پیش‌از آنکه این بانو به دنیا بیاید از فضایل و کرامت‌های ایشان سخن‌ها گفته‌اند و سفارش زیارت قبر شریف‌شان را به دوستان و محبان خود کرده‌اند. از جمله مناقب و شرافت‌های حضرت معصومه(س) صدور زیارت‌نامه مخصوص برای آن حضرت از حضرت علی‌بن‌موسی الرضا(ع) است. جملات این زیارتنامه‌ها حکایت از مقام عظیم آن بانوی بزرگوار دارد، که هیچ بشری قادر به درک آن نیست.
از جمله فضائلی که امام صادق(ع) برای او یاد کرده اند، با عنوان شفاعت از ایشان نام برده و فرموده‌اند: همه شیعیان با شفاعت فاطمه معصومه(س) به بهشت وارد می‌شوند. این حدیث نشان می‌دهد که حضرت معصومه(س) در عرش الهی دارای جایگاه والایی است که اگر زیارت او همراه با معرفت و شناخت درست باشد زیارت‌کنندگان را به بهشت رهنمون می‌شود مقامی‌که والاترین جایگاه یک انسان است.
آیت‌الله جوادی آملی دراین‌باره می‌گویند: حضرت معصومه(س)یک کریمی از دودمان نبوت و ولایت است، به‌جایی می‌رسد که امام هشتم و نهم درباره زیارت و توصیه و سفارش دادند هر کس او را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.
چرا به حضرت فاطمه کبری(س)، دختر امام کاظم(ع)؛ فاطمه معصومه(س) می‌گویند؟
شیخ مفید برای امام هفتم ۳۷ فرزند پسر و دختر نقل کرده، دوتای آن‌ها به نام فاطمه هستند. فاطمه کبری و فاطمه صغری. از روی قرائن به دست می‌آوریم که حضرت معصومه(س) فاطمه کبری است. از ائمه جلالت و تکریم این بانوی بزرگوار بسیار شنیده شد و حتی پیش از ولادت خود حضرت معصومه(س) و پیش‌از ولادت پدر بزرگوارش امام صادق(ع)، درعین‌حال شهرت کامل و گسترده‌ای که حضرت معصومه(س) پیدا کرده این واژه معصومه است.
این نام از کجا برایشان گذاشته شده است؟
وقتی دقت می‌کنیم نه پدر بزرگوارشان و نه برادر بزرگوارشان و نه از هیچ یک از ائمه(ع) این نام را نشنیده ایم. این لقب از کجا نشأت‌گرفته است؟
این لقبی است که مردم بر اثر شدت طهارت و پاکی این بانوی بزرگوار این لقب را گذاشته‌اند. بعضی از القاب است که مردم روی اعمال و رفتار افراد می‌گذارند. مانند پیامبر(ص) که به‌قدری امانت دار بودند که ملقب به محمد امین (ص) شدند. حضرت معصومه(س) هم مردم روی پاکی و طهارت نفس که از آن بزرگوار سراغ داشتند کم‌کم او را ملقب به معصومه کردند که مقام عصمت برای حضرت قائل شدند و در روایات البته تالی تلو عصمت هم دیده می‌شود.
علم و روایتگری در سیره حضرت معصومه(س)
در میان فرزندان دختر امام کاظم(ع) فاطمه کبری حضرت معصومه (س) به همراه دیگر زنان به‌رغم تهدیدهای حکام سخت، می‌کوشیدند تا روایاتی را که بیانگر فضایل علی(ع) بود برای مردم بیان کنند. شاید به‌علت فعالیت زیاد آن‌ها حلقه علمی و جلسات بانوان از رونق بیشتری برخوردار بوده‌است. ازاین‌رو در تاریخ نقل‌شده است که زنان راوی از امام کاظم(ع) پنج نفر بودند و سه تن از آنان از دختران ایشان و دو تن از اصحاب امام صادق(ع) و ائمه پیش‌از ایشان(ع) بودند. مؤلف کتاب «اعلام النساء المؤمنات» حضرت فاطمه معصومه(س) را از جمله راویان احادیث پدر بزرگوارشان معرفی کرده‌اند.
محدثه بودن حضرت معصومه(س)
شهرت ایشان در بین اصحاب حدیث، عالم بودن ایشان را ثابت می‌کند. نقل و روایت حدیث در زمانی صورت می‌گیرد که حکومت تلاش فراوانی برای از بین بردن راویان و محدثان نموده و در گذر زمان تعداد بسیاری از راویان راستین در مقابل تیم تیغ خصم از بین رفتنه اند. ازاین‌رو اهتمام و تلاش دختران امام کاظم(ع) و به‌خصوص حضرت فاطمه معصومه(س) در توسعه و نشر معارف اسلام ناب نبوی که آن‌ها را بدون واسطه از پدر و برادر خویش درس گرفته‌اند دارای اهمیت است.
این احادیث که به حضرت معصومه(س) نسبت داده می‌شود؛ درباره تأکید بر قیام امام حسین(ع)، دوستی اهل‌بیت(ع)، حدیث غدیر و منزلت است که از اصول و پایه‌های اعتقادی شیعیان محسوب می‌شود و حضرت معصومه(س) با بیان این احادیث نقش رسالت خویش را به‌نحو احسن به انجام می‌رساند و این ممکن نیست مگر با علم و معرفتی که آن حضرت از محضر دو امام معصوم کسب فیض کرده‌است.
نظر شما