بدانیم که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید. 

چطور شد که ساخت این مستند را پذیرفتید؟
در دوران کرونا که مردم از زیارت حرم امام هشتم(ع) محروم شدند، شاید عده‌ای فکر می‌کردند حرم مطهر رضوی واقعاً تعطیل است، اما این طور نبود، در آن زمان خادمان و فعالان این مکان مقدس در حال مرمت‌های ویژه‌ای بودند که شاید در زمان زیارت زائران نمی‌توانستند آن را انجام دهند، اقدام‌هایی از جمله برق‌کاری‌ها، مرمت‌هایی در اطراف ضریح، ترمیم کاشی‌کاری‌ها، افزایش استحکام ستون‌ها، ایجاد مسیرهای جدید برای زیارت و... در این مدت انجام شد.
وقتی از ما دعوت شد که برای تولید یک مستند از این اقدام‌ها به حرم مطهر رضوی برویم، پس از تحقیق ۱۵روزه به این نتیجه رسیدیم که این مستند فراتر از یک گزارش از اقدامات انجام شده، می‌شود، زیرا در این مکان مقدس ما به دلدادگی، ارادت و خلوص نیت آدم‌ها رسیدیم، از فردی که برق‌کاری انجام می‌داد بگیرید تا خادمی که ضریح را ترمیم می‌کرد، همه و همه عاشقان امام هشتم(ع) بودند.

رسیدن به این موضوع چه تأثیری در روایت مستند گذاشت؟
سبب شد به این نتیجه برسیم که در مرحله نخست روایتی شاعرانه ترسیم کنیم، تصاویر را با ریتم آرام‌تر نشان دهیم، همچنین تلاش ما این بود که این سطح شاعرانه را با نوع دکوپاژ و تصاویر حرکتی آرام از معماری حرم مطهر رضوی و زحمات خادمان این مکان مقدس برای مخاطب روایت کنیم. 
نریشن مرحوم استاد تشکری و محمدجواد استادی به ما کمک کرد تا همزمان با نشان دادن تصاویر اشاره شده، در این مستند بتوانیم دریچه‌ای به درون انسان‌ها باز کنیم و مخاطب را با خود به فضای روحانی دوران مرمت حرم مطهر رضوی ببریم، این مرحله از کار وقتی کامل‌تر شد که موسیقی زیبای آریا عظیمی‌نژاد با آن همراه شد، زیرا این موسیقی به مستند و تصاویر 
حال ملکوتی می‌داد.

با توجه به این مراحل در ساخت مستند «در این بهشت بی‌پایان»، از مخاطب پس از تماشای آن چه بازخوردی گرفتید؟
تولید برای اهل بیت(ع) تأثیرات خودش را دارد، وقتی اثری ساخته می‌شود که در آن هنرمندان با جان و دل کار می‌کنند و می‌خواهند ارادت و خلوص نیت انسان‌ها به ائمه اطهار(ع) را به تصویر بکشند، وقتی تماشاگر اثر را می‌بیند، خود به خود از فضای روحانی و ملکوتی آن اثر تأثیر می‌گیرد و همین برای گروه تولید کارهای هنری کافی است.

روند تولید چقدر طول کشید و تا چه اندازه موفق شدید زیبایی‌های هنری و بصری حرم مطهر رضوی را به تصویر بکشید؟
چون مرمت حرم مطهر رضوی در حال انجام بود، ما هفت روز را به تحقیق اختصاص دادیم، یک هفته نیز تصویری مرحله اول را انجام دادیم، اما در مرحله دوم باز هم نیاز به تصویربرداری داشتیم، این بود که ادامه آن را در حرم مطهر رضوی انجام دادیم، در مجموع با نگارش چند باره متن، تدوین و تطبیق آن با موسیقی حدود ۱۱ ماه تولید این مستند زمان برد. ما خیلی تلاش کردیم با استفاده از دکوپاژ شاعرانه و مراحل ساخت در این مستند بتوانیم میزان بیشتری از زیبایی‌های حرم امام رئوف(ع) را به تصویر بکشیم، اما این موضوع در حرم امام مهربانی آن قدر گسترده است که دوربین تصویربرداری ما شاید نتوانست همه آن زیبایی‌ها را نشان دهد.

خبرنگار: مهدیه قمری