به گزارش قدس آنلاین، حضور تیم ملی در مسابقات کافا و قهرمانی تیم ملی هم نتوانست میزان انتقادات به تیم ملی را کاهش دهد به همین دلیل بسیاری از صاحبنظران و پیشکسوتان فوتبال ملی با انتقاد از سیاست گذاری حاکم بر مدیریت فوتبال امیر قلعه نویی را بابت حضور در این تورنمنت مورد سرزنش قرار دادند و مدعی شدند اگر تیم قلعه نویی با همین وضعیت خود را برای حضور در جام ملت های آسیا آماده کند باید منتظر ثبت یک ناکامی دیگر برای او و تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا باشیم.
اما به نظر می آید امیر قلعه نویی خودش نیز از این شرایط دل خوشی ندارد، هرچند او تاکنون به صورت صریح و شفاف در این خصوص اظهارنظر نکرده است اما نزدیکان تیم ملی معتقدند منتقدان بایستی ابتدا باید صحبت های او را بشنوند سپس قضاوت کنند.
گویا قلعه نویی که از وضعیت حاکم بر فضای رسانهای و اظهارنظرهای تند و بعضا بی رحمانه منتقدان به شدت ناراحت است در جمعی خصوصی عنوان کرده است خیلی ها بدون اینکه شرایط کنونی را درک کنند این موضوعات را در قالب نقد و ایراد مطرح می کنند در حالی که اگر آنها از نزدیک در کنار تیم ملی بودند هیچ گاه چنین مطالبی را عنوان نمی کردند.

اطرافیان تیم ملی معتقدند قلعه نویی در حرفهای خودمانی خود به برخی نزدیکانش گفته اگر ما در تورنمنت کافا شرکت نمیکردیم حتی فرصت برگزاری این سه بازی تدارکاتی را نیز نداشتیم به همین دلیل او با در نظر گرفتن وضعیت موجود موافقت خود را برای شرکت در مسابقات کافا اعلام کرد چون اگر با حضور تیم ملی مخالفت می کرد تیم ملی می بایست در کمپ تیم ملی با تیم ملی امید و نوجوانان بازی دوستانه برگزار کند که این مساله برای کادرفنی فاقد ارزش و اثرگذاری لازم بود به همین دلیل آنها زیر بار شرکت در این تورنمنت رفتند!
به اعتقاد نزدیکان تیم ملی قلعه نویی در مخمصه ای عجیب قرار گرفته است به شکلی که حتی قادر به بیان آن نیست چون به خوبی می دانند طرح این موضوعات و بیان آنها نه تنها دردی از مشکلات تیم ملی برطرف نمی کند بلکه تیم ملی را با یک چالش حاشیه ای جدید رو به رو خواهد ساخت به همین علت او و اعضای کادر فنی تیم ملی هیچ اشاره ای روشنی به مسائل پشت پرده ندارند و صرفا با پذیرش این نقد که ما بایستی با تیم های بزرگ بازی تدارکاتی داشته باشیم تلویحا این حقیقت را به مدیران فدراسیون فوتبال گوشزد می کنند که در جریان باشند سکوت کادر فنی نشانه رضایتمندی آنها نیست!
اما حالا یک پرسش مهم در این میان مطرح میشود که امیر قلعه نویی تا کی و چه زمانی سیاست حرکت در سکوت را پیش خواهد برد؟ مطمئنا کاسه صبر قلعه نویی نیز حد و اندازه ای دارد اما نگرانی او بابت بیان این مطالب آنجاست که اگر به شرایط موجود اعتراض کند منتقدان سرسخت وی به شکلی دیگر به او خرده بگیرند که چرا روز نخست به این موضوعات فکر نکرده است! چون این داستان ها در دوره مربیگری کارلوس کی روش و دراگان اسکوچیچ نیز وجود داشت اما آنها با این شرایط کنار آمدند و فعالیت خود را ادامه دادند حالا نیز قلعه نویی باید با همین شرایط به فعالیت خود ادامه دهد.

از طرفی گلایه احتمالی قلعه نویی با واکنش احتمالی برخی از اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال که از ابتدا با معرفی وی به عنوان سرمربی تیم ملی مخالف بودند نیز ممکن است رو به رو شود تا جاییکه برخی اتفاقات پشت پرده ناگهان برملا شود تا افکارعمومی در جریان چگونگی فرایند انتخاب ناگهانی قلعه نویی رو به رو شوند آنگاه دیگر شرایط از وضعیت کنونی نیز برای قلعه نویی و کادر فنی وی متزلزل تر خواهد شد و اوضاع به شدت دچار به هم ریختگی عجیب و غریبی خواهد شد به همین دلیل قلعه نویی با ارزیابی این اتفاقات فعلا سکوت خود را ادامه خواهد داد تا وضعیت وخیم تر از حال نشود.
ولی با این شرایط باید دید آیا وعده مهدی تاج برای بهبود اوضاع پیش روی تیم ملی برای آمادگی بیشتر بازیکنان و انجام بازی های دوستانه قابل دفاع انجام خواهد شد یا اینکه کابوس بی پولی مانع از انجام آنها خواهد شد که آنگاه امیر قلعه نویی ناخواسته قربانی بی پولی و شرایط نا به سامان موجود خواهد شد و با چالشی ترسناک به نام ناکام تیم ملی در مسابقات جام ملت های آسیا رو به رو خواهد شد.
اتفاقی که چنانچه برای او و همکارانش رقم بخورد، تبعات غیرقابل جبرانی برای شخص امیر قلعه نویی و فدراسیون فوتبال خواهد داشت که به سادگی قابل جبران و ترمیم نیست و حتی ممکن است پایانی تلخ بر مربیگری قلعه نویی در فوتبال ایران باشد، مشابه همان اتفاقاتی که در جام ملت های 2006 مالزی رقم خورد و باعث شد قلعه نویی تا مدت ها از میادین فوتبالی دور بماند.



نظر شما