این آخرین حرفهای مرد با اتوریتهای است که جای بوسهها و عطر ماندگارش بر نیمکتها، یادآور حضور در ادوار جام جهانی است. مردی که در درگاه ۷۳ سالگی باریده و باد در غبغب ساکنان شبهجزیره انداخته تا حریفان بورژوا کورمال کورمال از سربازان مسقط دریبلِ کشویی دهشتناکی بخورند و راه برای رسیدن صد و بیست و سومین کشور پرجمعیت جهان به جشنواره بزرگ آمریکای شمالی هموار شود.
سینیور پس از متوقف کردن خولن لوپتگی در پلیآف جام جهانی و در دوحه نمور امیدها را در اتراقگاه عمان زنده کرده و به دقیقه اکنون به قهرمان کشوری بدل شده که بدون چشمبندی و سحر و جادو در آستانه حضور در جام جهانی قرار گرفته است.
برای فرماندهای که در پنج دوره جام جهانی نفسکش طلبیده و مرغزارها را به لرزش درآورده است، رساندن تاجران خرما از راه ریگزارها به مقصدی بزرگ کار صعبناکی نیست.
او با بر باد دادن نقشههای عنابیهای قطر، حالا تنها به شکار اماراتیها میاندیشد تا جشن صعود در پایتخت عمان به طرز شکوهمندی برگزار شود. کارلوس مانوئل بریتو لئال کیروش فرزند نامپولا و بازوی راست سرالکس فرگوسن که نیمکتهای بسیاری را در سالهای رهبری به سیطره خود درآورده است. از اسپورتینگ لیسبون تا منچستریونایتد و رئالمادرید. از تیم ملی آفریقای جنوبی تا ایران، کلمبیا، مصر و قطر. پیرمرد بیهیچ نشانهای از پیرانهسری حالا فصل تازهای از افتخارات را با رهنمون کردن عمانیها به جام جهانی رقم میزند تا تنورهکشان بیابانها را گز کرده و هوهوی آوازش در گوشها بپیچد. فقط کافی است شاگردان موسیو در خانه کلک امارات را بکنند و با پلنهای منحصربهفرد گرگ باران دیده، پیچکها را نثار سکوهای بیتاب کنند. فقط کافی است کِشتی صیادان و سیاحان عمانی پس از ۹۰دقیقه تلاطم در جزیره خوشبختی لنگر بیندازد. آنوقت دانشآموخته دانشگاه صنعتی لیسبون جواز حضور در جام جهانی دیگری را بدست خواهد آورد و در امتداد سکوت، دری رو به هلهله و هیاهو خواهد گشود. همیشه پای یک کارلوس کیروش در میان است. فقط کافی است او تنه بزند به تن مسافرانی که بیتاب جام جهانی روزها را شماره میکنند.
همو که کارش را بلد است و آنقدر خاطره از دوربین عکاسیاش بیرون ریخته که به خلق خاطرات جدید با سربازان جدید میاندیشد. این جملات را روزگاری فرگوسن کبیر در ستایش او به زبان آورده است: «کارلوس کیروش درخشان بود. بله، واقعاً درخشان بود. مردی بود باهوش و دقیق. او برای من بسیار مفید بود. کیروش را میتوان کمابیش سرمربی منچستریونایتد دانست، بدون آنکه این پست را رسماً در اختیار داشته باشد». به نظر میرسد همه حرفها را سرالکس زده است. حرف دیگری باقی نمیماند جز اینکه برای در آغوش کشیدن این همه افتخار، یک آغوش کم نیست آقای کارلوس کیروش عزیز؟
۱۹ مهر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۹
کد خبر: ۸۰۸۷۰۱
«ما اینجا نیستیم تا اپرا اجرا کنیم؛ بلکه برای کسب نتیجه و جنگ آمدهایم. برای بازی آمادهایم و میخواهیم همه چیز را در زمین بگذاریم. مثل هر تیم دیگری، امارات نقاط قوت و ضعف خود را دارد، ما هم همینطور. مهم این است که آماده و الهامگرفته باشیم».
زمان مطالعه: ۲ دقیقه
منبع: روزنامه قدس




نظر شما